Μια κόρη κούρδων μεταναστών από την Τουρκία η οποία, όμως, πλέον διάκειται τρόπον τινά δυσμενώς απέναντι στους μετανάστες θα μπορούσε να ηγείται σύντομα της Ολλανδίας, ως διάδοχος του Μαρκ Ρούτε, του κεντροδεξιού απερχόμενου πρωθυπουργού, η κυβέρνηση του οποίου έπεσε την 10η Ιουλίου, επειδή το VVD, το φιλελεύθερο κόμμα του, επιδίωκε τον περιορισμό της μετανάστευσης, ειδικά μέσω της αυστηροποίησης της πολιτικής για τη επανένωση οικογενειών.
Ο 56χρονος Ρούτε, ο οποίος ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική μετά από 13 χρόνια στην πρωθυπουργία, υπέδειξε ως διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματός του την Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους, την υπουργό Δικαιοσύνης της χώρας, η οποία έφτασε εκεί όταν ήταν επτά ετών, στο πλαίσιο της επανένωσής της με την οικογένειά της, με τονπατέρα της που είχε μεταναστεύσει νωρίτερα στην Ολλανδία.
«Παράδοξα μιας ευρωπαϊκής χώρας που είναι υπέρμαχος του φιλελευθερισμού και της ανεκτικότητας και όπου η πολιτική έχει ήδη αναδείξει ασυνήθιστες προσωπικότητες όπως ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος και υπέρμαχος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας δεξιός εξτρεμιστής Πιμ Φορτόιν», σχολιάζει ο Ντανιέλε Καστελάνι Περέλι της ιταλικής La Repubblica, γνωρίζοντας πως η πιθανή διάδοχος του Μαρκ Ρούτε επιδιώκει να βάλει φρένο στη μετανάστευση μέσω του περιορισμού των οικογενειακών επανενώσεων.
Η Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους γεννήθηκε στην Αγκυρα πριν από 46 χρόνια και είναι άθεη, παντρεμένη με ένα εβραίο Ολλανδό ενώ το ζευγάρι δεν έχει παιδιά. Ο πατέρας της, ένας κούρδος αριστερός συνδικαλιστής, διέφυγε από την Τουρκία στην Ολλανδία μετά το πραξικόπημα του 1980 (του Κενάν Εβρέν). Το 1984 η σύζυγός του και οι δύο κόρες τους κατέφυγαν αρχικά στην Κω και από εκεί κατάφεραν να μεταβούν στην Ολλανδία ως αιτούντες άσυλο και χάρη στην πολιτική επανένωσης οικογενειών. Η Ντιλάν ήταν τότε επτά ετών.
Αφού ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ, άρχισε να ασχολείται με την πολιτική, συμμετέχοντας σε διάφορους αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς, πριν προσχωρήσει στο VVD, το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, το οποίο αποτελείται από κεντροδεξιούς φιλελεύθερους συντηρητικούς που στην Ευρώπη συμπαρατάσσονται με τον Μακρόν και την παράταξη του (και τα δύο κόμματα ανήκουν στην πολιτική ομάδα Renew Europe του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) κυρίως λόγω της κοινής τους πίστης «στη δύναμη του ατόμου», όπως αναφέρει ο ιταλός δημοσιογράφος στο κείμενό του.
Ως δημοτική σύμβουλος του Αμστερνταμ, το 2014, ξεχώρισε για τους νόμους κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στον δρόμο, με το πείσμα ενός «πίτμπουλ με ενσυναίσθηση», όπως έγραψε τότε μια ολλανδική εφημερίδα. Στη συνέχεια, το 2017 εκλέχτηκε στο κοινοβούλιο, συνεχίζοντας να ασχολείται με την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη καθώς και με το κλίμα και την ενέργεια. Το 2021 συμμετείχε για πρώτη φορά στην κυβέρνηση ως υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδια για οικονομικά ζητήματα και πολιτικές για το κλίμα ενώ την επόμενη χρονιά ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο της Δικαιοσύνης.
Τώρα είναι υποψήφια για την ηγεσία του VVD και, κατ’ επέκταση, και για την ηγεσία της κυβέρνησης, στην περίπτωση που το κόμμα της κερδίσει τις εκλογές. Υπάρχει χρόνος μέχρι την 13η Αυγούστου για να βγουν μπροστά οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι, αλλά μέχρι στιγμής ο μοναδικός δηλωμένος διεκδικητής της ηγεσίας έκανε πίσω, επιλέγοντας να στηρίξει, τελικά τη δική της υποψηφιότητα, όπως επίσης και ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ρούτε (που την χαρακτήρισε ως «εξαιρετική») και το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος.
Οπότε το μόνο που απομένει, μετά την εκλογή της (εκτός απροόπτου) στην ηγεσία, για να κυβερνήσει την Ολλανδία η Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους είναι επικράτηση του VVD στις γενικές εκλογές της 22ας Νοεμβρίου, το οποίο, ωστόσο, σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση το VVD είναι δεύτερο κόμμα με 17% (κινείται, όμως, ανοδικά μετά το αντίο του Ρούτε), πίσω από την κεντροαριστερή συμμαχία Εργατικών και Πρασίνων (18%) και μόλις μία μονάδα μπροστά από το Κίνημα Αγροτών-Πολιτών (BBB), ένα λαϊκιστικό και ευρωσκεπτικιστικό σχήμα που μέσα σε λίγες εβδομάδες έπεσε από το 22% στο 16%.
Επιδιώκοντας να φρενάρουν την άνοδο αυτών των νέων λαϊκιστών, που χαίρουν της υποστήριξης και της Ακροδεξιάς και τον περασμένο Μάρτιο εισέβαλαν με τα τρακτέρ τους στη Χάγη, το VVD κατέστησε ακόμη πιο δεξιές τις θέσεις του όσον αφορά την μετανάστευση, τόσο ώστε να πέσει η κυβέρνηση λόγω ασυμφωνίας σχετικά με τον περιορισμό των οικογενειακών επανενώσεων, τον οποίο απέρριπταν ως απαράδεκτο οι πιο κεντρώοι σύμμαχοι.
Και στην επικείμενη εκστρατεία ενόψει των πρόωρων εκλογών του ερχόμενου Νοεμβρίου η Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους δεν σκοπεύει να αλλάξει την εν λόγω θέση του κόμματός της, παρά τον πρότερο βίο της (η μητέρα της ηγείται επίσης μιας οργάνωσης για πρόσφυγες στην Ολλανδία). Επιπλέον, τους προηγούμενους μήνες, ως υπουργός Δικαιοσύνης, σχολιάστηκε και για μια άλλη απόφαση που αποδοκιμάστηκε από τους μετανάστες: απαγόρευσε τα «θρησκευτικά στοιχεία» στην αστυνομική ενδυμασία, το οποίο σημαίνει ότι οι γυναίκες μουσουλμάνες αστυνομικοί δεν μπορούν να φορούν, όσες το επιθυμούν, μαντίλα.
Εάν κερδίσει την ηγεσία του κόμματός της (όπως διαφαίνεται) και το κόμμα της επικρατήσει στις εκλογές η Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους θα καταστεί η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μετανάστρια πρωθυπουργός της Ολλανδίας. Θα πρέπει, όμως, να ξεπεράσει όχι μόνον τους λαϊκιστές αγρότες αλλά και τον Φρανς Τίμερμανς, τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν, ο οποίος επέλεξε να εγκαταλείψει τις Βρυξέλλες για να επαναφέρει την Κεντροαριστερά στην εξουσία, έπειτα από 21 χρόνια.