Ωραία τα περνάμε! Ο ένας θέλει να γίνει αυτοδύναμος. Ο άλλος θέλει να βγει πρώτος. Ο τρίτος θέλει αριστερή διακυβέρνηση, αλλά δεν τον θέλει κανείς. Ένας άλλος καμένος στο μυαλό κατακεραυνώνει τα μνημόνια ενώ στα ντοκουμέντα του κόμματός του διαβάζουμε άλλα ντ’ άλλων. Μια άλλη ονειρεύεται και τάζει τη Δευτέρα Παρουσία. Ένας άλλος θα συνεργαστεί λέει μετεκλογικά με κάποια κόμματα αν του κάνουν όλα τα γούστα.
Έως εδώ καμία έκπληξη. Έτσι παίζεται παντού το δημοκρατικό παιχνίδι. Ακούς από καποιους πολιτικούς χώρους σοβαρές προτάσεις και λύσεις για το παρόν και το μέλλον σου, ακούς και ανοησίες, τα ζυγίζεις και ψηφίζεις. Διαψεύδεσαι ίσως κάποιες φορές. Αλλάζεις τότε ρότα, αλλάζεις γνώμη, αλλάζεις ψήφο και πορεύεσαι -δύσκολα είναι η αλήθεια- σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον που σου δίνει τη δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής.
Καθώς, λοιπόν, έτσι προχωράμε όλοι όσοι πιστεύουμε σε δημοκρατικές αρχές δίχως αστερίσκους και ψιλά γράμματα, προσπερνάμε ανεπαισθήτως το γεγονός ότι σε δύο εβδομάδες υπάρχει βάσιμη πιθανότητα να διαβούν την πόρτα του ελληνικού κοινοβουλίου, για πρώτη φορά σε ομαλή περίοδο, φασίστες νεοναζί. Εδώ και λίγα χρόνια, όταν αυτά τα νεοχιτλερικά ζόμπι φάνηκαν στον τόπο μας, κάποιοι που προειδοποιούσαν για τον κίνδυνο – σε εφημερίδες κυρίως – αντιμετωπίστηκαν με το γνωστό «έλα μωρέ…». Κι όταν αργότερα αυτοί οι μιμητές των SS περιπολούσαν οπλοφορώντας, έδερναν αδύναμους μετανάστες, εγκληματούσαν και κατά Ελλήνων (ποιος θυμάται τον φυγόδικο ψευτοπαλληκαρά Περίανδρο;) οι κρατικές δυνάμεις καταστολής σφύριζαν αδιάφορα. Και όταν αργότερα κάποια φασιστοειδή τακίμιασαν με όργανα της Τάξης (ποιος θυμάται τις φωτογραφίες έξω από τη Βουλή;) και πάλι η πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛΑΣ έβλεπε αλλού… Νάτοι λοιπόν τώρα οι υπήκοοι του Μιχαλοτέτοιου να ποζάρουν στις δημοσκοπήσεις.
Προφανώς το σύνολο του ελληνικού λαού που γνώρισε τι θα πει φασισμός αποδοκιμάζει τους επίγονους του Χίτλερ. Αναρωτιέμαι μόνο αν εκείνος ο πατέρας που μούντζωνε «το μπουρδέλο τη Βουλή», έχοντας στους ώμους του τον εξάχρονο γιο του έπαιζε χωρίς ίσως να το καταλαβαίνει το παιχνίδι τους. Αναρωτιέμαι ακόμα αν οι τότε ποικιλώνυμοι αγανακτισμένοι που προσπάθησαν να μπουκάρουν στο κτίριο-σύμβολο της λαϊκής κυριαρχίας έβαζαν βούτυρο στο ψωμί τους.
Και αναρωτιέμαι, τέλος, γιατί οι οργανωμένες δυνάμεις του κράτους άφησαν δίχως έλεγχο περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, έτσι ώστε οι τραμπούκοι νεοναζί να περιπολούν(!) και να «προστατεύουν» τους κατοίκους πέρα από κάθε νόμο; Εκεί δεν δημιουργήθηκαν άλλωστε οι πρώτοι πυρήνες των κουρεμένων ροπαλοφόρων με τα χιτλερικά τατουάζ; Εκεί δεν δημιούργησαν τα οπλοστάσιά τους;
Τον τελευταίο καιρό οι έλληνες νεοναζί άλλαξαν τακτική: ούτε κιχ, ούτε περιπολίες με επίδειξη ροπάλων και στιλέτων, ούτε πορείες με βήμα χήνας. Τα φίδια λουφάζουν για να δείχνουν αρνιά. Απλώς περιμένουν τις ψήφους αυτών που θα θελήσουν να «εκδικηθούν» τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αυτών που θα τους επιτρέψουν να προβάλουν από τα έδρανα της Βουλής τα ναζιστικά σύμβολα.