Τουρκικές δραματικές σειρές. Οι Έλληνες τηλεκριτικοί τις μισούν. Οι Έλληνες ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και παραγωγοί, το ίδιο. Την χειρότερη εικόνα έχει και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος όπως δήλωσε κατά την ομιλία του στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Στον αντίποδα, μεγάλη μερίδα των Ελλήνων τηλεθεατών, και πολλοί φίλοι μου ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, τις λατρεύουν. Μαζί τους, οι τηλεθεατές όλων των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
Η έκρηξη με τα τουρκικά σήριαλ έλαβε χώρα το 2006 με τη σειρά Forbidden Love – Απαγορευμένη Αγάπη. Το αραβόφωνο ανοικτό δορυφορικό κανάλι MBC άρχισε να παίζει την σειρά η οποία μεταδόθηκε και στην Ελλάδα, με τους αραβόφωνες τηλεθεατές να ξεπερνούν τα 85 εκατομμύρια.
Εξαιτίας των τουρκικών δραματικών σειρών, ο τουρισμός στη γείτονα χώρα ανθεί τα τελευταία χρόνια. Την εποχή που δικός μας αιμορραγεί. Περισσότεροι από 100.000, σε αντιστοιχία με τους 30.000 πέρυσι, Σαουδάραβες αναμένεται να επισκεφθούν φέτος το καλοκαίρι την Τουρκία. Περισσότεροι από 300.000 τουρίστες επισκέφθηκαν πέρυσι το σπίτι όπου γυρίστηκαν βασικές σκηνές της σειράς Ασημένια Φεγγάρια (Gumus).
«Η βοήθεια των τηλεοπτικών σειρών ήταν τεράστια στην άνοδο του τουρισμού» εξηγεί στο Protagon o Izzet Pinto CEO της Global Agency, παραγωγός του 1000 και μια Νύχτες. «Τα τελευταία πέντε χρόνια οι επισκέπτες από τις χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν αυξηθεί κατά 350%. Το πιο σημαντικό όμως από όλα είναι πως αυτές οι σειρές έκαναν την εικόνα της Τουρκίας καλύτερη και πιο ελκυστική. Όπως έχουν γράψει πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι, είναι η μαλακή – τρυφερή δύναμη της Τουρκίας στην περιοχή. Επιπροσθέτως, έκαναν το brand "Made in Turkey" ακόμη πιο αναγνωρίσιμο στην ευρύτερη περιοχή».
Το 2011 οι πωλήσεις των τηλεοπτικών σειρών απέφεραν στην τουρκική οικονομία περισσότερα από 50 εκατομμύρια ευρώ με προοπτική φέτος να ξεπεράσουν τα 80.
Πώς απαντά όμως ο Izzet Pinto στις κατηγορίες πως πρόκειται για φτηνές παραγωγές με εξωφρενικά σενάρια που δεν έχουν καμία σχέση με την αληθινή ζωή; «Σε ό,τι αφορά το θέμα της Παραγωγής, είναι φυσικό πως αν τις συγκρίνουμε με σειρές που γυρίζονται στις ΗΠΑ θα έχουμε μικρότερο προϋπολογισμό. Αλλά αν τις συγκρίνουμε με άλλες σειρές από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, πρέπει όλοι να αποδεχθούμε πως η ποιότητα των σειρών μας σε όλα τα επίπεδα είναι αρκετά υψηλή. Για το θέμα των σεναρίων επίσης διαφωνώ. Ένα σενάριο κρίνεται από την επιτυχία που έχει. Όταν οι θεαματικότητες είναι υψηλές αυτό σημαίνει οι τηλεθεατές σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή ταυτίζονται. Επόμενος στόχος μας είναι να περάσουμε στην αγορά της Δυτικής Ευρώπης και να μπούμε ακόμη πιο δυνατά στην αγορά της Ασίας».
Το θέμα της ταύτισης είχε αναδείξει ως τον πρώτο λόγο της επιτυχίας των τουρκικών δραματικών σειρών και ο Firat Gulgen, η εταιρία του οποίου από το 2001 έχει πουλήσει περισσότερες από 80 σειρές σε 40 χώρες μεταξύ αυτών και του Εζέλ. «Οι τουρκικές σειρές αντανακλούν ήθη και έθιμα της περιοχής μας. Τουρκία, Σερβία, Βουλγαρία, Αλβανία, Ελλάδα, Ρουμανία, Σλοβενία, είμαστε λαοί που έχουμε πολλά κοινά στοιχεία και πολλές ομοιότητες. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών πώς άραγε μπορούν να ταυτιστούν με το CSI Miami; Αλλά, μια σειρά για παράδειγμα με μια πολύ δυνατή πατρική φιγούρα τότε είναι χιλιάδες αυτοί που θα πουν πως αυτή είναι η ιστορία της ζωής τους». Τεράστια εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός πως στην ίδια συνέντευξη ο Firat Gulgen αποκαλύπτει πως «δεν παρακολουθεί, ούτε και επιτρέπει στα παιδιά του, τις τουρκικές σειρές επειδή διαφωνεί με τον τρόπο που παρουσιάζονται οι άνθρωποι και οι σχέσεις μεταξύ τους». Εξωφρενικά ή μη σενάρια, φτηνές ή ακριβές παραγωγές η ουσία παραμένει μια : οι τηλεθεατές με το τηλεκοντρόλ στο χέρι είναι οι τελικοί κριτές και αυτοί αναδεικνύουν μια σειρά σε επιτυχία ή σε αποτυχία.