Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων» (εδώ), όπου η Σοβιετική Ενωση χαρακτηρίζεται συνυπεύθυνη με τη ναζιστική Γερμανία για το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παραπέμποντας στο Σύμφωνο (μη επίθεσης) Μολότοφ – Ρίμπεντροπ (Μόσχα, 23/8/1939), και η στάση των ελλήνων ευρωβουλευτών κατά την ψήφισή του στο Στρασβούργο, αποτέλεσαν αφορμή για έναν άγριο διαδικτυακό καβγά μεταξύ του συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη και του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρου Κόκκαλη.
Ολα άρχισαν όταν ο κ. Δοξιάδης συνεχάρη τους δύο -και μοναδικούς- έλληνες ευρωβουλευτές που είπαν «ναι» στο ψήφισμα, την Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου της Νέας Δημοκρατίας και τον Μανώλη Φράγκο της Ελληνικής Λύσης.
«Μπράβο στην Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου και τον Εμμανουήλ Φράγκο, τους μόνους (!) έλληνες ευρωβουλευτές που υπερψήφισαν την διπλή καταδίκη φασισμού και κομμουνισμού από τις δυο δυνάμεις (ναζιστική Γερμανία και σοβιετική Ρωσία) που με το σύμφωνό τους ξεκίνησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εισβάλλοντας στην παντέρμη Πολωνία.
»Στους δειλούς απόντες, τους ασπόνδυλους του λευκού, και όσους καταψἠφισαν το ψἠφισμα αξίζει ακέραια η ντροπή της στάσης τους. Αλλά ειδικά όσοι ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ οφείλουν να εξηγήσουν την ψήφο τους (οι άλλοι, Σύριζα και ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, είναι τουλάχιστον συνεπείς στην πίστη τους σε ολοκληρωτικά συστήματα)», έγραψε στην «πύρινη» ανάρτησή του (δείτε τη κάτω) στο Facebook.
Πώς ψήφισαν οι έλληνες ευρωβουλευτές
Χαρακτηριστικό είναι ότι από τη Νέα Δημοκρατία υπέρ ψήφισε μόνο η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου. Η Μαρία Σπυράκη καταψήφισε το προτεινόμενο ψήφισμα, ενώ οι Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Ελίζα Βόζεμπεργκ και Μανώλης Κεφαλογιάννης απείχαν της ψηφοφορίας. Λευκό ψήφισαν οι Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Γιώργος Κύρτσος και Θοδωρής Ζαγοράκης.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν οι Δημήτρης Παπαδημούλης, Πέτρος Κόκκαλης και Κώστας Αρβανίτης, ενώ απείχαν οι Στέλιος Κούλογλου (δήλωσε ότι θα καταψήφιζε αν ήταν παρών), η Έλενα Κουντουρά και ο Αλέξης Γεωργούλης.
Από το Κίνημα Αλλαγής καταψήφισε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ενώ αποχή επέλεξε η Εύα Καϊλή.
Από την Ελληνική Λύση «ναι» – όπως προαναφέρθηκε- είπε ο ευρωβουλευτής Εμμανουήλ Φράγκος, ο Θανάσης Κωνσταντίνου της Χρυσής Αυγής απείχε, ενώ λευκό ψήφισε ο ανεξαρτητοποιηθείς από τη ΧΑ Γιάννης Λαγός.
Σφοδρή ήταν η αντίδραση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ για το ψήφισμα του ΕΚ, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη και επικίνδυνα ανιστόρητη την απόπειρα εξίσωσης της ναζιστικής Γερμανίας με τη Σοβιετική Ενωση και τους εκατομμύρια νεκρούς της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με επιστολή τους μάλιστα προς όλους τους ευρωβουλευτές, πλην των ακροδεξιών, ζήτησαν την καταψήφιση του κειμένου.
Το σχόλιο Δοξιάδη προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρου Κόκκαλη που επιτέθηκε στον συγγραφέα με οξείς χαρακτηρισμούς αποκαλώντας τον «ερασιτέχνη φασίστα» (σ.σ. προφανώς με αφορμή τον τίτλο του τελευταίου βιβλίου του «Ερασιτέχνης Επαναστάτης»).
«Για όνομα του Θεού ! Διαβάστε πρώτα ολόκληρο το ψήφισμα και μετά ξεσπαθώστε ! Η εξίσωση των εγκλημάτων κατά πολιτών από ολοκληρωτικά καθεστώτα έχει ήδη ψηφιστεί από το 2008. Καμιά σχέση με το επίδικο απαράδεκτο ψήφισμα.
»Το δε μπράβο στον Εμμανουήλ Φράγκο εύχομαι να μη το βρούμε μπροστά μας. Αντε και στο Λαγό σύντομα, ερασιτέχνη φασίστα. (Σόρρυ κιόλας)», έγραψε κάτω από την ανάρτηση ο κ. Κόκκαλης, για να ακολουθήσει η απάντηση του Απόστολου Δοξιάδη.
«Αν και νεοσσός σε μαρξιστικό κόμμα, επαγγελματίας όμως, με εξαιρετικό μισθό, ο Πέτρος Κ. αριστεύει στη χρήση της μαρξιστικής μεθοδολογίας», αναφέρει χαρακτηριστικά σε νέα του ανάρτηση (δείτε τη κάτω) και εξηγεί:
«α) Μου αποδίδει κάτι που δεν ισχύει, δηλαδή ότι δεν διάβασα το ψήφισμα. (Γιατί; Γιατί έτσι τον βολεύει.)
β) Λέει ότι το τωρινό ψήφισμα δεν έχει καμία σχέση με την καταδίκη των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων, του 2008, χωρίς να μας λέει όμως ποιοι έλληνες βουλευτές το ψήφισαν, εκείνο, και ποιοι το καταψήφισαν. (Γιατί; Γιατί έτσι τον βολεύει.)
γ) Κάνει εξαιρετική χρήση της διαλεκτικής (λεγόμενης) μεταβατικής λογικής: μου αποδίδει το χαρακτηριστικό του φασισμού επειδή ένας από τους δύο ευρωβουλευτές που υπερψήφισαν το ψήφισμα ανήκει στην Ελληνική Λύση. Συνάγει δε από αυτό, ο Πέτρος Κ. ότι από εδώ και μετά θα επαινώ και τη Χρυσή Αυγή, άρα ήδη φασίζω, ερασιτεχνικώς (Γιατί; Μα γιατί έτσι τον βολεύει.)»
Στη συνέχεια της απάντησής του ο κ. Δοξιάδης δεν παραλείπει να επισημάνει ότι «το αστειάκι ‘ερασιτέχνης φασίστας’» είναι αναφορά στο τελευταίο του βιβλίο “Ερασιτέχνης Επαναστάτης”, όπου -όπως αναφέρει- αφηγείται τη μετοχή του στον αντιστασιακό αγώνα κατά της χούντας. «Τότε που -όπως δηκτικά συμπληρώνει- ο πατέρας του Πέτρου Κόκκαλη, ξεκινώντας με αντιπροσωπείες της Ανατολικής Γερμανίας, σε αγαστή σχέση με το ελληνικό καθεστώς, άρχιζε να χτίζει την οικονομική αυτοκρατορία που κληρονομεί ο νέος Αριστοτέλης, μαρξιστής Πέτρος Κόκκαλης», επιστρέφοντας τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό προς το πρόσωπό του.
Στο υστερόγραφο της απάντησής του τέλος, ο κ. Δοξιάδης σημειώνει περιπαικτικά ότι κανονικά δεν θα ασχολείτο με το θέμα, αν ο χαρακτηρισμός “ερασιτέχνης φασίστας” «δεν είχε, τελικά, τόση πλάκα».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, επανήλθε ποστάροντας κάτω από την απάντηση Δοξιάδη το εγκριθέν με 535 ψήφους υπέρ, 66 κατά και 52 λευκά, κείμενο του επίμαχου ψηφίσματος.
Το ψήφισμα
Μεταξύ άλλων το ψήφισμα του ΕΚ καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να κρίνουν με σαφήνεια και βάσει αρχών τα εγκλήματα και τις επιθετικές ενέργειες που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα και το ναζιστικό καθεστώς, καταδικάζει όλες τις εκδηλώσεις και τη διάδοση, μέσα στην ΕΕ, ολοκληρωτικών ιδεολογιών, όπως ο ναζισμός και ο σταλινισμός, ενώ καλεί όλα τα κράτη μέλη να εορτάζουν την 23η Αυγούστου (σ.σ. ημέρα υπογραφής του Συμφώνου Μολότοφ – Ρίμπεντροπ) ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων τόσο σε ενωσιακό όσο και σε κρατικό επίπεδο.
Η σύνδεση αυτή του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ με την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης ως ιστορικό τεκμήριο για την συνευθύνη της χιτλερικής Γερμανίας και της ΕΣΣΔ στο ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χαρακτηρίζεται από πολλούς -και όχι μόνο κομμουνιστές- ως χονδροειδής απόπειρα ρεβιζιονισμού.
Και αυτό διότι, όπως υπογραμμίζεται, αποσιωπάται επιλεκτικά η υπογραφή του Συμφώνου του Μονάχου της 30ης Σεπτεμβρίου 1938 (ένα ολόκληρο χρόνο δηλαδή πριν από το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ), στην ομώνυμη Συνδιάσκεψη με τη συμμετοχή των πρωθυπουργών του Ηνωμένου Βασιλείου, Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν και της Γαλλίας, Εντουάρ Νταλαντιέ, του Μπενίτο Μουσολίνι και του Αδόλφου Χίτλερ.
Η υπογραφή του Συμφώνου εντασσόταν στο πλαίσιο της λεγόμενης «πολιτικής κατευνασμού» και ουσιαστικά αποτέλεσε την αναγνώριση της ναζιστικής κατοχής στην Τσεχοσλοβακία, ανοίγοντας έτσι την όρεξη του χιτλερικού καθεστώτος.