Οι εξήντα μόνιμοι κάτοικοι του ειδυλλιακού ολλανδικού χωριού Κίντερντάικ, συνειδητοποιούν ότι πλέον υπερτερούν αριθμητικά οι ορδές τουριστών που καταφθάνουν προκειμένου να βγάλουν selfies με φόντο τους παραδοσιακούς ανεμόμυλους και τις πολύχρωμες τουλίπες.
Οπως όμως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian, οι χωρικοί δεν σκοπεύουν να το βάλουν κάτω. Με το ακλόνητο επιχείρημα «Εμείς ήρθαμε πρώτοι, είμαστε εδώ από το 1747», δηλώνουν αποφασισμένοι να βάλουν όρια στην ξέφρενη επισκεψιμότητα, καθώς όπως πιστεύουν, ο αυξανόμενος αριθμός των τουριστών βλάπτει σοβαρά τον χαρακτήρα αυτού του μοναδικού τόπου.
Το συγκεκριμένο χωριουδάκι είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, και τα γεγονότα για την δημοτικότητά του που έχει πάρει την ανιούσα, μιλούν από μόνα τους: ο αριθμός επισκεπτών από 600.000 ετησίως ανέβηκε στους 850.000, ενώ η δημιουργία μίας δεύτερης προβλήτας για τα διερχόμενα πλοία, έφτασε τους ντόπιους στα όριά τους.
Γι΄αυτό ακριβώς, «καλωσορίζουν» τους τουρίστες όχι και με τον πιο φιλικό τρόπο: οι επισκέπτες στα δύο μουσεία του χωριού θα βρουν φυλλάδια που γράφουν: «600.000 επισκέπτες τον χρόνο. Εξήντα μόνιμοι κάτοικοι #overtourism». Είναι σαφής λοιπόν η άποψή τους για αυτόν τον τουριστικό υπερπληθυσμό.
Οσο για τους ανεμόμυλους που αποτελούν τα βασικά αξιοθέατα, το συναρπαστικό είναι ότι κατοικούνται! Η Πέτρα Χεκ για παράδειγμα, ζει στον ανεμόμυλο νούμερο 5 και βρίσκεται στο συγκεκριμένο χωριό εδώ και δέκα γενιές. Η ίδια θεωρεί ότι οι τουρίστες δεν δείχνουν σεβασμό στους 60 κατοίκους των 19 ανεμόμυλων του Κίντερντάικ, το οποίο βρίσκεται στα ανατολικά του Ρότερνταμ.
«Ζούμε εδώ από το 1747. Οι τουρίστες μπαίνουν ξαφνικά στην αυλή του σπιτιού μου. Μία μέρα, έτρωγα με την μεγαλύτερη κόρη μου πάνω σε ένα πεζούλι έξω από τον ανεμόμυλό μας, όταν ένας τουρίστας μας είπε να πάμε πιο πέρα για να τον φωτογραφίσει καλύτερα!» λέει χαρακτηριστικά η ίδια.
Μια άλλη φορά, κάτι ακόμη πιο αστείο της συνέβη: «Μία μέρα ξύπνησα και είδα ένα ζευγάρι Γιαπωνέζων να έχει καθίσει στο τραπέζι του κήπου μου για να πάρει το πρωινό του. Και ένας φωτογράφος ήρθε κάποτε νευριασμένος να μου ζητήσει τον λόγο γιατί τα φτερά του ανεμόμυλου ήταν από την “λάθος πλευρά” και έτσι δεν θα έβγαιναν ωραία στη φωτογραφία του!».
Ενας άλλος κάτοικος που βρίσκεται πίσω από την αντιτουριστική καμπάνια, ο Πέτερ Πάουλ Κλάπγουαϊκ, εξηγεί ότι στόχος τους δεν είναι να αφανίσουν τον τουρισμό, αλλά να θέσουν κάποια όρια, προκειμένου να διασφαλιστεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας αυτού του τόπου.
«Οι τουρίστες είναι πολύ σημαντικοί για το χωριό μας, όμως αυξάνονται επικίνδυνα. Το 2010, μία ειδική μελέτη για την περιοχή είχε δείξει ότι το Κίντερντάικ μπορούσε να αντέξει το πολύ 400.000 επισκέπτες τον χρόνο. Τώρα οι αριθμοί οδεύουν προς τους 850.000».
Και συνεχίζοντας: «Μέχρι πρότινος, υπήρχε μόνο ένας ανεμόμυλος-μουσείο, τώρα υπάρχουν δύο, και έχει ανακοινωθεί κι ένας τρίτος. Σε λίγο θα πρέπει να φύγουμε όλοι από τα σπίτια μας για να τα κάνουν μουσεία!».
Επειδή όμως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, ο επικεφαλής του οργανισμού World Heritage Kinderdjik, τονίζει ότι ενώ ο συγκεκριμένος οργανισμός που έχει στην κατοχή του τη συγκεκριμένη γη και στη διάθεσή του το πώς θα την αξιοποιήσει είχε σχεδόν χρεοκοπήσει πριν από οκτώ χρόνια, σήμερα μετρά τεράστια κέρδη. Οπως λοιπόν αναφέρει ο Γιόχαν Μέλεγκερς, ο «κουμπαράς» του μικρού χωριού έχει συγκεντρώσει 4,3 εκατομμύρια ευρώ από εισιτήρια στάθμευσης, δρομολόγια πλοίων κτλ, ενώ τα έσοδα από την πώληση των σουβενίρ ανέρχονται σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ.
Ο ίδιος αποδίδει όλη αυτή την πολιτική διωγμού των τουριστών σε πολιτικές σκοπιμότητες που έχουν κάποιοι-όχι όλοι οι κάτοικοι-, στην προσπάθειά τους να αναρριχηθούν στο δημοτικό συμβούλιο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το ολλανδικό χωριό, θυμίζει όλο και περισσότερο γαλατικό χωριό, από τα κόμικς με πρωταγωνιστή τον Αστερίξ. Εκεί όπου όλοι μάλωναν με όλους και δεν έβρισκαν ποτέ ησυχία.