«Η ραδιοφωνία -το γνωρίζομεν όλοι- παίζει σημαντικόν ρόλον εις την διεξαγωγήν του πολέμου. Μέσον επικοινωνίας άφθαστον χρησιμεύει ως σύνδεσμος όλων των διεσπαρμένων εκείνων παραγόντων που συνεργαζόμενοι επιφέρουν τον σκοπόν κάθε πολέμου: την Νίκην».
Αυτά έγραφε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών σε ένα τεύχος του Δεκεμβρίου του 1940. Ανάμεσα στους «διεσπαρμένους» παράγοντες που συνεργάζονταν με σκοπό τη νίκη, ήταν και εκατοντάδες μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου που έστελναν τα σατιρικά σκιτσάκια και τις ερασιτεχνικές γελοιογραφίες τους στο περιοδικό και δημοσιεύονταν κάθε εβδομάδα, όσο διαρκούσε το έπος της Αλβανίας.
Το 1940 η διεύθυνση του Παιδικού τμήματος του Ραδιοσταθμού Αθηνών ανατίθεται στην Αντιγόνη Μεταξά, την μετέπειτα θρυλική «Θεία Λένα». Κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγησή της, η εκπομπή «Σχολική Ώρα» που μεταδιδόταν κάθε Τρίτη και Παρασκευή στις 7 το απόγευμα, προκήρυσσε διάφορους διαγωνισμούς γελοιογραφίας και οι εκάστοτε νικητές και νικήτριες έβλεπαν μαζί με τους αναγνώστες του Ραδιοπρογράμματος τα βραβευμένα έργα τους στις σελίδες του περιοδικού.
Οι μικροί σκιτσογράφοι συναγωνίζονταν, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, τους σπουδαίους γελοιογράφους της εποχής (τον Κώστα Μπέζο, τον Φωκίωνα Δημητριάδη, τον Σταμάτη Πολενάκη, τον Αντώνη Βώττη και πολλούς άλλους) που σατίριζαν αμείλικτα τον Μουσολίνι και τους κοκορόφτερους –και κοκορόμυαλους- Ιταλούς στα βουνά της Αλβανίας. Μικροί το δέμας αλλά κοφτεροί στο πνεύμα, οι μαθητές αυτοί έγραψαν τη δική τους ανήλικη εποποιία στο χιούμορ. Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής συνέχισαν τον αγώνα τους, στρατευμένοι στην ΕΠΟΝ.
(Εικονογράφηση: Αρχείο ΕΡΤ / Έκθεση «Εβδομήντα Χρόνια Ελληνική Ραδιοφωνία»)