Μια καχυποψία αιωρείται πάνω από τη χώρα μας τους τελευταίους μήνες. Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι μάλλον πιο αισθητή. Παλαιότερα ήταν πιο ξεκάθαρο το φαινόμενο. Έχεις τατουάζ σβάστικα, έχεις τον αετό του Βυζαντίου στην πλάτη; Eίσαι Χρυσή Αυγή. Είσαι υπερβολικά αρχαιολάτρης και τρέχεις σε αρχαιοελληνικά δρώμενα; Πιθανότατα ψηφίζεις Χρυσή Αυγή. Ζεις στον Άγιο Παντελεήμονα και είσαι Έλληνας, ψηφίζεις μάλλον Χρυσή Αυγή. Ωστόσο τα τελευταία αυξημένα ποσοστά της Χρυσής Αυγής δείχνουν μάλλον ότι οι ψηφοφόροι της οργάνωσης- οργάνωση την αποκαλούν τα ΜΜΕ μετά τη δολοφονία αντί για κόμμα- βρίσκονται ανάμεσά μας.
Ένα πρόσφατο δημοσίευμα της Καθημερινής δίνει ένα πολύ καλό δημογραφικό προφίλ των ψηφοφόρων της Χ.Α.
«Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν πριν από τη δολοφονική επίθεση, η Χ.Α. εμφανίζει όχι μόνον υψηλή συσπείρωση (85% όσων την ψήφισαν το 2012), αλλά τείνει να διπλασιάσει τις δυνάμεις της. Οι εισροές της προέρχονται κυρίως από τη Ν.Δ. ενώ σχεδόν από μία μονάδα (δηλαδή περίπου 60.000 ψήφους) κερδίζει από όσους το 2012 προτίμησαν την αποχή ή ψήφισαν ΑΝΕΛ και ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια στιγμή, μοιάζει να κατακτά ένα πολιτικό ακροατήριο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η ενίσχυσή της οφείλεται κυρίως σε ψηφοφόρους της μέσης ηλικίας (ομάδες 35-44 και 45-54 ετών) ενώ σημαντική άνοδο παρουσιάζει και στις ηλικιακές ομάδες 55-64 και άνω των 65, που, παρά τα θρυλούμενα, δεν ήταν το ισχυρό της χαρτί στις προηγούμενες εκλογές».
Ανάμεσα σε άλλα, το δημοσίευμα αναφέρει ότι εντύπωση προκαλεί πως το 20% των ψηφοφόρων της Χ.Α. δηλώνουν, ισομερώς, είτε κεντροαριστεροί είτε κεντροδεξιοί. Ποιοι είναι αυτοί οι ψηφοφόροι λοιπόν; Δεν παύω να αναρωτιέμαι αν όντως οι γριούλες του κέντρου που δεν μπορούν να κάνουν βήμα πλέον έξω από το σπίτι τους στα Πατήσια ρίχνουν Χρυσή Αυγή δαγκωτό. Ή μήπως οι οργισμένοι ενήλικες των Βορείων Προαστίων που βλέπουν τα κεκτημένα τους να χάνονται και τους «μαυριδερούς», όπως συχνά τους αποκαλούν, να αυξάνονται πληθυσμιακά, είναι και αυτοί ανάμεσά τους. Ομολογώ ότι τρομάζω και με τα δύο σενάρια. Τρομάζω όταν βλέπω τη θεία μου και τις φίλες της να βαδίζουν ιδεολογικά προς την ακροδεξιά, μετρώντας τους Πακιστανούς που κατοικούν στο διπλανό διαμέρισμα, αλλά και όταν ακούω συζητήσεις ανάμεσα σε δήθεν μορφωμένους και πολυταξιδεμένους άνδρες περί «εκκαθάρισης του κέντρου», και «ελληνικού αίματος». Και αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν ξεχωρίζουν πλέον από τα ξυρισμένα τους κεφάλια, δεν φοράνε μαύρα ρούχα και δεν κρατούν ελληνικές σημαίες. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας σαν απλοί πολίτες. Δεν λένε σε κανέναν ότι ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, και δεν προδίδονται εύκολα. Την κατάλληλη όμως στιγμή θα κάνουν το σχόλιό τους, και θα αφήσουν ένα υπονοούμενο για να αναρωτηθούμε απλά αν όντως έχουμε περάσει στην άλλη όχθη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο καρπός τους έχει γίνει πλέον κτήμα όλων.