Επιεικώς ατυχείς, χαρακτηρίζουν διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, τις τελευταίες δηλώσεις του επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης Αμπντελχαμίντ Ντμπέιμπα (Abdulhamid Dbeiba) για τη διμερή συμφωνία έρευνας υδρογονανθράκων στην λιβυκή ΑΟΖ με την Τουρκία και την απόπειρα σύγκρισής της με τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας – Λιβύης για την οριοθέτηση ΑΟΖ.
Ο προσωρινός πρωθυπουργός της Λιβύης προανήγγειλε ουσιαστικά την έναρξη ερευνών στη βάση του παράνομου και παντελώς ανυπόστατου τουρκολυβικού μνημονίου, σε περιοχές που εκ των πραγμάτων θα επικαλύπτουν είτε την ελληνική ΑΟΖ που έχει οριοθετηθεί με τη Συμφωνία με την Αίγυπτο, είτε σε μη οριοθετημένη ελληνική υφαλοκρηπίδα βορείως της μέσης γραμμής.
Ο Ντμπέιμπα διεμήνυσε μάλιστα – παρά τη διεθνή αποδοκιμασία της συμφωνίας του με τους Τούρκους- ότι η Λιβύη δεν θα παραιτηθεί των δικαιωμάτων της [σε θαλάσσιες ζώνες] νοτίως της Κρήτης και ότι «δεν τον ενδιαφέρει η απόρριψη της συμφωνίας με την Τουρκία από ορισμένα κράτη», όπως χαρκακτηριστικά ανέφερε, αγνοώντας προφανώς συγκεκριμένες προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας.
«Οι χθεσινές δηλώσεις του επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης αναφορικά με την υπογραφή του μνημονίου μεταξύ της κυβέρνησής του και της Τουρκίας είναι τουλάχιστον ατυχείς, καθώς προσπαθεί να συγκρίνει δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις», σχολίασαν διπλωματικές πηγές.
«Κατά τη διάρκεια χθεσινο-βραδινής ομιλίας του ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης Αμπντελχαμίντ Ντμπέιμπα αναφέρθηκε σε διαφορά που έχει η Λιβύη με την Ελλάδα όσον αφορά τον ορισμό της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών και στη συνέχεια πρόσθεσε ότι η Λιβύη θα πραγματοποιήσει έρευνες στη βάση του τουρκο-λιβυκού “μνημονίου” και ότι η πλευρά του δεν θα παραχωρήσει τα δικαιώματα της Λιβύης».
Προφανώς, επισημαίνουν οι εν λόγω πηγές, «ο κ. Ντμπέιμπα προσπαθεί να συγκρίνει δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις, μια η οποία είναι καθ’ ολα νόμιμη και μία η οποία είναι παράνομη, άκυρη και ανυπόστατη».
Συγκεκριμένα, όπως υπενθυμίζουν, «μέχρι και τις αρχές του 2011 συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης για τον ορισμό της ΑΟΖ, διαπραγματεύσεις στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, οι οποίες είχαν προχωρήσει πολύ και απέμενε να γεφυρωθεί μια μικρή διαφορά. Οι εν λόγω διαπραγματεύσεις, ως γνωστόν, διακοπήκαν λόγω της ανατροπής του καθεστώτος στην Τρίπολη».
»Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, το 2019, η τότε κυβέρνηση της Τρίπολης συνομολόγησε με την Τουρκία ένα νομικό και πολιτικό τερατούργημα, το οποίο αποτελούσε σαφέστατη παραβίαση θεμελιωδών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, καθώς αγνοούσε την ύπαρξη των ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη».
«Το εν λόγω “μνημόνιο”«, όμως υπογραμμίζουν, «καταδικάστηκε από πλήθος κρατών, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών μελών της ΕΕ. Επίσης, ουδέποτε κυρώθηκε από τη Λιβυκή Βουλή.Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης μεταξύ των δύο περιπτώσεων και ουδείς δικαιούται να προσπαθεί να δικαιολογήσει μια παρανομία, κάνοντας επίκληση με κάτι που ουδεμία σχέση έχει».
Επισημαίνεται ακόμη ότι τόσο η Λιβυκή Βουλή, πάνω από τα μισά μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου του Κράτους, καθώς και ο καθ’ ύλην αρμόδιος επικεφαλής της Εθνικής Λιβυκής Εταιρίας Πετρελαίου καταδίκασαν το πρόσφατο μνημόνιο, τονίζοντας ότι είναι «παράνομο, ανυπόστατο και μη δεσμευτικό για τη Λιβύη», ενώ σε ανάλογες δημόσιες τοποθετήσεις έχουν προβεί, μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Αίγυπτος.