Να λοιπόν που οι φιλόζωοι, αυτοί που έχουν σκυλιά ή γατιά στο σπίτι τους, αυτοί που βοηθούν τα αδέσποτα… όλη η φιλοζωική κοινότητα τέλος πάντων, ανακάλυψε τον καινούριο της εχθρό. Ονομάζεται Δημήτρης Καμπουράκης, έχει εκπομπή στο mega, μια ραδιοφωνική στήλη στον βημα-fm και ενίοτε γράφει στο protagon.
Η ανακάλυψη έγινε αιφνιδίως τη Δευτέρα το πρωί, όταν μετά από ένα σπαρακτικό ρεπορτάζ σε σπίτια ανέργων στην Αθήνα, ο σατανικός παρουσιαστής-εχθρός των ζώων τόλμησε να πει «εσείς που ταΐζετε τα σκυλιά σας, κόψτε κάτι να βοηθείστε και κανένα παιδάκι που πεινάει».
Τι ήταν να εκστομίσει τέτοια κουβέντα; Άστραψε και βρόντηξε το facebook, πήρε φωτιά το twiter. Ουδέποτε ξαναπήρα τόσα πολλά mail. Όλα επικριτικά, κάποια υβριστικά. Μερικά υβριστικά και πολιτικοποιημένα μαζί, όπως εκείνο το βλακώδες «τι έγινε ρε κουράδα, δε σου ‘δωσε τον μισθό σου η Αμερικάνικη πρεσβεία και την πλήρωσαν τα ζώα;» Ενώ αυτός που το ‘στειλε, επειδή προφανώς ταΐζει το ζωντανό του, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν τα πιάνει από την Αμερικάνικη πρεσβεία, ο επαναστάταρος.
Οφείλω να σας πω – για να μπείτε στο κλίμα – ότι την ώρα που έπαιζε το ρεπορτάζ που παρουσίαζε μια άνεργη με δυο παιδιά που έλεγε ότι έχουν έξι μήνες να φάνε κρέας, κάποιος από το στούντιο αναφώνησε «ωχ, κι εμένα ο σκύλος μου στοιχίζει δυο με τρία ευρώ την ημέρα». Απ’ αυτό επηρεασμένος, ξεστόμισα τη βαριά κουβέντα κι έγινε ο χαμός.
Φυσικά, όλοι αυτοί που έβριζαν και φώναζαν μέσα στα social media, ούτε είχαν δεί ούτε είχαν ακούσει την εκπομπή. Μέσα σ’ αυτή την απέραντη ρούγα που λέγεται διαδίκτυο, όλοι κάπου αλλού το διάβασαν κι όλοι από κάπου αλλού το μάθανε. Κι όλοι επαναστάτησαν. Ούτε με γνωρίζουν ασφαλώς, ούτε έχουν δει ποτέ στην εκπομπή φιλοζωικά θέματα. Δεν πειράζει, τουλάχιστον έχει έναν αντίπαλο η Μέρκελ, μην πέσουν όλοι πάνω της και την ισοπεδώσουν. Παίρνω κι εγώ ένα μέρος της λαϊκής οργής.
Διότι ο απλός λαός, με το αλάνθαστο αισθητήριο του, κατάλαβε ότι εγώ έκανα μια έντεχνη και ύπουλη πολιτική μετάθεση των ευθυνών για την κατάντια στην οποία ζούμε σήμερα. Αντί να πω ότι φταίει η Μέρκελ, τα μνημόνια, οι τρόικες κι αυτοί που μας κυβερνούν, προσπάθησα να ενεργοποιήσω τον κοινωνικό αυτοματισμό και να υποστηρίξω ότι φταίνε εκείνοι που αντί να βοηθούν τα πεινασμένα παιδιά, προτιμούν να ταΐζουν σκυλιά.
Επίσης είναι προφανές ότι θα ήθελα να υποστηρίξω το κρέμασμα των ζώων, τον βασανισμό τους, το κάψιμο τους με βραστό λάδι, αλλά δεν τα είπα δημοσίως για ευνόητους λόγους. Τίποτα όμως δεν αποκλείει να τα κάνω αυτά συστηματικά, κάθε βράδυ που γυρίζω στη γειτονιά μου.
Τι να πω, πια. Έχουμε τρελαθεί ομαδικά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Τα νεύρα μας είναι τόσο τεντωμένα, που ανακαλύπτουμε παντού εχθρούς. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μόλις μπήκα στο σπίτι το μεσημέρι, μου την πέσανε με άγριες διαθέσεις και τα τέσσερα γατιά μου (η Ρίγανη, ο Αμούστακος, ο Ευτύχης και η Ελευσίνα), ποιος ξέρει μέσω ποιού δικτύου ενημερωμένα. Και ως γνωστόν τα γατιά είναι πολύ ανεξάρτητα ζώα, οπότε φοβάμαι μήπως μου κατουρήσουν τις γλάστρες με τους κάκτους μου για να με εκδικηθούν κι έχω άλλα ντράβαλα.
Ψυχραιμία παιδιά. Αλλού είναι ο εχθρός…