Το πρωί της Τρίτης η Σαουδική Αραβία παρέλαβε, ουσιαστικά, την εντολή διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2034 σε συσκευασία δώρου. Δεν θα απαιτηθεί, καν, ψηφοφορία. Η ανακοίνωση της Αυστραλίας ότι αποσύρεται από τη διεκδίκηση του σημαντικότερου ποδοσφαιρικού event καθιστά τη μεγαλύτερη χώρα του Κόλπου, μοναδική υποψήφια.
Η τράπουλα ήταν σημαδεμένη. Σύμφωνα με το νέο σύστημα αναθέσεων, το Μουντιάλ μοιράζεται, πλέον, στις επτά ηπείρους εκ περιτροπής. Ηταν η σειρά της Ασίας ή της Ωκεανίας. Η Αυστραλία (υπάγεται στην ασιατική συνομοσπονδία, AFC) είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον, και βρισκόταν σε συζητήσεις με την Ινδονησία και τη Μαλαισία για να αναλάβουν το τουρνουά του 2034 από κοινού. Στις 4 Οκτωβρίου η FIFA όρισε ως τελευταία μέρα για την υποβολή φακέλων υποψηφιότητας την 31η Οκτωβρίου – το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χαρακτήρισε αυτή τη βιασύνη ως αδικαιολόγητη και ανεξήγητη. Μέσα σε λίγα λεπτά ο πρίγκηπας – διάδοχος του σαουδαραβικού θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ανακοίνωσε την υποψηφιότητα της χώρας του.
Αμέσως μετά, ο πρόεδρος της AFC, σεΐχης του Μπαχρέιν, δήλωσε ότι «ολόκληρη η οικογένεια του ασιατικού ποδοσφαίρου» θα υποστηρίξει τη Σαουδική Αραβία. Ινδονησία και Μαλαισία διέκοψαν τις επαφές τους με την Αυστραλία -τι νόημα είχαν, πλέον;- και η Αυστραλία, που είχε διεκδικήσει και το περσινό Μουντιάλ, αποσύρθηκε.
Αυτή τη φορά, δεν έπεσε ούτε… μια τουφεκιά. Οσες ανακοινώσεις κι αν εξέδωσαν, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Διεθνής Αμνηστία (η οποία έχει καταγράψει πάνω από 100 εκτελέσεις στη Σαουδική Αραβία, στο χρονικό διάστημα Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2023), όσα παθιασμένα άρθρα κι αν γράφτηκαν στα διεθνή media εναντίον αυτής της ανάθεσης, εκείνοι που είχαν τη δύναμη να αντιδράσουν, επέλεξαν την απόλυτη σιωπή. Καμία διαμαρτυρία, καμία δήλωση, καμία καταδίκη. Αλλά γιατί μας φαίνεται τόσο παράξενο;
Η Πρέμιερ Λιγκ δεν είχε κανένα πρόβλημα να εγκρίνει την εξαγορά της Νιούκαστλ από το δημόσιο επενδυτικό fund της Σαουδικής Αραβίας. Η FIFA έχει, ήδη, αναθέσει στη συγκεκριμένη χώρα το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, που θα διεξαχθεί τον προσεχή Δεκέμβριο. Οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και οι Τούρκοι θα διοργανώσουν εκεί τα επόμενα Σούπερ Καπ τους. Η Φόρμουλα-1 την έχει συμπεριλάβει στο καλεντάρι της. Η Σαουδική Αραβία θα φιλοξενήσει τα παγκόσμια πρωταθλήματα 25 διαφορετικών σπορ. Την έχουν επιλέξει ως τόπο εργασίας τους (και διαμονής τους), ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Καρίμ Μπενζεμά, ο Νεϊμάρ, ο Στίβεν Τζέραρντ (ενεργό στέλεχος της εθνικής Αγγλίας) και δεκάδες άλλοι σταρ των γηπέδων. Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, θαμπωμένος από το χρυσάφι των Αράβων, εγκατέλειψε κοτζάμ «Σκουάντρα Ατζούρα» για να αναλάβει τη δική τους εθνική ομάδα. Και δεν είναι μόνον ο αθλητισμός, που έχει προσκυνήσει τα πετροδολάρια. Οι περισσότερες κυβερνήσεις αποφεύγουν να κακοκαρδίσουν τους Σαουδάραβες, για οποιονδήποτε λόγο.
Στη Σαουδική Αραβία, που πριν από πέντε χρόνια δολοφόνησε τον Τζαμάλ Κασόγκι και έχει σκοτώσει εκατοντάδες μετανάστες στα σύνορα με την Υεμένη, το σεξ εκτός γάμου και η ομοφυλοφιλία θεωρούνται εγκλήματα, και τιμωρούνται αυστηρά, ακόμη και με θάνατο. Τα δικαιώματα των γυναικών είναι ανύπαρκτα (το… ωραίο είναι ότι αυτή η χώρα διεκδικεί και το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών του 2035). Οι επικριτές του καθεστώτος φυλακίζονται και βασανίζονται. Δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα, συνδικάτα ή ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Αλλά, όπως μας είπε το 2013 ο Τζερόμ Βάλκε, ο πρώην γενικός γραμματέας της FIFA που καταδικάστηκε από ελβετικό δικαστήριο για δωροληψία, «όσο λιγότερη δημοκρατία υπάρχει, τόσο το καλύτερο για τη διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου».
Η Σαουδική Αραβία χρειαζόταν απεγνωσμένα αυτή τη διοργάνωση. Οχι μόνο για να ξεπλύνει τις αμαρτίες της στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου, αλλά και γιατί εξυπηρετεί το σχέδιο του Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο οποίος επιθυμεί να ανοίξει την οικονομία της χώρας και σε άλλες δραστηριότητες, πέρα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η προσπάθεια για την ανάληψη ενός κορυφαίου αθλητικού event (του Παγκοσμίου Κυπέλλου ή των Ολυμπιακών Αγώνων) άρχισε το 2017, και είναι εκπληκτικό που αυτή η καμπάνια πέτυχε τον στόχο της σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πρίγκηπας – διάδοχος υποσχέθηκε τεράστια κέρδη, και αυτό ήταν αρκετό για τον πρόεδρο της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο. Από τα Μουντιάλ προέρχεται το 95% των εσόδων της ανώτατης ποδοσφαιρικής Αρχής.
Με 48 φιναλίστ, θα χρειαστεί να κατασκευαστούν ή να ανακαινιστούν, 14 γήπεδα. Τη δουλειά θα την κάνουν πάλι ξένοι εργάτες, που αποτελούν το 1/3 του πληθυσμού της Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος ανέρχεται σε 36 εκατομμύρια. Οπως φαίνεται, με τις ίδιες απάνθρωπες συνθήκες που γνωρίσαμε στο αντίστοιχο πρότζεκτ του Κατάρ, αφού και εκεί ισχύει το ίδιο εργασιακό καθεστώς. Οι επισκέπτες θα στερηθούν την μπίρα – η απαγόρευση του αλκοόλ είναι ακόμη πιο αυστηρή, από ό,τι στο Κατάρ. Επίσης, θα πρέπει να είναι πολύ συγκρατημένοι με τις/τους συντρόφους τους. Αλλά για όλα αυτά, ας φωνάζουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ποιος θα τις ακούσει;