Στη μάχη για το εμβόλιο του κορονοϊού μπήκε το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σε συνεργασία με το νοσοκομείο του Σουθάμπτον και τη στήριξη της βρετανικής κυβέρνησης.
Η προσέγγιση της ομάδας αυτής διαφέρει από τις υπόλοιπες προσπάθειες για την ανάπτυξη εμβολίου, καθώς στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα εμβόλιο που δεν θα προστατεύει μόνο από τον SARS-CoV-2 αλλά και από… μελλοντικούς κορονοϊούς, που δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα, όπως λέει ο Τζόναθαν Χίνι, επικεφαλής ιατρικού εργαστηρίου στο πανεπιστήμιο.
Η πρώτη δοκιμή σε άνθρωπο αναμένεται να γίνει το φθινόπωρο. Οι ειδικοί τονίζουν ότι είναι απαραίτητο να υπάρχουν όσο περισσότερα εμβόλια γίνεται και μάλιστα με διαφορετική προσέγγιση για να προστατευθεί όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού.
Το εμβόλιο αναπτύσσεται από την εταιρεία DIOSynVax, την οποία ίδρυσε ο Χίνι σε συνεργασία με το Κέιμπριτζ και το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Σαουθάμπτον.
Η ομάδα των επιστημόνων ανέλυσε τον γενετικό κώδικα εκατοντάδων κορονοϊών και δημιούργησαν μία βιβλιοθήκη από πρωτεϊνες σχεδιασμένες στον υπολογιστή, γνωστές ως αντιγόνα, που στην ουσία μιμούνται μόρια τα οποία βρίσκονται μέσα ή πάνω σε έναν κορονοϊό.
Οταν εισάγονται σε ανθρώπινο κύτταρο, εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα για να καταπολεμήσει μία μόλυνση. Ο στόχος είναι να βρεθούν αντιγόνα που είναι κοινά σε διαφορετικούς τύπους κορονοϊών, ώστε να μπορεί ένα εμβόλιο να προστατεύσει από πολλές ασθένειες κορονοϊών, όπως οι SARS, Mers και Covid.
Χρησιμοποιώντας μία συσκευή που δοκιμάζεται σε θεραπείες για τον καρκίνο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η στοχευμένη είσοδος του εμβολίου στα κύτταρα, θα μειώσει τις παρενέργειες που παρουσιάζουν άλλα εμβόλια.
«Αναζητούμε σημαντικά τμήματα του ιού, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κατευθύνουμε την αντίδραση του ανοσοποιητικού στη σωστή κατεύθυνση. Στόχος μας είναι να φτιάξουμε ένα εμβόλιο που δεν μας προστατέψει μόνο από τον SARS-CoV-2, αλλά και από άλλους συγγενείς κορονοϊούς που θα κολλήσουμε από ζώα», εξήγησε ο καθηγητής στους Times.
Μάλιστα, το εμβόλιο αυτό θα μπορεί να καταψυχθεί σε μορφή πούδρας, η οποία δεν θα χρειάζεται ψυγείο για να διατηρηθεί, ώστε να είναι μεγαλύτερης χρησιμότητας σε φτωχότερες χώρες, ενώ η παραγωγή του θα είναι σχετικά φθηνή.