Ο ασκός του Αιόλου

Τα λόγια τα άκουσα πριν λίγες μέρες  από  νέο σε ηλικία αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανήκει σ’ εκείνους  που ασχολούνται με το λεγόμενο «οργανωμένο έγκλημα»: «Μέχρι πριν από λίγα χρόνια- μου είπε-  τα «συμβόλαια» για ανθρώπινες ζωές κοστολογούνταν 10.000 ευρώ τουλάχιστον. Τώρα, αν κάποιος θέλει να ξεπαστρέψει έναν εχθρό του, μπορεί να το κάνει με 500 ευρώ και λιγότερα. Υπάρχουν άνθρωποι που αφαιρούν ζωές για μερικά κατοστάρικα…»
           
Όταν το άκουσα  το θεώρησα ακραίο. Λίγες ώρες αργότερα ένας 44χρονος που η γυναίκα του ετοιμαζόταν να φέρει στον κόσμο του παιδί του- το παιδί τους- έπεφτε νεκρός από το μαχαίρι κάποιου εγκληματία που ήθελε μια φτηνή βιντεοκάμερα και λίγα ευρώ.
    
Και μετά, ο νόμος πέρασε στα χέρια κάποιων που θεωρούν τους εαυτούς τους περισσότερο  Έλληνες από τους άλλους. Άρχισαν να ξυλοκοπούν όποιον ήταν λίγο πιο μελαμψός από αυτούς. Όποιον μιλά λίγο πιο «σπαστά» Ελληνικά.
           
Κι άλλοι Έλληνες που έβλεπαν επιδοκίμαζαν. Ήταν από εκείνους που έχουν πέσει θύματα εγκληματικών στοιχείων ψάχνοντας ματαίως να βρουν που είναι το κράτος και η Αστυνομία για να τους προστατέψουν.
           
Κι εγώ αν με είχαν ληστέψει  «ξένοι» και  φοβόμουν να κυκλοφορήσω νύχτα στη γειτονία  μου, ίσως έβλεπα με συμπάθεια τον νεαρό με το ξυρισμένο κεφάλι και την Ελληνική σημαία στην πλάτη.
           
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Οι άνεμοι σπέρνονται καιρό  τώρα. Πολύ φοβάμαι ότι κανείς δεν μπορεί να προλάβει πια τις θύελλες…