Οταν έχεις πρόβλημα γερό, και στην οικονομία και στις σχέσεις σου με τη Δύση, όταν ο λαός σου δεν χορταίνει το ψωμί, διαμαρτύρεται για την ακρίβεια και σου ζητάει να παραιτηθείς, όταν εσύ πνίγεσαι, ε, δεν περιμένεις και θαύματα, την ουρανοκατέβατη βοήθεια και δη από τον εχθρό σου. Και λογικό είναι να σκέφτεσαι έτσι, δεν γίνονται τέτοια πράγματα.
Αν όμως γίνουν, όπως συνέβη στην Αγκυρα, όπου κατέφθασε σαν μάγος με τα δώρα ο σεΐχης των Εμιράτων Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ, εφ’ όσον λέγεσαι Ερντογάν πρέπει να αναρωτηθείς τι τρέχει. Πώς ο προχθεσινός εχθρός σου μεταμορφώθηκε από χθες όχι μόνο σε φίλο σου, αλλά και σε στήριγμά σου και μάλιστα στην πιο δύσκολη ώρα σου;
Τα παραπάνω υποβάλλει συστημένα στον τούρκο πρόεδρο κείμενο των Financial Times που αναφέρει μεν το ζεστό χρήμα, το deal για τις επενδύσεις (σε ενέργεια, τεχνολογία, υγεία, logistics, συναλλαγματικά αποθέματα, κ.ά.), ωστόσο θίγει και τα σημεία τριβής μεταξύ Εμιράτων και Τουρκίας, τα μεγάλα «ζητήματα που παραμένουν άλυτα».
Το μήνυμα των FT απεστάλη ευγενικώς βέβαια, όμως δεν απέφυγε να θυμίσει τη δυσφορία των Εμιράτων για την ανάμειξη της Τουρκίας στα αραβικά θέματα – μία διαμάχη δεκαετίας, η οποία ξεκίνησε με τις λεγόμενες «αραβικές ανοίξεις» του 2011, οι οποίες διαλύθηκαν μέσα στην κατοπινή τζιχαντιστική βαρυχειμωνιά.
Μόνο το Κατάρ κατάφερε να προσεταιριστεί ο Ερντογάν (και τους Παλαιστινίους). Από τα υπόλοιπα κράτη των Αράβων εισέπραξε έχθρα η οποία εκδηλώθηκε ακόμη και με πολεμικό τρόπο στη Λιβύη, στο πεδίο όπου η Τουρκία δοκίμασε τις δυνάμεις της περιφερειακής υπόστασής της βασιζόμενη στους τζιχαντιστές και στο «υπέδαφος» των πάντα επικίνδυνων «Αδελφών Μουσουλμάνων».
Στο λιβυκό ζήτημα τα Εμιράτα, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στον νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν.
Το Μέσο του Σίτι, κρίνοντας και από τις δηλώσεις του σεΐχη περί «γόνιμων συζητήσεων», έκρινε ότι πίσω από την απρόσμενη χείρα βοηθείας στην Τουρκία βρίσκονται μεγάλοι γεωπολιτικοί παίκτες που κινούν τα νήματα.
Δεν αναφέρθηκε τυχαία το όνομα του αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν: «Οι συνομιλίες είναι σημάδι δοκιμαστικής στροφής προς την αποκλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, καθώς η εκλογή Μπάιντεν και η οικονομική αναταραχή που προκάλεσε η πανδημία ώθησαν τους περιφερειακούς ηγέτες να σταθμίσουν ξανά την εξωτερική πολιτική τους».
Οι FΤ εκτίμησαν ότι οι εξελίξεις της Αγκυρας (και οι φανερές και οι μετά βίας υποκρυπτόμενες) σημαίνουν πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα «εστιάζουν πλέον στην οικονομική διπλωματία» επιδιώκοντας «να ενισχύσουν την ανάκαμψη μετά την πανδημία», ενώ ο Ερντογάν θέλει «να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους περιφερειακούς αντιπάλους του, καθώς αντιμετωπίζει ένταση στη σχέση του με τις δυτικές δυνάμεις».
Μετά τις… δοκιμαστικές στροφές, θα δείξουν τι ακριβώς συμβαίνει ο χρόνος και η… Λιβύη.