Υπάρχει κάτι περισσότερο ψυχαμοιβό από τον έγγαμο βίο; Και όμως, σύμφωνα με δημοσίευμα της Telegraph, μια πρόσφατη μελέτη δείχνει πως οι χήρες αντιμετωπίζουν λιγότερο άγχος σε σύγκριση με τις γυναίκες που έχουν (ακόμα) συζύγους εν ζωή. Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με κάμποσες έρευνες σχετικά με παντρεμένα ζευγάρια, που φανερώνουν πως το σενάριο «για πάντα μαζί» έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία αμφότερων, μειώνοντας τον κίδυνο καρδιακής προσβολής, κατάθλιψης ακόμα και ενίσχυσης της άμυνας απέναντι στον καρκίνο!
Η νέα, λοιπόν, ανατρεπτική μελέτη, από το Πανεπιστήμιο της Πάδοβα, δείχνει ότι ενώ οι χήροι έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρές δυσκολίες και προβλήματα, αν η συμβία αποδημήσει εις Κύριον – γιατί βασίζονται στις φροντίδες της σε μεγάλο βαθμό –, οι χήρες δείχνουν πιο υγιείς. «Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν καλύτερα το πένθος, που φέρει η απώλεια του συντρόφου», αναφέρει η Κατερίνα Τρεβιζάν, ερευνήτρια του πανεπιστημίου και υπεύθυνη για την εν λόγω μελέτη.
Η παρουσία της συζύγου, για τους άνδρες, ισοδυναμεί με ευκολία στη διαχείριση του νοικοκυριού, περίθαλψη όταν εκείνος την χρειάζεται, ενώ οι γυναίκες, δεδομένου πως ζουν περισσότερο, συχνά επωμίζονται την ευθύνη του –γηραιότερου- συζύγου και αφιερώνουν τα τελευταία χρόνια τους αποκλειστικά στη φροντίδα του.
Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ηπιότερα τον ενδεχόμενο θάνατο του συζύγου, χάρη στην ευκολία τους να εξωτερικεύουν σκέψεις και συναισθήματα
Τα παραπάνω εξηγούν, εν μέρει, τους λόγους για τους οποίους οι ανύπαντρες γυναίκες έχουν λίγες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης. Είναι λιγότερο αγχωμένες, σε σύγκριση με τις συζύγους και μητέρες, παίρνουν έντονη ικανοποίηση από κάθε τους επαγγελματική επιτυχία και σπανίως απομονώνονται κοινωνικά – οι ισχυροί δεσμοί με τους φίλους και την οικογένεια συντηρούνται και ενισχύονται.
Επομένως, το υψηλό μορφωτικό επίπεδο και η καλή οικονομική κατάσταση, που μάλλον ισοδυναμούν και σε περίβλεπτη κοινωνική θέση, φέρνουν, όχι αδικαιολόγητα, ευεξία πνευματική και σωματική. Επιστρέφοντας στις μεγαλύτερες ηλικίες και στις χήρες, η δρ Τρεβιζάν τονίζει πως ένας ακόμα λόγος που οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ηπιότερα τον ενδεχόμενο θάνατο του συζύγου τους, οφείλεται εν πολλοίς και στην ευκολία τους να εξωτερικεύουν σκέψεις και συναισθήματα. Ξεσπούν, εκφράζονται.
Οι περισσότερες σχετικές έρευνες, ως σήμερα, δείχνουν πως οι παντρεμένοι ζουν περισσότερο από τους εργένηδες, καθώς τρέφονται καλύτερα και πίνουν ελάχιστα, σε σύγκριση με τους μοναχικούς τύπους που έχουν αδυναμία στο αλκοόλ. Μα η μελέτη σε περί τα 2000 άτομα ηλικίας γύρω στα 65, δείχνει πως οι χήρες έχουν 23% λιγότερες πιθανότητες (για να μιλήσουν οι αριθμοί) να νιώσουν ευάλωτες και αδύναμες, εν αντιθέσει με τις παντρεμένες γυναίκες.
Το αυτό επαληθεύτηκε και στην περίπτωση των ανδρών. Σημειωτέον πως η μελέτη έγινε σε 733 Ιταλούς και 1.154 Ιταλίδες και διήρκησε σχεδόν πέντε χρόνια. Ωστόσο η ερευνήτρια συμπέρανε πως χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να αποδειχθεί, αν οι πρόσφατες αλλαγές στην κοινωνική μας ζωή επιδρούν στη σχέση οικογενειακής κατάστασης και αίσθησης αδυναμίας-μοναχικότητας, που χαρακτηρίζει τους ηλικιωμένους.