«Βοήθεια, βοήθεια, με κυνηγάει ο κακός ο λύκος», «Πουτ δε κοτ ντάουν σλόουλι», «Μετά την αστυνομία φύσης θα δημιουργηθεί και αγρονομία πόλεων», «Θα έχουν αντιαεροπορικά για να χτυπάνε τον εναέριο εχθρό τον αετό;», «Ποιοι είναι επιτέλους οι γνωστοί άγνωστοι κάστορες που τρώνε τα δέντρα; Κάποιοι δεν θέλουν η υπηρεσία να κάνει τη δουλειά της».
Αυτά είναι μερικά μόνο, από τα δεκάδες tweets που κατέκλυσαν το δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης, μετά την ανακοίνωση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη, ότι η κυβέρνηση προτίθεται να θεσμοθετήσει «Αστυνομία Φύσης» για τις Προστατευόμενες Περιοχές. Ωστόσο, πέρα από τη χιουμοριστική πλευρά του ζητήματος, η προστασία της ελληνικής φύσης αποτελεί ένα μείζον ζήτημα, που μέχρι σήμερα δείχνει να απασχολεί σοβαρά, μόνο τους Φορείς Διαχείρισης, οι οποίοι παραμένουν όμως με… δεμένα χέρια.
Κι αυτό γιατί, μπορεί να έχουν χαρακτηριστεί ως περιβαλλοντικοί «φρουροί», ωστόσο, πέρα από την έλλειψη ανθρώπων και μέσων, σε αρκετές περιπτώσεις καταγράφεται ως πρόβλημα το γεγονός, ότι οι υπάλληλοι των φορέων δεν έχουν ανακριτικές αρμοδιότητες, για την αντιμετώπιση παράνομων δραστηριοτήτων (π.χ. λαθροθηρία, ρίψη αποβλήτων κ.ά.). Δηλαδή παρατηρούν, καταγράφουν, κάνουν συστάσεις, ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές, αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν περισσότερο. Τη λύση έρχεται να δώσει η κυβέρνηση, που αντί να ενισχύσει τον ρόλο των Φορέων, θέλει να κινηθεί στα χνάρια των ΗΠΑ και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
«Πρέπει σε προστατευόμενες περιοχές, να υπάρχουν υπάλληλοι, που μάλλον θα ανήκουν στα δασαρχεία και θα έχουν ανακριτική και εποπτική ιδιότητα, ενώ θα μπορούν και να συλλαμβάνουν τον παρανομούντα, ώστε να μη μείνει κανένα σημείο της Ελλάδας ακάλυπτο ούτε για λαθροθηρία, ούτε για λαθροϋλοτομία, ούτε για υποκλοπή φυτών» ανέφερε ο κ. Τσιρώνης, μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM».
Μόνο που, αυτό που περιγράφει ο οικολόγος αναπληρωτής υπουργός, μας θυμίζει τους… αγροφύλακες, ένα Σώμα ξεχασμένο, που επανίδρυσε το 2007 ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας. Ο θεσμός, ήταν γνωστός πολλά χρόνια πριν και στα χωριά των Ιωαννίνων, όπου οι δραγάτες είχαν μεγάλη εξουσία, αλλά και «κακό» όνομα, καθώς συχνά, κουβαλούσαν κόσμο με μηνύσεις στα δικαστήρια, με προφάσεις για δήθεν αγροζημίες «δια ασήμαντον αφορμήν», άλλες φορές με πολιτικά κίνητρα ή εμπλεκόμενοι σε προσωπικά μικροσυμφέροντα και αντιδικίες. «Γιατί η κυβέρνηση δεν στηρίζει τη λειτουργία δοκιμασμένων και έμπειρων υπηρεσιών, αλλά προτίθεται να δημιουργήσει νέες δομές, με… μελανό παρελθόν»; Αυτό είναι ένα ερώτημα, που θέτει και ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης (και επιστημονικός συντονιστής στον Φορέα Βόρειας Πίνδου) Μιχάλης Βάκκας. Σύμφωνα με τον ίδιο, η δημιουργία «Αστυνομίας της Φύσης», αποτελεί, μάλλον προσωπική επιθυμία του αναπληρωτή υπουργού, ο οποίος δεν σέβεται το σχετικό πόρισμα, που είχε προκύψει, μετά τη διεξαγωγή Εθνικού Διαλόγου για τους Φορείς Διαχείρισης και προέβλεπε ενίσχυση του ρόλου τους, στη φύλαξη των ευαίσθητων αυτών περιοχών.
Κι όλα αυτά, 20 ημέρες πριν από τη λήξη των συμβάσεων, με τους εργαζόμενους να έχουν… χορτάσει από λόγια, χωρίς να έχουν κάτι χειροπιαστό, που να διασφαλίζει τη συνέχιση λειτουργίας των Φορέων.
«Τρία πουλάκια κάθονταν», που λέει και ο σοφός λαός.