Την ενοχή του πρώην υπαρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος Βασίλη Ματθαιόπουλου, ως προς το σκέλος της μη ενεργοποίησης των πλωτών μέσων του Πυροσβεστικού Σώματος τη Μαύρη Δευτέρα της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι, ζήτησε ο εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, Παναγιώτης Μανιάτης.
Νωρίτερα, ο κ. Μανιάτης είχε ζητήσει (εδώ) την ενοχή και του πρώην αρχηγού της Πυροσβεστικής Σωτήρη Τερζούδη και του τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ Ιωάννη Φωστιέρη για παραλείψεις και λάθη στη διαχείριση των εναέριων μέσων.
Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο εισαγγελικός λειτουργός, με το να μη δώσει, ως αρμόδιος, εντολή να κινητοποιηθούν τα πλοιάρια για τη διάσωση των πολιτών ο Βασίλης Ματθαιόπουλος συνέτεινε διά της παραλείψεως του αυτής, στον θάνατο εννέα ατόμων μέσα στη θάλασσα την ημέρα της πυρκαγιάς.
Συγκεκριμένα ανέφερε:
«Υπήρχαν διαθέσιμα 3 πλοιάρια και αποδείχθηκε ότι ήταν 65 ναυτικά μίλια από το Μάτι. Βρίσκονταν στον Πειραιά. Θα έκαναν περίπου 3,5 ώρες να φτάσουν στο Μάτι. Δεν δόθηκε ποτέ εντολή να πάνε εκεί. Το ζητούμενο είναι ποιος έπρεπε να δώσει την εντολή. Υπάρχει εδώ ζήτημα αλληλοεπικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων. Τα πλοιάρια μπορούσαν να μετακινηθούν κατόπιν εντολής από το ΕΣΚΕ. Το ΕΣΚΕ ήταν κυριαρχικά το αρμόδιο όργανο που θα έπρεπε να δώσει εντολή. Δεν δόθηκε όμως εντολή από στον αρμόδιο κ. Σταμούλη.
Το ερώτημα είναι αν ήταν ετοιμοπόλεμα εκείνη την ημέρα τα πλοιάρια. Η απάντηση είναι σαφώς ναι. Ο κ. Σταμούλης το κατέθεσε. Ήταν μάχιμα και ετοιμοπόλεμα να συνδράμουν εφόσον έρχονταν η εντολή, η οποία όμως δεν ήρθε. Αποδείχθηκε ότι πολλοί από τους πολίτες απομακρύνθηκαν από τη θάλασσα κολυμπώντας.
Τα πλοιάρια αυτά θα μπορούσαν να επιχειρήσουν διάσωση. Αποδείχθηκε ότι τα 2 από τα εν λόγω πλοιάρια διέθεταν εξοπλισμό και σωσίβιες λέμβους. Ακόμη δηλαδή και αν δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν την ακτή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για διάσωση. Το καθένα μπορούσε να μεταφέρει 19 άτομα, πλην του πληρώματος. Η συνδρομή τους θα ήταν ουσιαστική. (…).
Η μη μετακίνησή τους κρίνεται εσφαλμένη, δοθέντος ότι πολλοί άνθρωποι κατέφυγαν στη θάλασσα. Συμπερασματικά ήταν διαθέσιμα τα 3 πλοιάρια αν εντέλλονταν από το ΕΣΚΕ. Όμως δεν έλαβαν ποτέ εντολή. Και αυτή η παράλειψη συνέτεινε στο θάνατο εννέα ανθρώπων στη θάλασσα και στη παραμονή πολλών για ώρες εκεί».
Επιπλέον ο εισαγγελέας Μανιάτης αναφέρθηκε σε αντικρουόμενα νομικά κείμενα σχετικά με την αρμοδιότητα κινητοποίησης των πλοιαρίων. Ωστόσο, όπως είπε «θα έπρεπε να έχει υπάρξει μέριμνα κινητοποίησής τους».
«Ο κ. Ματθαιόπουλος -συνέχισε ο εισαγγελικός λειτουργός- εκείνο το απόγευμα είχε επικοινωνήσει με τον αξιωματικό επικεφαλής των πλοιαρίων για τη φωτιά στον Κάλαμο». «Αν και υπήρχε η πληροφορία για άτομα στη θαλάσσια στο Μάτι, ο υπαρχηγός δεν έδωσε εντολή στον αξιωματικό να στείλει τα πλοιάρια. Ακόμη και αν δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν την ακτή, όπως ακούστηκε εδώ από κατηγορουμένους, θα μπορούσαν να περισυλλέξουν ανθρώπους που είχαν κολυμπήσει ανοιχτά λόγω του πυκνού καπνού», παρατήρησε και ανακοίνωσε την πρόταση γαι την ενοχή του κατηγορουμένου:
«Θα ζητήσω την ενοχή του δεύτερου κατηγορουμένου (Ματθαιόπουλου) για την πρόκληση εξ αμελείας του θανάτου των εννέα ατόμων στην θάλασσα».
Αντίθετα, για το συγκεκριμένο σκέλος του κατηγορητηρίου, ο κ. Μανιάτης πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι οι Ιωάννης Φωστιέρης και Σωτήρης Τερζούδης.
Δύο φορές κατά την αγόρευση του, ο εισαγγελέας ης έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου αναφέρθηκε στην έλλειψη συντονισμού που όπως τόνισε, δεν διαπιστώνεται μόνο μεταξύ της Πυροσβεστικής με άλλους φορείς, αλλά και μεταξύ των ίδιων υπηρεσιών του Σώματος:
«Υπήρξε μία καταγεγραμμένη έλλειψη συντονισμού και επικοινωνίας εντός της Πυροσβεστικής. Ακούσαμε ότι οχήματα έφθασαν στο σημείο της φωτιάς και δεν ενημέρωναν καν ότι έφθασαν, οχήματα πήγαιναν σε λάθος σημείο ή οχήματα και Πυροσβέστες πήγαιναν και επιχειρούσαν κατά το δοκούν. Κατά συνέπεια το πρόβλημα ήταν διττό. Αφορούσε στα ούτως ή άλλως λίγα μέσα προς διάθεση, αλλά και στη μη αποτελεσματική αξιοποίηση των μέσων στα σημεία που περισσότερο χρειάζονταν».
Σε άλλο σημείο της αγόρευσής του, ο κ. Μανιτάτης ανέδειξε τη σοβαρή έλλειψη συντονισμού σε αυτούς που «δρούσαν στο πεδίο, γεγονός που δημιούργησε άναρχη δράση», αναφερόμενος στην έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ Πυροσβεστικής και Αστυνομίας.