Και εκεί που έλεγα ότι θα κάνω καιρό να επιστρέψω στην Ελλάδα, όλα ανετράπησαν. Η κακή υγεία ενός πολύ κοντινού μου προσώπου, με ανάγκασε να βρεθώ εσπευσμένα πίσω. Πρώτα στην Αλβανία και για τρία εικοσιτετράωρα, στην Αθήνα. Πριν χαρούν μερικοί και λυπηθούν άλλοι, να σημειώσω πως είμαι ξανά πίσω στη Σουηδία. Και αν στην Αλβανία ασχολήθηκα αποκλειστικά με τον άνθρωπό μου, στην Ελλάδα, τον λίγο χρόνο που έμεινα, οι (πα)παραλογισμοί κατέκλυσαν τον τόπο. Βέβαια, αυτοί πλέον έχουν γίνει θεσμός και σε πολλούς, δεν κάνει καν εντύπωση. Δεν είναι υπερβολή αν κανείς γράψει πως, τον καιρό ετούτο, η Ελλάδα ζει στον «αστερισμό» του… (πα)παραλογισμού.
Ως γνωστόν, εδώ και καιρό, διάφοροι πολιτικοί «κράδαιναν» τη «λίστα Λαγκάρντ», είτε χαρίζοντας γέλιο με τις απίθανες δικαιολογίες για την …απώλειά της, είτε προκαλώντας θυμηδία με την επιλεκτική διαρροή ονομάτων. Η ακούσια (;) ενοχοποίηση συγκεκριμένης εθνοτικής ομάδας, που ρίχνει νερό στον μύλο του αναδυόμενου ελληνικού νεοναζισμού, μόνο θλίψη προκαλεί για τον «εμπνευστή». Και όμως, η δημοσιοποίησης της λίστας από δημοσιογραφικό έντυπο – χωρίς να εξετάζουμε εδώ αν αυτό είναι και δεοντολογικό- «ξυπνάει» τη δικαιοσύνη, ξαφνικά της ανοίγει τα μάτια και ο υπεύθυνος δημοσιογράφος συλλαμβάνεται. Παστρικές δουλειές. Κι εσύ, Κώστα μου, τι ήθελες και έπιασες στο στόμα σου τον… «Γέροντα Παστίτσιο»; Δεν ήξερες ότι συνεχίζει τα θαύματα;
Λίγο μετά, και αφού δημοσιογράφοι της δημόσιας τηλεόρασης, προέβησαν σε σχόλια για υπουργό της κυβέρνησης – άκου, αδελφέ που έφτασαν- η εκπομπή τους «κόπηκε». Το ότι την απόφαση την πήρε συνάδελφος (διευθυντής πλέον) που έχει δώσει… δείγματα γραφής για το δημοσιογραφικό του ήθος, μας κάνει να ελπίζουμε στο καλύτερο. Θυμήσου μόνο την «ανταλλαγή»… ρουφηκτών φιλιών με την εκλεκτή συνάδελφό (του) Πετρούλα, εν ώρα κεντρικού δελτίου ειδήσεων ή την αποκλειστική συνέντευξη με Τζούλια Αλεξανδράτου, μετά την τεράστια επιτυχία της με το πορνογραφικό dvd. Είναι προφανές πως η δημόσια τηλεόραση, μετά από τέτοια αναβάθμιση στη στελέχωσή της, δεν μπορεί να σχολιάσει κοτζάμ υπουργό. Και στο «καπάκι» ο αγαπητός κύριος Πάγκαλος, «διατάζει» τον συνάδελφο Κ. Αρβανίτη, «να το βουλώσει!». Αυτό, πέρα από το ότι είναι μια άλλη… Παγκαλιά, έχει την πλάκα του. Ο Πάγκαλος συνήγορος υπουργού της ΝΔ.
Στα (γνωστά) φασιστικά μέτωπα, τα γνωστά. Εκτός των άλλων, νεοναζί βουλευτής δεν… δέχεται για Έλληνα τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη – κι εδώ που τα λέμε, σύμφωνα με το ναζιστικό κριτήριο για τους Έλληνες, πόσοι θα περνούσαν το τεστ των απογόνων του Χίτλερ; – λόγω χρώματος ενώ ο μεγαλοπαπάς των Καλαβρύτων, απλώνει χείρα φιλίας προς τους νεοναζί και τους αποκαλεί «γλυκιά ελπίδα του λαού». Το αν την ώρα που έλεγε αυτό, έτριζαν και τα κόκκαλα των θυμάτων του ναζιστικού ολοκαυτώματος, δίπλα από τα θεμέλια της Μητρόπολης, λίγη σημασία έχει. Είπαμε, η Ελλάδα ζει στην εποχή του (πα) παραλογισμού.