Στην τρέχουσα ιστορική συγκυρία, η παραγωγή της τροφής μας είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Η οικονομική κρίση έχει κάνει –τουλάχιστον κάποιους από εμάς- επιτέλους να σκεφτούμε για το τί σημαίνει «Τροφή» και να αντιληφθούμε ότι ο τρόπος με τον οποίο παράγουμε επηρρεάζει καθοριστικά την ποιότητα του περιβάλλοντος και το τοπίο μας. Ακούμε καθημερινά για οικονομικούς δείκτες και νούμερα, πόσοι όμως από εμάς αντιλαμβάνονται ότι η σημαντικότερη και πιο δραματική οικονομική αποτυχία όλων των εποχών είναι η απώλεια της βιοποικιλότητας του πλανήτη; Ή το γεγονός ότι αν και οι αγρότες διαχειρίζονται σχεδόν τη μισή από την συνολική έκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντούτις αντιπροσωπεύουν μόνο το 4,7% του ενεργού πληθυσμού της;
Οι ΗΠΑ βίωσαν φέτος το καλοκαίρι ρεκόρ καύσωνα και ξηρασίας, παράγοντας μόλις και μετά βίας το ιστορικά χαμηλό 6,5% του καλαμποκιού που θα καταναλώσει τον επόμενο χρόνο. Οι αποτυχημένες συγκομιδές και σε άλλες εξαγωγικές δυνάμεις, όπως η Ουκρανία, έχουν μειώσει τα παγκόσμια αποθέματα σιτηρών στο χαμηλότερο επίπεδό τους από το 1974. Πρόκειται για την αρχή μίας κατάρρευσης της προσφοράς τροφίμων, η οποία χαρακτηρίζεται από μία τάση που θέλει τους κερδοσκόπους να «αρπάζουν» εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα φθηνών γεωργικών εκτάσεων, τον διπλασιασμό των διεθνών τιμών τροφίμων μέσα σε μία δεκαετία και την δραματική μείωση των αποθεμάτων των κρατών. Καθώς για τα περισσότερα από αυτά το ισοζύγιο παραγωγής-κατανάλωσης είναι «χρόνος μπαίνει – χρόνος βγαίνει», δεν είναι τυχαίο ότι η γεωπολιτική της τροφής σταδιακά υπερβαίνει αυτή του πετρελαίου.
Αυτές οι εξόχως επικίνδυνες εξελίξεις αποδεικύουν ότι οι κλιματικές αλλαγές έχουν αρχίσει πλέον να δείχνουν τα δόντια τους, και ότι σίγουρα η όλη κατάσταση έχει ήδη φτάσει σε σημείο στο οποίο δεν είναι πλέον βιώσιμη. Υπάρχει μόνο μία λύση, και αυτή δεν είναι άλλη από το να αλλάξουμε ριζικά τη νοοτροπία μας. Η λογική θα έλεγε ότι αν δε μπορούμε να παράγουμε περισσότερο, θα πρέπει τουλάχιστο να καταναλώνουμε λιγότερο. Δεν ξέρω όμως τι ελπίδες υπάρχουν τη στιγμή που τις τελευταίες 24 ώρες μόνο πουλήθηκαν 750 εκατομμύρια BigMac…
Την έχουμε φέρει στα όρια την Γη μας. Την κουράζουμε καθημερινά, και της παίρνουμε την ψυχή της. Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε τη γεωργία μας αλλιώς; Παρακολουθείστε εδώ τί μου είπαν για το περιβάλλον οι νέοι αγρότες που συνάντησα στην έρευνά μου για το μέλλον της τροφής μας.
** Το videoblog ντοκιμαντέρ «Γεωργία στην Κρίση;» πέρασε στους 20 φιναλίστ της κατηγορίας «Κοινωνικά Θέματα» του ArcLight Doc Festival του Los Angeles. Μπορείτε να στηρίξετε τη συμμετοχή στην online ψηφοφορία, κάνοντας “Like” στο YouTube εδώ, και στο Facebook εδώ.