Μια φωτογραφία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, από το περιθώριο της παρασκευιάτικης του παρουσίας στην Αθήνα, με κορυφαία στιγμή την επίσκεψή του στο Προεδρικό Μέγαρο —με αφορμή την τιμητική πολιτογράφηση της μητέρας του, Βερόνικας, και του μικρού αδελφού του, Άλεξ— έκανε τον γύρο του Διαδικτύου το Σάββατο.
Είναι ο Γιάννης, έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ, την οποία επισκέφτηκε λίγο νωρίτερα, ποζάροντας με αστυνομικούς, οι οποίοι στέκονται γεμάτοι υπερηφάνεια δίπλα στον εθνικό μας αστέρα.
Από την στιγμή που η φωτογραφία ρίχτηκε στην αρένα των ελληνικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης δύσκολα μπορούσε να μην αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού και σε κάποιες περιπτώσεις τοξικής και παντελώς άστοχης κριτικής που έφτανε ακόμα και στα όρια του κανιβαλισμού.
Συγκεκριμένα, κάποιοι φαίνεται ότι ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι ο Giannis δεν αρνήθηκε να φωτογραφηθεί πλάι στους αστυνομικούς χρεώνοντάς τους ακόμα και ότι «ξεπλένει» τη… μισητή αστυνομία.
Ο σχολιασμός είχε φυσικά και πολιτικά χαρακτηριστικά: κάποιοι που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί» κατηγόρησαν τον Αντετοκούνμπο ότι ξέχασε το παρελθόν του ενώ οι ακροδεξιοί αγανάκτησαν με την εικόνα αστυνομικών να γελάνε σαν πιτσιρικάδες δίπλα σε έναν που τον λένε Αντετοκούνμπο. Πρόσφατα άλλωστε βουλευτής θεώρησε ψόγο και καταδικαστέο να έχει κάποιος μη «ελληνικό» επίθετο.
Ο Γιάννης όμως ενώνει. Είναι ένας άνθρωπος τέτοιου ήθους, τέτοιας παγκόσμιας ακτινοβολίας αλλά και τέτοιας λαϊκότητας που η εικόνα ενός παιδιού μεταναστών πλάι σε αστυνομικούς -αυτούς που υπό άλλες συνθήκες ίσως να τον κυνηγούσαν και σίγουρα θα τους φοβόταν- είναι μια εικόνα μιας άλλης Ελλάδας.