Παρακολουθώντας το τρίτο TEDxThessaloniki ένιωσα μια διπλή ντροπή. Ως ρεπόρτερ, ντράπηκα που μέχρι στιγμής δεν είχα κατορθώσει να ανακαλύψω και να διαδώσω έστω μία από τις ιδέες που άκουσα. Δεν πειράζει, υπήρξαν ομιλητές που μου άνοιξαν τα μάτια. Ως άτομο, ντράπηκα για κάθε φορά που ελαφρά τη καρδία είπα στον εαυτό μου ότι βαριέμαι να κάνω κάτι. Είδα στη σκηνή του Ολύμπιον ανθρώπους που δεν μένουν στα λόγια και δεν χρεώνουν την αποτυχία σε φθηνές δικαιολογίες. Γνώρισα ανθρώπους που δεν συμβιβάζονται με την ήττα, που τα λάθη τους ουσιαστικά αποτελούν τα βιοκαύσιμα προς την επιτυχία. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι άκουσα αποκλειστικά ιστορίες επιτυχημένων ανθρώπων. Ανάμεσα στους ετερόκλητους ομιλητές, υπήρξαν άτομα που με τη φαντασία τους κατόρθωσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα των συνανθρώπων τους. Και η επιτυχία τους έγκειται στο γεγονός ότι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε κάποιοι άλλοι να κυνηγήσουν το όνειρό τους.
Ένας δάσκαλος τετραθέσιου δημοτικού, στο κρητικό χωριό Φουρφουράς, ο Άγγελος Πατσιάς, δημιούργησε μαζί με τους συναδέλφους του ένα αυτοδιαχειριζόμενο σχολείο, στο οποίο οι μαθητές κάνουν μαθήματα γαλλικών μέσω skype, έχουν τη δική τους διαδικτυακή τηλεόραση και καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα του δημοτικού μέσω της καλλιέργειας των περιβολιών τους. Για να το γράψω πιο λιανά. Μια ντουζίνα και βάλε παιδιών, που η μοίρα τους τσουρουφλιζόταν από τον ρεθυμνιώτικο ήλιο και τα όνειρά τους χάνονταν μέσα στα κοπάδια των κρι-κρι, εδώ κι ένα χρόνο σταμάτησαν να νιώθουν απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο. Μαθαίνουν δημιουργώντας και επικοινωνούν τη γνώση τους μέσω του διαδικτύου. Κι όλα ξεκίνησαν από τη θέληση ενός δασκάλου, που πέρασε το Γολγοθά του ΑΣΕΠ κι ο πρώτος διορισμός του έλαχε στον Φουρφουρά. Σημειωτέον, το χωριό πέρσι ούτε με χάρτη δεν το έβρισκες. Τώρα, ξέρουν όλοι που βρίσκεται. Εκεί όπου η ζωή δεν ξεχνά το σκοπό της, τη δημιουργία. Σαράντα τέσσερα χιλιόμετρα νότια του Ρεθύμνου.
Οι καλές ιδέες δεν κολλάνε σε χιλιομετρικές αποστάσεις. Ο επιχειρηματίας Ηλίας Πούλιας μέσω του ομώνυμου ιδρύματός του προσφέρει εκπαίδευση, υγεία και σίτιση στα παιδιά της Γουατεμάλας. Ο Ελληνοαυστραλός Γιάννης Ζιάκος πρωτοπορεί στο τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και μέσω της MyCyberTwin αναπτύσσει καθημερινά τις ανθρώπινες εικονικές λύσεις. Η υδροβιολόγος Αναστασία Μήλιου, συντονίστρια της επιστημονικής έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», παλεύει εδώ και χρόνια να εναρμονίσει τη δουλειά των ψαράδων του Αιγαίου με τις φυσικές ανάγκες της θάλασσας. Στους Φούρνους της Ικαρίας δημιούργησε μαζί με τους ντόπιους, το πρώτο πιλοτικό σύστημα αυτοδιαχειριζόμενης αλιείας. Η αμερικανίδα Marcie Mayer ξεκίνησε στην Κέα την πρωτοβουλία «Χαμάδα», αποσκοπώντας στην ανάδειξη του βελανιδιού ως σημαντικό προϊόν της τοπικής οικονομίας. Φέτος, για πρώτη φορά μετά το 1965, σαράντα οικογένειες συνέλεξαν βελανίδια. Η οικονομία έδειξε ελπιδοφόρα σημάδια ανασυγκρότησης, η κοινωνία της Τζιας αναθάρρησε. Η σκυταλοδρομία καλών ιδεών συνεχίστηκε περίπου μέχρι τις εννιά το βράδυ.
Φεύγοντας από το φετινό TEDxThessaloniki, θυμήθηκα το σλόγκαν από την αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά «The X-Files», «the truth is out there» (η αλήθεια είναι εκεί έξω). Πράγματι, η αλήθεια είναι εκεί έξω. Αρκεί να έχουμε το θάρρος να την ακούσουμε. Την αλήθεια των άλλων. Τη δική μας θεϊκή αλήθεια. Και μετά θα βρούμε το θάρρος να δημιουργήσουμε. Ενάντια σε όλους τους φόβους. Καλή δύναμη σε όλους. Θα τη χρειαστούμε.