Το 991 μ.Χ. ο βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος Β' δώρισε το λείψανο της Αγίας Βαρβάρας στους Βενετούς. Το λείψανο αυτό διεκδικεί από σήμερα την ευλάβεια των πιστών και το ενδιαφέρον της Πολιτείας.
Θα τα μάθατε και εσείς: υποδοχή με τιμές αρχηγού κράτους, μεταφορά στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, επίσκοποι με κορδέλες, ενώ μετά από εντολή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στις εκδηλώσεις συμμετέχουν όλοι οι αξιωματικοί του Πυροβολικού που υπηρετούν στο Λεκανοπέδιο. Η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτης του πυροβολικού, το γνωρίζω αυτό. Όμως γιατί υποχρεώνονται όλοι οι αξιωματικοί να παραστούν, δεν γνωρίζω.
Η ιστορία αυτή, μας δείχνει πως η χώρα έχει ένα θέμα με όλα αυτά. Τις προάλλες, χιλιάδες πιστοί (έτσι έγραφαν κάποια εκκλησιαστικά μέσα τουλάχιστον), έσπευδαν να προσκυνήσουν το λείψανο της «δεξιάς χειρός του Αγίου Σπυρίδωνα του θαυματουργού», το οποίο είχε έρθει από την Κέρκυρα και είχε τοποθετηθεί στη μητρόπολη στο Περιστέρι. Στην αναχώρησή της μάλιστα, έγιναν εκδηλώσεις με χορωδίες και άλλα πολλά!
Σεβαστό προφανώς το δικαίωμα των εκπροσώπων της εκκλησίας να κάνουν ό,τι νομίζουν. Να υποδέχονται λείψανα, να κάνουν εκδηλώσεις, να καλούν πιστούς, να υπόσχονται θαύματα. Εκείνο που δεν είναι προφανές, είναι να συμμετέχει το κράτος με οποιοδήποτε τρόπο σε όλα αυτά. Εκπρόσωποί του να υποδέχονται το λεγόμενο Άγιο Φως, αξιωματικοί να υποχρεώνονται να παρευρίσκονται σε εκδηλώσεις για την υποδοχή λειψάνου κ.ο.κ. Έχουμε «για πρώτη φορά Αριστερά». Θα μπορούσε να ήταν και, επιτέλους, «για πρώτη φορά κοσμικά».