O πιτσιρικάς Λαμίν Γιαμάλ, γόνος οικογένειας αφρικανών (μαροκινών) μεταναστών, ο οποίος αγωνίζεται στη Εθνική Ισπανίας στο εφετινό Euro 2024 αν και είναι ακόμη μαθητής λυκείου, έχει αναμφισβήτητα ποδοσφαιρικό τάλαντο. Πρωτοφόρεσε τη φανέλα της βασικής ομάδας της Μπαρτσελόνα στα 15 χρόνια του και σήμερα, 13 του μήνα, μία ημέρα πριν από τον τελικό του τουρνουά μεταξύ Ισπανίας και Αγγλίας, θα γίνει 17 ετών. Είναι ο ορισμός του ανατέλλοντος αστέρος.
Γενέθλια με το ισπανικό εθνόσημο λοιπόν, άρα τιμή μεγάλη (αν και οι αυτονομιστές της Καταλονίας έχουν σίγουρα ενοχληθεί). Αν ο μικρός βάλει και στους Αγγλους κάποιο γκολ, όπως έβαλε στους Γάλλους στον ημιτελικό, θα δοξαστεί. Αν η ομάδα του πάρει και το κύπελλο, θα αποθεωθεί.
Ο Γιαμάλ έχει όλο το μέλλον μπροστά του (και όχι μόνο στα πόδια του), αλλά προς το παρόν είναι μαγνήτης για τους φιλάθλους πρωτίστως, αλλά και για τα media, όπως η Corriere della Sera, που υποστηρίζουν ότι η ενσωμάτωση των μεταναστών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι εφικτή – και, όντως, για τη δεύτερη κατηγορία θαυμαστών του δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερο παράδειγμα δυνητικής ενσωμάτωσης (ο μικρός είναι, σαν να λέμε, το ισπανικό ανάλογο του/των Αντετοκούνμπο).
Επίσης, τον Γιαμάλ συντροφεύει η «αύρα» του Μέσι, λόγω Μπαρτσελόνα βέβαια, κάτι που θεωρείται καλός οιωνός: όταν ήταν μωρό, τον έπλυνε στη σκάφη ο αργεντινός άσος για λόγους δημοσιότητας – λίγο είναι; Τα καρέ με τον Μέσι και το μωρό τραβήχτηκαν το 2007 και επελέγησαν από την UNICEF για κάποια καμπάνια της υπέρ των απόρων, όμως επανακυκλοφόρησαν τώρα στα social media με πρωτοβουλία του πατρός Γιαμάλ.
Η Corriere είχε ρεπορτάζ: «Με το γκολ εναντίον της Γαλλίας ο Γιαμάλ έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων αλλά και των μουντιάλ, παίρνοντας το ρεκόρ από τον Πελέ. Φοράει οδοντικά σιδεράκια. Είναι το μόνο στοιχείο που μέσα στο γήπεδο φανερώνει το νεαρόν της ηλικίας του». Διότι, κατά τα λοιπά, μέσα στον αγωνιστικό χώρο κινείται σαν έμπειρος μπαλαδόρος. Είναι και σεμνός ο μικρός, αφού είπε στους Ιταλούς ότι δεν ξέρει αν το γκολ αυτό είναι το καλύτερο του τουρνουά, όμως σε αυτόν θα μείνει αξέχαστο, αφού ήθελε να σκοράρει και να βοηθήσει την ομάδα του.
«Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό για εμένα είναι ότι η ομάδα έφθασε στον τελικό. Αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία. Ο στόχος του γκολ είναι σημαντικός, περίμενα καιρό την ευκαιρία, όμως εδώ όλοι μας ψάχναμε την πρόκριση». Οι ιταλοί ρεπόρτερ τον ρώτησαν πώς του φάνηκε ότι ανεδείχθη καλύτερος παίκτης του ημιτελικού. Ο Γιαμάλ επανέλαβε τα περί πρωτεύοντος ομαδικού στόχου και συμπλήρωσε: «Ηταν το πρώτο γκολ που έβαλα στο τουρνουά, ελπίζω όμως να μην είναι το τελευταίο».
Η ερώτηση, κλασική, γίνεται σε κάθε παιδί, αν και όχι από αγνώστους: «Το Σάββατο, μία ημέρα πριν από τον τελικό, θα γίνεις 17 ετών. Τι δώρο θέλεις;» ρώτησαν τον Γιαμάλ οι ρεπόρτερ. Η απάντηση ήταν λίγο αυθόρμητη και λίγο… δουλεμένη στην προπόνηση: «Εχω ήδη πει στη μαμά μου να μη μου δώσει τίποτα για τα γενέθλιά μου. Το να παίξω στον τελικό και να κερδίσω το ματς θα είναι υπέροχο. Αυτό είναι το δώρο μου! Οπως είπα από την πρώτη στιγμή, στόχος μας είναι να κερδίσουμε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φέρουμε το κύπελλο στην Ισπανία».