Άγιος Παντελεήμονας. Μάιος 2009. Λίγο πριν το τέλος του αντιρατσιστικού φεστιβάλ, οπαδοί της Χρυσής Αυγής εισέβαλαν στην πλατεία της πιο πολυπολιτισμικής γειτονιάς και επιτέθηκαν στους μετανάστες. Για μέρες η γειτονιά θύμιζε πεδίο μάχης. Η επιχείρηση «Απομάκρυνση Ξένων», μόλις είχε ξεκινήσει, μια επιχείρηση που δεν άφησε απ' έξω ούτε τα παιδιά των μεταναστών, αφού κάποιοι δεν άντεχαν να βλέπουν τα παιδιά τους να κάνουν τσουλήθρα με τους αλλοδαπούς… Η παιδική χαρά άρχισε να περιφρουρείται. Και έπειτα, έβαλε λουκέτο. «Ας μην παίζουν ούτε τα δικά μας παιδιά, φτάνει να μην παίζουν τα παιδιά των ξένων» ή κάπως έτσι… φαίνεται ότι σκέφτηκε μια ομάδα κατοίκων. Και η πλατεία μετατράπηκε σε άβατο.
Άγιος Παντελεήμονας. Οκτώβριος 2013. Τεσσεράμισι χρόνια μετά, ο Δήμαρχος Αθηναίων δεσμεύτηκε στο δημοτικό συμβούλιο για την επαναλειτουργία της παιδικής χαράς, επιχειρώντας έτσι να αποφορτίσει ιδεολογικά την περιοχή. Σε εκείνο το δημοτικό συμβούλιο, λοιπόν, σε ένα κλίμα φορτισμένο, μέλη της επιτροπής κατοίκων εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο άνοιγμα της παιδικής χαράς. «Έχουν λυθεί όλα τα άλλα προβλήματα; Έχει λυθεί το παρεμπόριο; Έχει λυθεί η εγκληματικότητα; Γιατί ξαφνικά φέρνουμε στο δημοτικό συμβούλιο το θέμα της παιδικής χαράς;». Ακόμα κι όταν τα έργα ξεκίνησαν, κάποιοι επιχείρησαν να τα εμποδίσουν κι έτσι η μετεγκατάσταση της παιδικής χαράς στην άλλη μεριά της πλατείας έγινε με αστυνομική προστασία…
Άγιος Παντελεήμονας. Ιούνιος 2015. Τα έργα έχουν ολοκληρωθεί. Οι πόρτες της παιδικής χαράς, όμως, παραμένουν κλειστές. Τα πιτσιρίκια παίζουν μπάλα στο προαύλιο της εκκλησίας, κάνουν ποδήλατο, κυνηγιούνται, κρύβονται… Τον τελευταίο μήνα όμως, δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Τρίτη και Πέμπτη, μέλη αντιφασιστικής ομάδας, απηυδισμένοι, αφού μια ολοκαίνουρια παιδική χαρά παραμένει κλειδωμένη και τα πιτσιρίκια παίζουν γύρω-γύρω, αποφάσισαν να σπάσουν τα λουκέτα. Για δύο ολόκληρες ώρες -από τις 7 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ- τα χαμόγελα επιστρέφουν στον Άγιο Παντελεήμονα. Η ιστορία τελειώνει κάπου εδώ. Μια παιδική χαρά που παρέμενε κλειστή για 6 χρόνια άνοιξε ξανά και ο Άγιος Παντελεήμονας γέμισε παιδικές φωνούλες. Γιατί όμως η παιδική χαρά παρέμενε κλειστή από τη στιγμή που οι εργασίες είχαν ολοκληρωθεί; Ποιος ξέρει… Σημασία έχει ότι τα «παιδία παίζει» ξανά!
Τον Απρίλιο του 2014, ένα 13χρονο αγόρι έχασε την ζωή του στο λούνα παρκ. Ο 13χρονος και 9χρονη αδερφή του έπαιζαν μέσα σε μια φουσκωτή μπάλα. Ξαφνικά, ο αέρας παρέσυρε την μπάλα και αυτή άρχισε να χτυπάει δεξιά και αριστερά. Τα δύο αδέρφια διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο Παίδων. Εκεί διαπιστώθηκε ο θάνατος του 13χρονου αγοριού, ενώ η αδελφούλα του τραυματίστηκε σοβαρά. Δικογραφίες, αυτόφωρα, συλλήψεις, διώξεις… «Ανθρωποκτονία από αμέλεια και βαριές σωματικές βλάβες»… Το λούνα παρκ λειτουργούσε χωρίς άδεια.
Ο θάνατος του 13χρονου σόκαρε την κοινωνία και κινητοποίησε τον κυβερνητικό μηχανισμό. Η κοινή γνώμη απαίτησε και το Υπουργείο Εσωτερικών τροποποίησε τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι παιδικές χαρές. Οι νόμοι, βέβαια, ήταν ήδη αυστηροί, αλλά δεν εφαρμόζονταν… Η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου επέβαλε στους δήμους να προσαρμόσουν όλες τις παιδικές χαρές στους κανόνες ασφαλείας, καθώς οποιοδήποτε ατύχημα θα άφηνε εκτεθειμένες τις τοπικές αρχές. Έτσι, οι δήμοι έβαλαν «λουκέτο» στις παιδικές χαρές που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις και σε πολλές περιπτώσεις ανάρτησαν πινακίδες για να ενημερώσουν τους γονείς ότι η ευθύνη είναι δική τους -σε περίπτωση χρήσης της παιδικής χαράς, πριν γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις.
Η παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα, λοιπόν, παρέμεινε κλειστή, γιατί, σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών, δεν πληροί τους κανόνες ασφαλείας. Ναι, οι κακοτεχνίες άργησαν να επισκευαστούν, ναι τα οικονομικά προβλήματα των Δήμων δεν ενδιαφέρουν τα παιδιά και τους γονείς και φυσικά, δεν νοείται μια καινούργια παιδική χαρά να έχει ελλείψεις στους κανόνες ασφαλείας. Αν όμως διαβάσουμε για άλλη μια φορά με μεγάλα γράμματα στους τίτλους των site και των εφημερίδων ότι: «Το παιχνίδι στην παιδική χαρά κατέληξε σε τραγωδία…», τότε η κοινωνία μας θα έχει αποτύχει για ακόμα μια φορά και η θυσία του 13χρονου αγοριού στο λούνα παρκ του Ελληνικού θα έχει πάει χαμένη. Είναι σκληρό, αλλά συχνά στην χώρα μας χρειάζεται μια θυσία για να δούμε ένα πρόβλημα. Συχνά, χρειάζεται μια θυσία για να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα. Ο δήμος ζητά 10 μέρες για να ανοίξει επίσημα την παιδική χαρά. Τα παιδιά, όμως, κάνουν ήδη τραμπάλα…