Τις προάλλες ήμουν σε μια βιβλιοπαρουσίαση και ο ψυχαναλυτής –συγγραφέας, που ανέλυσε τη σχέση της λογοτεχνίας και της ψυχανάλυσης, ρωτήθηκε από κάποιον πώς αντιμετωπίζεται το σκουπιδαριο των βιβλίων που κυκλοφορούν και όλοι, όσοι παριστάνουν τους συγγραφείς και τις συγγραφάρες.
Αντιστοίχως θα ρωτούσα τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, πώς αντιμετωπίζονται όσοι παριστάνουν τους πολιτικούς. Έτσι τουλάχιστον δηλώνουν, έτσι «κλειδώνει» στο μυαλό των πολιτών. Στην Ελλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι, δεν έλεγε ο Τσαρούχης; Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζονται οι ψευτοπολιτικοί;
Η Σοφία Βούλτεψη είναι πολιτικός. Και κυβερνητική εκπροσώπος. Και δηλώνει πως δίπλα στους Ρομά μένουν άνθρωποι. Θράσος; Αυθάδεια; Βλακεία; Αβλεψία; Ειλικρίνεια προκλητική; Έλλειψη γνώσης ή ανθρωπιάς; Στην τελική όχι απλώς διατύπωσε την άποψή της χωρίς καν να κάνει τον κόπο να την μαζέψει, αλλά δεν την μαζεύει και κάποιος άλλος από την παρέα της. Εννοώ δεν την επικρίνει κάποιος για τον διαχωρισμό των τσιγγάνων από τους ανθρώπους. Σαν να λέμε δίπλα στους αρβανίτες ζουν άνθρωποι, δίπλα στους ηπειρώτες ζουν άνθρωποι, δίπλα στους κρητικούς ζουν άνθρωποι κ.ο.κ. Και αν δεχτώ την πράγματι παραβατική συμπεριφορά των Ρομά, αναρωτήθηκε κανείς ποιος φταίει; Φταίει το τσιγγανόπουλο που βγαίνει ακόμα ξυπόλητο στο δρόμο για ζητιανιά ή η μάνα του; Ή μήπως ευθύνονται οι ψευτοπολιτικοί που, όταν δόθηκαν χρήματα από την ΕΟΚ για την επιμόρφωση των τσιγγάνων και τη δημιουργία πρότυπων καταυλισμών, οι (ψευτό)μαγκες τα μοίρασαν σε πάρκα και πλατείες, σε δημοψηφίσματα και πεντάστερα ξενοδοχεία για να διοργανώσουν συσκέψεις επί συσκέψεων;
Σαφώς και ενοχλούμαι από τις συμπεριφορές βιαίοτητας που υιοθετούν οι τσιγγάνοι έχοντας μια επιπρόσθετη ευαισθησία στην κακοποίηση των τετράποδων. Αλλά σκέψου, είναι οι μόνοι που βιαιοπραγούν; Γιατί εμένα η κοινωνία μου θυμίζει ένα ατελείωτο ρινγκ; Είμαστε όλοι γύφτοι; Ακόμα θυμάμαι από παιδί την φράση «οι γύφτοι τα μαλώματα τα’χουν για πανηγύρια». Μα οι συμπατριώτες μου τσακώνονται για ψύλλου πήδημα; Ή δεν είναι έτσι;
Επειδή, λοιπόν, στην Ελλάδα ισχύει το φαιδρό «ό,τι δηλώσεις είσαι», όσοι δηλώνουν πολιτικοί, ας προσπαθήσουν να ζήσουν δίπλα σε αυτούς που ζουν οι άνθρωποι, δηλαδή στους Ρομά, που προεκλογικά άπαντες οι … ψευτοπολιτικοί πλησιάζουν δίνοντάς τους σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Γιατί σε όποιον στερήσεις το σχολείο, το διέξοδο είναι η απατεωνιά και η βιαιότητα. Αλλά, τι λέω; Ξεχνάμε πως η Ελλάδα είναι μια ατελειώτη παλέστρα; Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ενοχλούν τα καλώδια που καίνε οι τσιγγάνοι. Μα, στην περιοχή που ζω ο αέρας μυρίζει αβάσταχτα το χειμώνα από τα ακατάλληλα ξύλα που καίνε οι μη τσιγγάνοι στα τζάκια τους. Απελπισία. Γύφτοι κι αυτοί; Ε, λίγο πολλοί είμαστε όλοι γύφτοι. Γιατί εκεί που βρίζουμε τους πολιτικούς που παριστάνουν τους σωτήρες, εκεί τους ξαναψηφίζουμε. Αλλά είπαμε … οι γύφτοι τα μαλώματα τα’χουν για πανηγύρια. Σωστά κυρία Βούλτεψη;
Για σας σωστά.
Για μένα… περαστικά σας!