Όταν οι υπουργοί λειτουργούν ως παρατηρητές, τότε έχουμε πρόβλημα. Ο υπουργός Γιάννης Πανούσης έκανε μια δήλωση αναφορικά με τον φερόμενο ως παιδοκτόνο, η οποία προκάλεσε μεγάλη φασαρία. Αφού μίλησε για τον χαρακτήρα του εγκλήματος λέγοντας ότι «Δεν μπορεί κανείς ούτε να το αναλύσει εγκληματολογικά, ούτε ποινικά, ούτε κοινωνικά. Μιλάμε για μια ακραία, μη ανθρώπινη συμπεριφορά. Πολλώ μάλλον που ήταν και παιδί του -δεν ήταν ένα ξένο παιδί που απήχθη ή κάτι άλλο», συνέχισε να μιλάει με την ίδια ιδιότητα, αυτή του εγκληματολόγου και όχι του υπουργού.
Και είπε: «Όταν σκοτώσεις τη μάνα σου ή το παιδί σου… και όλα αυτά με βιασμούς ή τέτοιου είδους δολοφονίες, υπάρχει ένας κώδικας τιμής μέσα στις φυλακές, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Άρα γι' αυτό σας είπα ότι εγώ νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ γρήγορα θα έχουμε τον θάνατο και του δράστη».
Ο Γιάννης Πανούσης μπορεί να είναι καλός και διακεκριμένος εγκληματολόγος αλλά είναι και υπουργός. Και ένας υπουργός, δεν μπορεί να προβλέπει τη δολοφονία του δράστη μέσα στις φυλακές και μάλιστα «πολύ γρήγορα». Επειδή αυτό συμβαίνει στις ελληνικές φυλακές, επειδή επικρατεί ο νόμος του Lynch, δεν μπορεί ο συναρμόδιος υπουργός να το προαναγγέλλει ως κάτι αυτονόητο.
Η δημόσια δήλωσή του, ισοδυναμεί με δημόσια παραδοχή ενός υπουργού ότι πρόκειται για μια πραγματικότητα για την οποία η πολιτεία δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει. Την αποδέχεται ως δεδομένη και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Υποχρέωση της πολιτείας είναι να μην εφαρμόζονται άγραφοι νόμοι πουθενά. Όχι γιατί απλά τέτοιες λογικές οδηγούν σε καταστάσεις ζούγκλας, αλλά και γιατί ενισχύει συναισθήματα επαναφοράς εκδικητικών αντιδράσεων, οι οποίες δεν χωράνε στην εποχή μας…
Η στάση Πανούση μοιάζει με την στάση πολλών υπουργών, οι οποίοι με τις κατά καιρούς δηλώσεις τους, παίρνουν αποστάσεις απ' όσα συμβαίνουν ακόμα και στους ίδιους τους τομείς στους οποίους προΐστανται. Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι βρίσκονται στην εξουσία…
Με δήλωση του ο Γ. Πανούσης διευκρινίζει:
«Το βρίσκω τουλάχιστον παράλογο, υποκριτικό ή προσχηματικό το να ερμηνεύει κανείς τόσο εύκολα την επιστημονική, εμπειρική και ερευνητική διαπίστωση ενός επιστήμονα, ως δήθεν υποκίνηση ή προτροπή για τέλεση εγκλήματος, που υποτίθεται ότι υπονοεί ένας υπουργός. Η αφόρητη ελαφρότητα των πολιτικών αντιπαραθέσεων δεν μπορεί να ξεπερνά ούτε την ηθική, ούτε τη λογική, ούτε την επιστήμη.
ΥΓ. Είναι απορίας άξιο ότι μετά τη δήλωσή μου πως θα έχουμε «νεκρούς στις Σκουριές» δεν με κατήγγειλαν ότι προτρέπω σε αιματοχυσία στην περιοχή…».