Αυτή τη φορά εντάσεις και γκάφες δεν υπήρξαν. Μάλιστα η αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου απέδειξε ότι έχει μια αστείρευτη δύναμη αυτοσαρκασμού: ανέβασε ξανά στη σκηνή τον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ για να ανακοινώσουν το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πέρυσι τα είχαν μπερδέψει, είχαν αναφωνήσει (η Ντάναγουεϊ συγκεκριμένα) «La La Land» ενώ ο νικητής ήταν το «Moonlight», όμως εφέτος τα είπαν σωστά: «The Shape of Water», η «Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο ήταν η καλύτερη ταινία της χρονιάς.
Ανεβαίνοντας στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο ο μεξικανός σκηνοθέτης πήρε το φάκελο με το αποτέλεσμα και τον… κοίταξε για να σιγουρευτεί ότι είναι ο ίδιος νικητής, δείχνοντας τον, στη συνέχεια, στο κοινό του Dolby Theater.
«Οταν ήμουν παιδί στο Μεξικό, έβλεπα ταινίες του κλασικού σινεμά. Κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μου είπε, αν ανέβεις απόψε στη σκηνή, να νιώσεις μέρος αυτής της κληρονομιάς και να είσαι περήφανος. Αφιερώνω το βραβείο στους νέους, που μας δείχνουν πώς γίνονται τα πράγματα, σε όλες τις χώρες. Μεγαλώνοντας στο Μεξικό, ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου συνέβαινε αυτό — αλλά μου συνέβη. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία για να μιλήσετε για όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα, μπορείτε να το κάνετε. Αυτή είναι μια πόρτα, κλοτσήστε την και μπείτε!», είπε στον ευχαριστήριο λόγο του ο Ντελ Τόρο ο οποίος τιμήθηκε και με το Οσκαρ σκηνοθεσίας.
Η αλληγορική ταινία του Ντελ Τόρο επικράτησε ανάμεσα στις υπόλοιπες οκτώ υποψήφιες: «Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, «Τρέξε!» του Τζόρνταν Πιλ, «Lady Bird» της Γκρέτα Γκέργουιγκ, «Να με Φωνάζεις με το Ονομά σου» του Λούκα Γκουαντανίνο, «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν, «Η πιο Σκοτεινή Ώρα» του Τζο Ράιτ, «The Post: Απαγορευμένα Μυστικά», του Στίβεν Σπίλμπεργκ, και «Αόρατη Κλωστή» του Πολ Τόμας Αντερσον.
Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου έλαβε ο Γκάρι Ολντμαν για την ερμηνεία του ως Γουίνστον Τσόρτσιλ στο «Darkest Hour» του Τζο Ράιτ και Οσκαρ α’ γυναικείου η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για τον ρόλο της «Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι». Είναι το δεύτερο Οσκαρ της ΜακΝτόρμαντ μετά το «Fargo» των Κοέν πίσω στη δεκαετία του 1990.
Το Οσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου πήρε ο Σαμ Ρόκγουελ για την ερμηνεία του στο φιλμ «Τρεις Πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι», ενώ το β’ γυναικείου έλαβε η Αλισον Τζάνεϊ για το «Εγώ, η Τόνια».
«Ζω χρόνια στην Αμερική κι είμαι ευγνώμων για τα δώρα που μου έδωσε. Το σπίτι μου, την οικογένειά μου, και τώρα το Οσκαρ. Οι ταινίες έδωσαν ένα όνειρο σ’ ένα αγόρι από του Σαουθάμπτον» είπε ο Γκάρι Ολντμαν για το πρώτο Οσκαρ της καριέρας του. Ο 60χρονος ηθοποιός ευχαρίστησε τον σκηνοθέτες Τζο Ράιτ, όλους τους συνεργάτες, τον… Γουίνστον Τσόρτσιλ που όπως είπε χαρακτηριστικά «ήταν καλή παρέα σ’ αυτή τη περιπέτεια», αλλά και τη μητέρα του που γίνεται 99 χρόνων σε λίγο καιρό και παρακολουθεί την τελετή από τον καναπέ της.
Πιο εμπνευσμένη ήταν η ομιλία της ΜακΝτόρμαντ η οποία κέρδισε το δεύτερο Οσκαρ της καριέρας της, αυτή τη φορά υποδυόμενη μια μητέρα που ζητά εκδίκηση από την τοπική αστυνομία της πόλης της επειδή δεν κάνει ό,τι μπορεί για να βρει τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης της.
«Εχω κάποια πράγματα να πω. Ευχαριστώ τον Μάρτιν ΜακΝτόνα – δες τι έκανες. Είμαστε ένα μάτσο αναρχικοί, αλλά τα καταφέρνουμε καλά» είπε η ηθοποιός και κάλεσε όλες τις γυναίκες που ήταν υποψήφιες απόψε, σε κάθε κατηγορία, να σηκωθούν.
«Θα ήθελα να σηκωθούν όλες οι γυναίκες υποψήφιες απόψε. Ολες. Μέριλ αν το κάνεις εσύ θα ακολουθήσουν όλες. Οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες, οι σεναριογράφοι, οι μοντέρ. Κοιτάξτε μας. Ολοι έχουμε ιστορίες να σας πούμε. Μην μας συζητησετε μόνο στα πάρτι. Φωνάξτε μας στα γραφεία σας και δώστε μας δουλειά», είπε η 61χρονη ηθοποιός, μια από τις σπουδαιότερες της γενιάς της.
Το βραβείο απένειμαν στην ηθοποιό η Τζόντι Φόστερ και η Τζένιφερ Λόρενς στη θέση του Κέισι Αφλεκ, που πέρσι κέρδισε το Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα», σε μια εξέλιξη που έσπασε το άτυπο πρωτόκολλο, καθώς συνηθίζεται ο νικητής του α’ ανδρικού ρόλου της προηγούμενης χρονιάς να απονέμει το Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου και αντίστροφα.
Ο Αφλεκ αποφάσισε να αποσυρθεί εφέτος από την παρουσίαση του βραβείου καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, εξαιτίας των κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση από γυναίκες που συμμετείχαν στα γυρίσματα παλαιότερων ταινιών του. Επειδή έπρεπε να γίνει αυτή η αλλαγή, το Οσκαρ στον Ολντμαν δεν έδωσε αντίστοιχα η περυσινή νικήτρια, αλλά η Τζέιν Φόντα με την Ελεν Μίρεν.
Η νικήτρια του Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου του 2017, Εμα Στόουν, έδωσε το βραβείο Σκηνοθεσίας, στον Ντελ Τόρο. «Είμαι μετανάστης, σαν τον Αλεχάντρο, τον Γκαέλ, τη Σάλμα και τα τελευταία 25 χρόνια ζω σ’ ένα κόσμο που είναι παντού. Νομίζω το ωραιότερο πράγμα είναι να σβήνουμε τα όρια. Το 2014 είχα μια τρελή ιδέα για ένα αμφίβιο θεό και μία μουγκή γυναίκα και κάποιοι πίστεψαν ότι αυτή η ταινία ήταν σίγουρο στοίχημα. Ευχαριστώ τους φίλους και την οικογένειά μου» δήλωσε ο 54χρονος Ντελ Τόρο παραλαμβάνοντας το βραβείο Σκηνοθεσίας.
Ο Τζόρνταν Πιλ κέρδισε το Oσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για το φιλμ «Τρέξε!». Είναι ο πρώτος Αφροαμερικανός που τιμάται με αυτό το βραβείο –η Σουζάν ντε Πάσε για το «Lady Sings the Blues» το 1972, ο Σπάικ Λι για το «Do the Right Thing» το 1989 και ο Τζον Σίνγκλετον για το «Boyz n the Hood» το 1991, ήταν υποψήφιοι αλλά δεν είχαν πάρει το Οσκαρ.
«Σταμάτησα 20 φορές να γράφω αυτή την ταινία, γιατί θεώρησα ότι δεν μπορούσε να γίνει, αλλά πίστεψα ότι αν γυριζόταν, ο κόσμος θα την έβλεπε» ανέφερε, ευχαριστώντας τη μητέρα του που τον έμαθε να δείχνει αγάπη ακόμα και μπροστά στο μίσος, αλλά και τους θεατές που αγόρασαν εισιτήριο για να δουν την ταινία. O Πιλ ήταν και υποψήφιος για Οσκαρ Σκηνοθεσίας για το «Get Out!».
Ο 90χρονος Τζέιμς Αϊβορι κέρδισε το Οσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για το λυρικό, ερωτικό δράμα του Λούκα Γκουαντανίνο «Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου».
Στην πρώτη του υποψηφιότητα ως σεναριογράφος, ο Αϊβορι διασκεύασε το ομώνυμο βιβλίο του Αντρέ Ασιμάν. «Ο πρώτος μου κανόνας είναι να ευχαριστώ τον συγγραφέα και ο Ασιμάν είναι εδώ απόψε. Όλοι περνάμε τον πρώτο έρωτα, και -ελπίζω- επιβιώνουμε. Ευχαριστώ τον λογικό κι ευαίσθητο σκηνοθέτη μας, Λούκα Γκουαντανίνο», είπε παραλαμβάνοντας το αγαλματίδιο.
Στο παρελθόν ο Τζέιμς Αϊβορι ήταν υποψήφιος τρεις φορές, αλλά για Οσκαρ Σκηνοθεσίας: για τα φιλμ «Δωμάτιο με Θέα» (1985), «Howards End» (1992) και «Τ’ Απομεινάρια μιας Μέρας» (1993).
Ο Αλεξάντρ Ντεσπλά κέρδισε το Οσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής για το σάουντρακ της ταινίας «Η Μορφή του Νερού» – το φιλμ του Ντελ Τόρο που ήταν υποψήφιο για 13 Οσκαρ κέρδισε και ένα τέταρτο βραβείο, για την Καλύτερη Σκηνογραφία που απονεμήθηκε στους Τζέφρεϊ Μέλβιν, Πολ Οστερμπερι και Σέιν Βιο.
Αυτή ήταν η ένατη υποψηφιότητα του ελληνικής καταγωγής συνθέτη και το δεύτερο Οσκαρ του, μετά από την υπέροχη μουσική του για το «The Grand Budapest» (2015).
«Ευχαριστώ, είναι καταπληκτικό! Η μητέρα μου γίνεται 90 φέτος, και νομίζω θα είναι πολύ χαρούμενη. Είναι Ελληνίδα, παρεμπιπτόντως» ανέφερε ο Ντεσπλά και ευχαρίστησε τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο που άφησε τη μουσική του να γίνει η φωνή των ηρώων του, αλλά και για τη μελαγχολική αγάπη της ταινίας του. Τέλος αφιέρωσε το βραβείο στις κόρες του.
Ο Μαρκ Μπρίτζες πήρε το Οσκαρ Κοστουμιών για την «Αόρατη Κλωστή». Η απονομή του βραβείου ήταν ένα σόου, καθώς αποχώρησε από την σκηνή, μαζί με την Ελεν Μίρεν επάνω σε ένα τζετ σκι!
Hταν το δεύτερο Οσκαρ του Μπρίτζες μετά από εκείνο για τη δουλειά του στο «The Artist» (2011).
Τρία Οσκαρ απέσπασε η «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν, όμως ήταν αυτό που αποκαλούμε «τεχνικά» βραβεία: Μοντάζ, Μοντάζ Ηχου και Μιξάζ Ηχου.
Σε μια από τις ενδιαφέρουσες στιγμές της βραδιάς ήταν το Οσκαρ που κέρδισε ο Κόμπι Μπράιαντ, βετεράνος του ΝΒΑ και λατρεμένος στο Λος Αντζελες. Ο πρώην άσος των ΛΑ Λέικερς τιμήθηκε με το Οσκαρ για το καλύτερο φιλμ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Τίτλος της ταινίας: «Dear Basketball»…
Η ταινία «Μια Φανταστική Γυναίκα» του Σεμπαστιάν Λέλιο από τη Χιλή κέρδισε το Oσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Πρόκειται για την δεύτερη υποψηφιότητα της Χιλής: η προηγούμενη ήταν το 2013 με την ταινία «Νο» του Πάμπλο Λαραΐν. Ο Λέλιο ευχαρίστησε την πρωταγωνίστρια της ταινίας Ντανιέλα Βέγα σημειώνοντας πως ήταν η έμπνευσή του.
Για το συγκεκριμένο βραβείο διαγωνίζονταν επίσης οι ταινίες «The Insult» του Ζιαντ Ντουεΐρι (Λίβανος), «Χωρίς Αγάπη του» Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ (Ρωσία), «Η Ψυχή και το Σώμα» της Ίλντικο Ενιέντι (Ουγγαρία) και «Το Τετράγωνο», του μεγάλου νικητή του περσινού φεστιβάλ Καννών Ρούμπεν Εστλουντ (Σουηδία).
Αναλυτικά τα 90α Οσκαρ:
–Καλύτερης Ταινίας: «Η Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο.
–Σκηνοθεσίας: Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο για τη «Μορφή του Νερού».
–Α’ Ανδρικού Ρόλου: Γκάρι Όλντμαν για το «H Πιο Σκοτεινή Ώρα».
–A’ Γυναικείου Ρόλου: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για το «Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι».
–Β’ Γυναικείου Ρόλου: Aλισον Τζάνεϊ για το «Εγώ, η Τόνια».
–Β’ Ανδρικού Ρόλου: Σαμ Ρόκγουελ για τις «Τρεις Πινακίδες Έξω από το Eμπινγκ, στο Μιζούρι».
–Πρωτότυπου Σεναρίου: Τζόρνταν Πιλ για το «Τρέξε!».
–Διασκευασμένου Σεναρίου: Τζέιμς Αϊβορι για το «Να Με Φωνάζεις Με το Ονομά Σου».
–Καλύτερου Ντοκιμαντέρ: «Icarus» των Μπράιαν Φόγκελ και Νταν Κόγκαν, παραγωγή Netflix.
–Ξενόγλωσσης Ταινίας: «Μια Φανταστική Γυναίκα» του Σεμπάστιαν Λέλιο.
–Καλύτερου Τραγουδιού: «Remember Me» των Κρίστεν Αντερσον-Λόπεζ και Ρόμπερτ Λόπεζ από την ταινία «Coco».
–Καλύτερης Φωτογραφίας: Ρότζερ Ντίκινς, για το «Blade Runner 2049».
–Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων: «Coco»
–Καλύτερης Μουσικής: Αλεξάντρ Ντεσπλά για τη «Μορφή του Νερού».
–Καλύτερου Μοντάζ: Λι Σμιθ για τη «Δουνκέρκη».
–Καλύτερων Οπτικά Εφέ: Τζον Νέλσον, Γκερντ Νέφζερ, Πολ Λάμπερτ, Ρίτσαρντ Ρ. Χούβερ στο «Blade Runner 2049».
–Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: «Heaven Is a Traffic Jam on the 405», του Φρανκ Στίφελ.
–Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας: «The Silent Child» των Κρις Όβερτον και Ρέιτσελ Σέντον.
–Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης: Πολ Ντέναμ Οστερμπερι, Σέιν Βιό, Τζέφρι Α. Μέλβιν για τη «Μορφή του Νερού».
–Κοστουμιών: Μαρκ Μπρίτζες για την «Αόρατη Κλωστή».
–Μοντάζ Ήχου: Ρίτσαρντ Κινγκ, Αλεξ Γκίμπσον για τη «Δουνκέρκη».
–Μιξάζ Ηχου: Γκρεγκ Λάντακερ, Γκάρι Α. Ρίζο, Μαρκ Γουάινγκαρτεν για τη «Δουνκέρκη».
–Μακιγιάζ και Κομμώσεων: Καζουχίρο Τσούτζι, Ντέιβιντ Μαλινόφσκ, Λούσι Σίμπικ για την «Πιο Σκοτεινή Ωρα».
–Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων: «Dear Basketball», των Κόμπι Μπράιαντ και Γκλεν Κιν.