Αν προσγειωνόταν χθες, 18-5-2015, στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ ένας Αυστραλός (με γνώση της νεοελληνικής) και άκουγε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να μιλάει, θα νόμιζε ότι ήταν νεοφιλελεύθερος. Αν του λέγαμε ότι έχει εκλεγεί με τη σημαία της ριζοσπαστικής αριστεράς, ο Αυστραλός θα έσκαγε στα γέλια με το χιούμορ μας. Από όλη την ομιλία ξεχωρίζω το τμήμα εκείνο που μας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίον θα θεραπεύσει τις 5 παθογένειες του Δημόσιου τομέα στην Ελλάδα. Είπε ο κ. Τσίπρας:
- Σαφές οργανόγραμμα στα Υπουργεία, ώστε να μην υπάρχουν επικαλύψεις. Ο άνθρωπος που έφτιαξε το πλέον δυσλειτουργικό σχήμα με 5 σούπερ υπουργούς, με 15 αναπληρωτές υπουργών (των προηγουμένων σούπερ), με υπουργούς για σοβαρά μεν θέματα (π.χ. μεταναστευτικό) που όμως μπλέκονται στα πόδια των υπολοίπων, με 3 υπουργούς Επικρατείας, οιονεί συντονιστές (Παππάς, Φλαμπουράρης-respect, Κουΐκ) και έναν Αντιπρόεδρο καπάκι στους Οικονομικούς, μας εξηγεί τι σημαίνει απλό οργανόγραμμα
- Απλοποίηση αδειοδότησης, κωδικοποίηση νομοθεσίας. Ο λόγος ύπαρξης ΚΑΘΕ κυβέρνησης είναι να ψηφίζει επιπλέον νόμους, χωρίς να καταργεί τους προηγούμενους, έτσι ώστε για ΚΑΘΕ αδειοδότηση, για ΚΑΘΕ απόφαση ο «αρμόδιος» να μπορεί να επικαλεστεί διαφορετικούς νόμους και να φρακάρει τη διαδικασία. Η μόνη πραγματική απλοποίηση που έγινε τα τελευταία χρόνια, επεβλήθη από την τρόικα, προκαλώντας αφάνταστη δυσανεξία στους μανδαρίνους-αρμοδίους
- Απλοποίηση φορολογίας (γελάμε), σταθερό φορολογικό περιβάλλον (ξεκαρδιζόμαστε), διότι όπως μας εξήγησε ο πρωθυπουργός «κανείς δεν επενδύει σε ένα μεταβαλλόμενο φορολογικό καθεστώς»
- Αμείλικτη πάταξη διαφθοράς. Χωρίς σχόλια
- Επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης. Προφανώς με μαγικό ραβδί
Α, δεν παρέλειψε ο πρωθυπουργός να αναφέρει ότι ένα από τα βασικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας είναι οι ορυκτοί πόροι, τους οποίους οφείλουμε να αξιοποιήσουμε (βλέπε «Ελληνικός Χρυσός»).
Απορώ ειλικρινά, τι διαφορετικό θα έλεγε στην ίδια συνέλευση, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης για παράδειγμα.
Το ψυχαγωγικό πρόγραμμα όμως ξεκίνησε αργότερα με την ομιλία του Υπουργού Οικονομικών. Αρχικά ο κ. Βαρουφάκης, συμβουλευόμενος το δακτυλογραφημένο κείμενό του, μας εξήγησε γιατί οι κακοί Ευρωπαίοι δεν συναινούν στην τόσο προφανή, εύλογη, δίκαιη κ.λπ. λύση που τους προτείνει, πράγματα χιλιοειπωμένα. Ξαφνικά όμως ξέφυγε, μιλώντας για μακροδυναμικές (;;;) τάσεις στην Ευρωζώνη, που δημιουργούν «εγρήγορση στα χρηματιστήρια», η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε φυγή κεφαλαίων, μείωση της πραγματικής οικονομίας στην Ευρώπη κ.λπ. Κατάλαβα γιατί τρελαίνονται οι ομόλογοί του στο Eurogroup, όταν αντί για συγκεκριμένα μέτρα και νούμερα, αρχίζει τις ακατανόητες μακροοικονομικές του αναλύσεις. Έκλεισε με μία αναφορά για την ημέρα που θα ανακοινωθεί η συμφωνία με τους εταίρους. Θα γίνει μία press conference, μας εξήγησε, στην οποία θα έχει τον κεντρικό ρόλο, υπονόησε. Από τη στιγμή εκείνη, μεσούσης της press conference, θα ξεκινήσει η εκρηκτική άνοδος της ελληνικής οικονομίας (ενώ φωτοστέφανο θα διαγράφεται γύρω από το κεφάλι του κεντρικού ομιλητή).
Υ.Γ: Μια κοινωνιολογική-ψυχολογική θεωρία λέει ότι καταλαβαίνεις (σχεδόν) τα πάντα για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, όταν παρατηρείς πώς αντιδρά στην προσφορά τζάμπα φαγητού. Ποιος υπουργός κέρδισε ΟΛΟΥΣ τους καλεσμένους στο Ολυμπιακό άθλημα «φτάνω πρώτος στο μπουφέ», χωρίς καν να ενδιαφερθεί να σταθεί κοντά στον κ. Τσίπρα, χωρίς να μιλήσει με κανέναν καλεσμένο, με κανέναν δημοσιογράφο, ή επιχειρηματία. Ο κ. Κατρούγκαλος. Έκπληξη.
Υ.Γ2: Ποιος πολιτικός εμφανίστηκε (και εν μέρει αντιμετωπίστηκε από ορισμένους) ως νέος «Θεσσαλονικάρχης», όπως παλαιότερα ο κ. Κούβελας ή πιο πρόσφατα ο κ. Ψωμιάδης. Ο κ. Τζιτζικώστας. Ενδιαφέρον.