Παλαιότερα η τέχνη ήταν ο καθρέφτης της κοινωνίας. Σήμερα, στην μετά-μετα Μοντέρνα εποχή, οι καλλιτέχνες ασχολούνται με τη εσωτερικότητά τους
και απευθύνονται στην ελίτ, συλλέκτες, μουσεία κ.τ.λ.
Έτσι ο καθρέφτης της κοινωνίας γίνεται … η διαφήμιση. Oι δρόμοι γεμίζουν με περίεργες φάτσες, που σου λένε: "παίξε όπως είσαι" κι εσύ αναρωτιέσαι, είμαι κι εγώ κάπως έτσι ή έτσι πρέπει να γίνω;
To "connotation" όπως λένε οι διαφημιστές δηλαδή η συνειρμική σημασία της εικόνας, είναι προφανές. Ανάμεσα όμως στους μαφιόζους, τους ξυλοδαρμένους και τις αλκοολικές νοικοκυρές, υπάρχει ένας μαύρος που δεν φαίνεται να έχει κάτι εμφανές εγκληματικό πάνω του.
Μήπως εννοεί το χρώμα ο καλλιτέχνης; Και τέλος πάντων το "έλα όπως είσαι"
κάτω από την Joulia τι σημαίνει; Εδώ το connotation το χάνω. Δεν τολμώ να αναφερθώ σε λέξεις όπως πρότυπα, αισθητική κτλ. γιατί μάλλον θα γίνω γραφικός.
Το θέμα είναι ότι αυτές τις εικόνες τις τρώμε καθημερινά στη μάπα χωρίς να ξέρουμε για τα υποσυνείδητα αποτελέσματά τους όχι τόσο σε μας τους μεγάλους όσο στους μικρότερους. Έτσι κι αλλιώς ζούμε σε ένα καθημερινό πείραμα.
ΥΓ1. Αν παραγγείλεις πίτσα, στο καπάκι του κουτιού θα δεις μια τεράστια διαφήμιση για online τζόγο, και έχεις 10 ευρώ δωρεάν για να παίξεις. Αν δεν παίξεις εσύ, θα παίξει ο 16άρης γιος σου, το βράδυ, όταν θα κοιμάσαι. No problem.
ΥΓ2.Στο Λονδίνο η καμπάνια της DIESEL "BE STUPID" αποκαθηλώθηκε. Εκεί φαίνεται οι επιτροπές κάνουν την δουλειά τους.
YΓ3. Ευτυχώς!, υπάρχουν οι γκραφιτάδες, η τέχνη του σήμερα.