Σχεδόν τρεις μήνες αφότου αιματοκυλίστηκε από μαχητές της Χαμάς και ενώ ο πόλεμος στη Γάζα μαίνεται με αμείωτη ένταση, το Ισραήλ είναι έτοιμο να επαναλάβει ό,τι έκανε πριν από περισσότερο από μισό αιώνα, καταδιώκοντας μέχρις εσχάτων τους φερόμενους ως υπεύθυνους της σφαγής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.
«Θα πάρει χρόνο, όπως συνέβη και μετά τη σφαγή του Μονάχου, αλλά θα τους εξοντώσουμε όπου κι αν βρίσκονται… Κάθε παλαιστίνια μητέρα πρέπει να ξέρει ότι, εάν ο γιος της συμμετείχε άμεσα ή έμμεσα στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, είναι καταδικασμένος» δήλωσε ο Νταβίντ Μπαρνέα, λιγότερο από μία ημέρα μετά την εξόντωση του Σάλεχ αλ Αρούρι, υπαρχηγού της Χαμάς και βασικού συνδέσμου της οργάνωσης με το Ιράν και τη Χεζμπολάχ.
Μάλιστα, τη δίψα του Ισραήλ για εκδίκηση, ο νυν διευθυντής της Μοσάντ την επισήμανε στην κηδεία ενός μακρινού προκατόχου του, του Ζβι Ζαμίρ, ο οποίος επέβλεψε την Επιχείρηση Οργή του Θεού, που είχε ως στόχο τη δολοφονία όλων όσοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν την τρομοκρατική επίθεση στο Μόναχο, κυρίως μαχητών και ηγετικών στελεχών της οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης, αλλά και πράκτορες της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Επισήμως το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για το χτύπημα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε νότιο προάστιο της Βηρυτού με στόχο τον Σάλεχ αλ Αρούρι, Νο 2 της Χαμάς. Ωστόσο, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του ο Τζέισον Μπερκ του Guardian, τους τελευταίους μήνες διάφοροι ισραηλινοί αξιωματούχοι δεσμεύτηκαν για μια επανάληψη της εκστρατείας που ξεκίνησε μετά το Μόναχο και οδήγησε σε περισσότερες από12 δολοφονίες σε χώρες της Ευρώπης, στη Βόρεια Αφρική και στον Λίβανο.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά και ο Ρόνεν Μπαρ, επικεφαλής της Σιν Μπετ, της υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας του Ισραήλ, έχουν υποσχεθεί τόσο στους πολίτες όσο και στους νομοθέτες ότι θα καταδιώξουν τους ηγέτες της Χαμάς παντού στη Γη. Μετά το Μόναχο, η πρώτη δολοφονία είχε σημειωθεί στη Ρώμη, ενώ αυτή τη φορά το Ισραήλ επέλεξε να αρχίσει αυτή τη νέα εκστρατεία εκδίκησης για τις σφαγές της 7ης Οκτωβρίου από τη Βηρυτό.
Ομως στον Λίβανο οι Ισραηλινοί άρχισαν να επιχειρούν σχεδόν αμέσως μετά την 7η Οκτωβρίου, εξοντώνοντας ορισμένους μαχητές και στελέχη της οργάνωσης στο νότιο τμήμα της χώρας, ανάμεσά τους και τον Χαλίλ Χαρέζ, αναπληρωτή διοικητή μιας μονάδας ειδικευμένης στη χρήση ρουκετών, ενώ στη συνέχεια εξοντώθηκαν στον Λίβανο και δύο Τούρκοι που είχαν παρτίδες με τη Χαμάς.
Οσον αφορά τη δολοφονία του Σάλεχ αλ Αρούρι, όπως συνοψίζει ο Γκουίντο Ολίμπιο της Corriere della Sera, οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών εργάστηκαν σε μια περιοχή που γνωρίζουν καλά, αξιοποίησαν πληροφορίες που συλλέχθηκαν σε άλλες χώρες (ίσως στην Τουρκία) και έδρασαν μόλις παρουσιάστηκε η ευκαιρία.
Μαζί με τον Αλ Αρούρι σκοτώθηκαν επίσης ο Σαμίρ Φίντι, συντονιστής των στρατιωτικών δραστηριοτήτων της Χαμάς στον Λίβανο και σύνδεσμος με τους Χούτι της Υεμένης, ο Αζάμ αλ Ακρα, σύνδεσμος με τους μαχητές στη Δυτική Οχθη, ο Μαχμούντ Σαχίν, ο Μουχαμάντ αλ Ράγιες και ο Αχμέντ Χαμούντ.
Βρίσκονταν στην Νταχίγια, ένα προάστιο της Βηρυτού-προπύργιο της Χεζμπολάχ, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους Ισραηλινούς να τους εξοντώσουν, με ένα πλήγμα χειρουργικής ακρίβειας, στον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας. Αλλωστε, ο ίδιος ο Αλ Αρούρι γνώριζε ότι κινδύνευε διαρκώς: «Περιμένω να γίνω μάρτυρας, νομίζω ότι έχω ζήσει πολύ» είχε πει τον Αύγουστο.
Η ισραηλινή εκστρατεία κατά των ηγετικών στελεχών της Χαμάς διεξάγεται σε δύο επίπεδα, όπως εξηγεί ο ιταλός αναλυτής. Ειδικές μονάδες του ισραηλινού στρατού καταδιώκουν τον Γιαχία Σινουάρ, ηγέτη της οργάνωσης στη Γάζα, τον αδελφό του Μοχάμεντ Ντέιφ, διοικητή της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς, και το δεξί του χέρι Μαρουάν Ισα.
Την ίδια ώρα οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ εστιάζουν στα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης που έχουν καταφύγει στο εξωτερικό. Καταρχάς υπάρχουν οι «πολιτικοί» Ισμαήλ Χανίγια, Χαλίλ αλ Χάγια, Χάλεντ Μεσάλ, Μούσα Αμπού Μαρζούκ, Μπάσεμ Ναΐμ και Οσάμα Χαμντάν. Οσοι χαίρουν της προστασίας του Κατάρ παραμένουν στην Ντόχα και ταξιδεύουν μόνο σε ασφαλείς προορισμούς, ενώ άλλοι ζουν μεταξύ Αγκυρας και Κωνσταντινούπολης, όπως ο αποκαλούμενος «ταμίας» της Χαμάς, Ζαχέρ Τζαμπάριν, και ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Ισλαμικής Τζιχάντ, Μουχάμαντ αλ Χίντι.
Στόχος της Μοσάντ στο εξωτερικό αποτελεί επίσης ο σουδανός επιχειρηματίας και χρηματοδότης της Χαμάς, Αμπντελμπασίτ Χαμζά. Μεταξύ Συρίας και Λιβάνου επέλεξε να κινείται ο Ζιγιάντ αλ-Ναχάλα, ο ηγέτης της Ισλαμικής Τζιχάντ, καθώς και άλλα, κατώτερα στελέχη της οργάνωσης. Υπάρχει, φυσικά, και το Ιράν, όπου θα μπορούσαν να καταφύγουν οι κύριοι στόχοι των Ισραηλινών στο εξωτερικό – αν και η Μοσάντ έχει αποδείξει πως είναι ικανή να πραγματοποιεί επιθέσεις και στην επικράτεια της Ισλαμικής Δημοκρατίας.