O υπάλληλος του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Αντωνίου, που προ μηνών είχε «κατεβάσει» μαζί με συναδέλφους του και μερίδα φοιτητών, τον server του (υπό κατάληψη) Ιδρύματος, ώστε να μην πραγματοποιηθούν ούτε διαδικτυακά οι εξετάσεις του εξαμήνου (και ακολούθως δήλωνε υπερήφανος για την πράξη του) είδε τελικά την πόρτα της απόλυσης – ορθότερα της μη ανανέωσης της σύμβασής του, δεδομένου ότι ήταν συμβασιούχος εδώ και 19 χρόνια. Kαι την Πέμπτη συνάδελφοί του και συνδικαλιστές έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ.
Επειτα από γενική συνέλευση που έκαναν «για να συντονίσουν τις κινήσεις τους», πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας ενώπιον της αντιπρύτανη του ΕΚΠΑ, Σοφίας Παπαϊωάννου.
Τα πνεύματα ωστόσο οξύνθηκαν, άρχισαν κάποιες αντεγκλήσεις, με αποτέλεσμα η αντιπρύτανης να αντιδράσει έντονα, απαιτώντας να εξέλθουν του γραφείου της.
«Εξω από το γραφείο μου τώρα», ακούγεται να φωνάζει, φανερά εξοργισμένη από τη συμπεριφορά των διαμαρτυρομένων, η κυρία Παπαϊωάννου, χτυπώντας το χέρι της στο τραπέζι (δείτε κάτω το σχετικό βίντεο).
Σε βίντεο (εδώ) που έκανε τον γύρο των social media, ο ίδιος ο κ. Αντωνίου προέβαλε δημοσίως με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο την «εξουδετέρωση» του server και τη ματαίωση των εξετάσεων, ως συμβολική κίνηση, τονίζοντας μάλιστα πως ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει για μην περάσει η νομοθεσία για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.
Η μη ανανέωση της σύμβασης του εν λόγω υπαλλήλου προκάλεσε όπως ήταν επόμενο, την αντίδραση των συναδέλφων του και λοιπών συνδικαλιστών του ΕΚΠΑ, οι οποίοι σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, είχαν υποστηρίξει ότι ο πραγματικός λόγος της απόλυσης είναι η συνδικαλιστική του (ή/και ακτιβιστική, θα μπορούσε να πει κανείς) δράση.
Από την πλευρά του, ο κ. Αντωνίου έκανε λόγο για «κατά παραγγελία τιμωρία», η οποία, όπως κατήγγειλε «εκφράστηκε δημόσια από την κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ που, εκ μέρους της, αναλαμβάνουν τη δημόσια διαπόμπευση, λειτουργώντας με όρους αρένας».
Στο ίδιο πλαίσιο είχε καταγγείλει δίωξή του, την οποία χαρακτήρισε «σημειολογική», αφού όπως είπε, έχει χαρακτήρα παραδειγματισμού, για να καταλήξει λέγοντας ότι η ελαστική και επισφαλής σχέση εργασίας των συμβασιούχων εξυπηρετεί ώστε να ασκείται τρομοκρατία και εκφοβισμός σε βάρος τους.