Μετά τον θάνατο του ιδρυτή της Γιεβγκένι Πριγκόζιν –ο οποίος είχε την πολύ κακή ιδέα να τα βάλει με τον Πούτιν–, η μισθοφορική Ομάδα Βάγκνερ έχει περιέλθει στον απόλυτο έλεγχο της Μόσχας και μπαίνει σε νέες περιπέτειες, ιδιαίτερα στην Αφρική. Το τμήμα της ομάδας που δραστηριοποιείται στη Μαύρη Ηπειρο έχει μετονομαστεί σε Africa Corps, όπως ονομάζονταν και τα στρατεύματα της ερήμου του στρατάρχη του Χίτλερ, Ερβιν Ρόμελ. Ο συνειρμός είτε χάθηκε στη Ρωσία, είτε κανείς δεν του έδωσε σημασία.
Η Βάγκνερ στρατολογεί τώρα στην Αφρική, γράφουν οι Times, προωθώντας τη μισθοφορική εκστρατεία με ένα διαφημιστικό βίντεο που θυμίζει Χόλιγουντ: καλά οπλισμένοι στρατιώτες, με στολές παραλλαγής ερήμου, εμφανίζονται να κυριαρχούν σε άγονα πεδία μάχης, χωρίς κανέναν ορατό εχθρό στον ορίζοντα. Το μυστηριώδες σάουντρακ ανεβάζει την ένταση, καθώς οι στρατιώτες πυροβολούν, οδηγούν τανκς και μοτοσικλέτες και πιλοτάρουν drones. Το βίντεο κλείνει με το σλόγκαν «Είμαστε εκεί που μας χρειάζεται η Ρωσία» και έναν κωδικό QR που παραπέμπει στον ιστότοπο των Africa Corps.
Σε σύγκριση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, το βίντεο κάνει το αφρικανικό πεδίο ανάπτυξης της Βάγκνερ να μοιάζει με περίπατο. Ομως η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς αυτή. Τους τελευταίους μήνες ο μισθοφορικός στρατός του Κρεμλίνου δεν περνάει πολύ καλά στην Αφρική.
Τον Ιούλιο οι ρώσοι μισθοφόροι υπέστησαν τη μεγαλύτερη ήττα τους εκτός Ουκρανίας, κοντά στα βόρεια σύνορα του Μάλι με την Αλγερία. Τουλάχιστον 44 άνδρες της Βάγκνερ σκοτώθηκαν πέφτοντας, μαζί με τα συμμαχικά στρατεύματα του Μάλι, σε ενέδρα αυτονομιστών.
Οι πολλαπλές επιθέσεις των αυτονομιστών σε στόχους υψηλού προφίλ στην πρωτεύουσα του Μάλι, Μπαμάκο, τον Σεπτέμβριο, έθεσαν εν αμφιβόλω το καύχημα της Βάγκνερ ότι είναι ανώτερος εταίρος ασφαλείας για τη χούντα του Μάλι από ό,τι τα γαλλικά στρατεύματα και εκείνα των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία έχει αντικαταστήσει.
Σύμφωνα με τους Times, η Βάγκνερ διατηρεί αυτή τη στιγμή περίπου 1.500 μισθοφόρους στο Μάλι, 400 στη γειτονική Μπουρκίνα Φάσο και 100 στον Νίγηρα. Από την πρώτη ανάπτυξή τους στην Αφρική, το 2018, οι ρώσοι μισθοφόροι έχουν ευδοκιμήσει υποστηρίζοντας εύθραυστες ηγεσίες, ενώ κατηγορούνται για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως βασανιστήρια και δολοφονίες.
Οι μισθοφόροι πληρώνονται πλουσιοπάροχα. Το πραγματικό έπαθλο, όμως, είναι η πρόσβαση στους ατελείωτους φυσικούς πόρους των χωρών αυτών.
Μετά τον θάνατο του Πριγκόζιν, το Κρεμλίνο έθεσε την ομάδα υπό τον έλεγχο του υπουργείου Αμυνας. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Μόσχας για την περιοχή οδήγησε σε μια σύμβαση με την πλούσια σε πετρέλαιο Ισημερινή Γουινέα, όπου μια μονάδα 200 ανδρών του Africa Corps έφτασε την περασμένη εβδομάδα.
Η νέα προσπάθεια στρατολόγησης είναι απαραίτητη προκειμένου η ομάδα να καθησυχάσει τυχόν αμφιβολίες των τοπικών κυβερνήσεων ότι η δύναμή της είναι υπερεκτιμημένη.
Στο Σουδάν η Ρωσία θέλει ένα τμήμα της Ερυθράς Θάλασσας για στρατιωτική βάση και υποστηρίζει και τις δύο πλευρές στον εμφύλιο πόλεμο, ώστε να διασφαλίσει ότι θα είναι στο πλευρό του τελικού νικητή.
Η Μόσχα έχει στείλει οπλισμό στον εθνικό στρατό του Σουδάν, ενώ οι μισθοφόροι της πολεμούν στο πλευρό των παραστρατιωτικών ομάδων, τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF), οι οποίες υποστηρίζονται επίσης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η στρατηγική θέση της τρίτης μεγαλύτερης αφρικανικής χώρας, στη διασταύρωση του Ινδικού Ωκεανού, του Κέρατος της Αφρικής και του Αραβικού Κόσμου, έχει προσελκύσει μια σειρά από περιφερειακές και ξένες δυνάμεις στη σύγκρουση, η οποία διαρκεί ήδη 19 μήνες. Τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου η Ρωσία άσκησε βέτο σε ψήφισμα του ΟΗΕ για άμεση κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο που έχει φέρει το Σουδάν στα πρόθυρα του λιμού.
Ο Ντέιβιντ Λάμι, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, χαρακτήρισε την ενέργεια της Μόσχας «ντροπή», αφού ήταν το μόνο από τα 15 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας που καταψήφισε το μέτρο.
Ο Ντμίτρι Πολιάνσκι, αναπληρωτής πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ, είπε στην ακρόαση ότι το ψήφισμα υπονόμευε την κυριαρχία του Σουδάν. Κατηγόρησε το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Σιέρα Λεόνε για «διπλά σταθμά», επισημαίνοντας αυτό που περιέγραψε ως υποστήριξη της Βρετανίας στις συνεχιζόμενες ανθρωπιστικές παραβιάσεις του Ισραήλ στον πόλεμο στη Γάζα.