Δεν πέρασε ασχολίαστη από τα διεθνή Μέσα η επίθεση στους ανεμβολίαστους Γάλλους που εξαπέλυσε ο πρόεδρός τους Εμανουέλ Μακρόν μέσα στην προεκλογική περίοδο. Ολοι αναγνώρισαν το ρίσκο που αναλαμβάνει, ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη των λονδρέζικων Times: οι Βρετανοί εκτίμησαν ότι η παρέμβαση Μακρόν καθορίζει το πλαίσιο του πολιτικού παιχνιδιού από εδώ και στο εξής, δηλαδή για το διάστημα που απέμεινε μέχρι τις πρώτες προεδρικές κάλπες του Απριλίου.
«Τραχιά» χαρακτήρισαν την επίθεση του Μακρόν, αναγνωρίζοντάς του όμως το σθένος να εστιάσει τον προεκλογικό αγώνα του στην πανδημία του κορονοϊού και όχι σε ζητήματα οικονομικά, κοινωνικά, ασφαλείας, κ.ά., παρά το γεγονός ότι η Γαλλία δεν έχει έλλειψη σε προβλήματα καθημερινότητας, τόσο στις περιθωριοποιημένες συνοικίες-γκέτο των μεγαλουπόλεων όσο και στα αστικά κέντρα.
Για το βρετανικό Μέσο, η δυναμική επιλογή που έκανε ο νεαρός πρόεδρος δεν θα τον βλάψει στις κάλπες: «Ο Μακρόν ενίσχυσε το προβάδισμα που έχει ως φαβορί για την κούρσα της προεδρίας και την επανεκλογή του» έγραψαν, κάνοντας και προγνωστικά ότι στον δεύτερο γύρο μάλλον θα περάσει η ρεπουμπλικανή Βαλερί Πεκρές και όχι η εθνικίστρια Μαρίν Λεπέν. «Η Πεκρές είναι ο βασικός αντίπαλός του» γνωμάτευσαν.
Ωστόσο στο ίδιο κείμενο οι Βρετανοί παρέθεσαν στοιχεία γκάλοπ με τα οποία επιβεβαιώνεται μεν το προβάδισμα Μακρόν (25%) στον πρώτο γύρο, όμως δεν καπαρώνεται η δεύτερη θέση από την Πεκρές (παίρνει ένα 16%, ακριβώς το ίδιο ποσοστό με τη Λεπέν). Τις (καθυστερημένες όσον αφορά την εκδήλωσή τους) φιλοδοξίες του εβραϊκής καταγωγής ακροδεξιού και «αντιισλαμιστή» Ερίκ Ζεμούρ οι δημοσκοπήσεις τις περιορίζουν στο 13%.
Γκάλοπ που ασχολήθηκαν και με τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών προτού καν γίνει ο πρώτος έδωσαν άνετη νίκη στον Μακρόν, όποιον πολιτικό και αν έχει για αντίπαλο: στις δεύτερες κάλπες τη Λεπέν θα την κέρδιζε 59%-41%, τον Ζεμούρ 63%-37% και την Πεκρές 55%-45%. Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν δημοσκοπήσεις διενεργηθείσες πριν από την προεδρική επίθεση στους Γάλλους που αρνήθηκαν και εξακολουθούν να αρνούνται τον εμβολιασμό με τα αντικορονοϊκά σκευάσματα.
Ακολούθησαν οι οξείς χαρακτηρισμοί των μη εμβολιασμένων σαν «μη πολιτών» και, τέλος, η μάλλον παιγνιώδης (έως πολύ πονηρή) ομολογία του Μακρόν ότι «θέλει να τους τσαντίσει». Ο σάλος που ήρθε κατόπιν ήταν απολύτως λογικό να επισυμβεί, αφού ακόμη και ορισμένοι δικοί του παράγοντες, του κόμματός του, φοβήθηκαν τη στοχοποίηση ενός τμήματος της γαλλικής κοινωνίας μέσα στην προεκλογική περίοδο.
Ξέρει καλά τι κάνει και γιατί
Για το βρετανικό Μέσο ο Μακρόν ήξερε πολύ καλά τι έκανε, η πράξη του ήταν υπολογισμένη έτσι ώστε να φέρει κέρδος και όχι ήττα στις κάλπες: «Σηματοδοτεί την έναρξη της δικής του εκστρατείας επανεκλογής. Θεωρεί την Πεκρές περισσότερο επικίνδυνη αντίπαλο, έτσι θέλει να την κρατήσει εκτός δευτέρου γύρου. Στρέφοντας την προσοχή στην πανδημία, επιλέγει τη μάχη με το ακροδεξιό ζευγάρι». Γιατί; Επειδή η Λεπέν και ο Ζεμούρ «αντιτίθενται στις προσπάθειές του να καταστήσει τον εμβολιασμό αναγκαστικό».
Υπάρχει και κάτι επιπλέον: με τους προβολείς να φωτίζουν στην υγειονομική κρίση και στα εμβόλια, ο Μακρόν «αποφεύγει τις αιτιάσεις των συντηρητικών και των ακροδεξιών όσον αφορά τα ζητήματα της εγκληματικότητας και της εθνικής ταυτότητας». Οι Γάλλοι αναλυτές πάντως έκριναν ότι η επίθεσή του στους μη εμβολιασμένους δείχνει ότι ο Μακρόν (μαζί με το επιτελείο του, φυσικά) επέλεξε μία συγκεκριμένη εκστρατεία διχασμού αντί για τη συναίνεση που ο ίδιος κήρυττε μόλις πριν από έναν μήνα μέσω της τηλεόρασης.