Εντάξει (τρόπος του λέγειν εντάξει), το 2020 που πνέει τα λοίσθια είναι «η χρονιά του κορονοϊού». Ομως ποιο είναι «το κράτος της χρονιάς», αυτής της τρομερής και δίσεκτης χρονιάς; Καλό δεν είναι το ερώτημα;
Το θέτει στο τελευταίο τεύχος του το βρετανικό εβδομαδιαίο περιοδικό Economist, ένα έντυπο που ποτέ δεν εγκαταλείπει τη φιλοδοξία να πρωταγωνιστεί στις παγκόσμιες εξελίξεις, υποδεικνύοντας σε κάθε πολιτικό που το πιάνει στα χέρια του τι δέον γενέσθαι. Ε, πότε τις νουθεσίες του τις κάνει με σοβαρότητα και πότε με χιούμορ. Οταν φθάσετε στο τέλος αυτής εδώ της ιστορίας, τότε και εσείς θα αποφανθείτε για τα εργαλεία που χρησιμοποίησαν εδώ οι Βρετανοί.
Αφού πρώτα περάσει τον αναγνώστη του από σαράντα κύματα, το περιοδικό απαντά ότι «κράτος της χρονιάς» δεν είναι αυτό το που «όλοι» νομίζουν, είτε επειδή τα κατάφερε με τον κορονοϊό, ας πούμε, είτε επειδή από τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του κρίνονται ζητήματα παγκόσμιας τάξης και σε βάθος χρόνου.
Η πανδημία θα μπορούσε να στέψει νικήτρια τη Νέα Ζηλανδία της κεντροαριστερής Τζασίντα Αρντερν, η οποία είναι ένας «πλανητικός μύθος πια», αφού η χώρα της τα πήγε τόσο καλά, ακόμα και τη μικρούλα Ταϊβάν, που τα πήγε ακόμη καλύτερα, αφού αντιμετώπισε όχι μόνο τον «κινεζικό ιό», κατά πώς έλεγε ο απερχόμενος αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, αλλά και την ίδια την κομμουνιστική Κίνα.
Μάλιστα το περιοδικό έγραψε ότι η Ταϊβάν απέδειξε ότι «το να είσαι Κινέζος δεν είναι ασυμβίβαστο με το να είσαι δημοκρατικός» και διακινδύνευσε την πρόβλεψη ότι «αργά ή γρήγορα το τρομακτικό καθεστώς του Πεκίνου θα πέσει και τότε η ίδια η Κίνα θα γίνει Ταϊβάν»!
Ωστόσο η πανδημία δεν έβγαλε κράτος-πρωταθλητή.
Οι ΗΠΑ μπήκαν, φυσικά, στο παιχνίδι της διάκρισης, με την απόφασή τους να επαναφέρουν την αμερικανική δημοκρατία στην πεπατημένη υπερψηφίζοντας τον Τζο Μπάιντεν. Αλλά για τον Economist δεν πρέπει να πάρουν το βραβείο. «Κράτος της χρονιάς» δεν μπορεί να είναι άλλο από το αφρικανικό Μαλάουι, πρώην βρετανικό προτεκτοράτο. Γιατί, τάχα;
Επειδή το περιοδικό έριξε το βάρος στην προβολή εκείνου του κράτους που έπραξε τα περισσότερα για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών του, για την ανάπτυξη της σχέσης δημοκρατίας και οικονομίας και χωρίς να υποσκελίζεται από τη δεύτερη η πρώτη. Ε, το Μαλάουι τα πήγε καλύτερα από όλες τις άλλες χώρες, ο λαός του σήμερα ζει καλύτερα σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2019. Είναι πιο ελεύθερος και έχει προοδεύσει!
Το Μαλάουι μέσα στο 2020 ισχυροποίησε την ανεξάρτητη δικαστική εξουσία του και τη δημοκρατία του γενικώς, έπειτα από λαϊκές κινητοποιήσεις κατά της διεφθαρμένης εξουσίας. Ο λαός του υπερασπίστηκε την ψήφο του και τα κατάφερε. «Παραμένει φτωχή χώρα και γεμάτη προβλήματα» βέβαια, αλλά στο Μαλάουι «αναζωογονήθηκε η δημοκρατία που ταλαιπωρήθηκε από τον αυταρχισμό, είναι λοιπόν το κράτος της χρονιάς» και αξίζει το χειροκρότημα του κόσμου όλου.