Τι γίνεται αν μια ωραία μέρα οι επιστήμονες ανακοινώσουν ότι ένας μεγάλος αστεροειδής θα πέσει σύντομα στη Γη και μάλιστα δεν υπάρχει χρόνος να αποτραπεί κάτι τέτοιο;
Με τον επόμενο αστεροειδή που προβλέπεται ότι θα περάσει από τη Γη σε απόσταση μόλις 380.000 χιλιομέτρων το 2027 ο 199-AN10, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αντιμετώπισης Καταστροφών (FEMA) έχουν εκπονήσει εδώ και χρόνια ένα από κοινού σχέδιο.
Το «National Near-Earth Object Preparedness Strategy and Action Plan» έχει ως στόχο ασκήσεις προσομοίωσης όπου τίθενται επί τάπητος όλες οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση που η ζωή … μιμηθεί το σινεμά και έχουμε το πραγματικό σενάριο της γνωστής ταινίας «Αρμαγεδδών» με τον Μπρους Ουίλις και τον Μπεν Αφλεκ.
Η διενέργεια και μόνο μιας τέτοιας άσκησης δείχνει ότι η απειλή αρχίζει πια να λαμβάνεται πιο σοβαρά υπόψη από τις αρμόδιες Αρχές.
Στην άσκηση συμμετέχουν εδώ και περίπου μια οκταετία, πλην της NASA και της FEMA, επιστήμονες και άλλοι εκπρόσωποι από τα Εθνικά Εργαστήρια του αμερικανικού Υπουργείου Ενέργειας και την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το σενάριο προσομοίωσης, σε κάποιο σημείο οι Αρχές διαπιστώνουν ότι δεν έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους για να οργανώσουν μια διαστημική αποστολή που θα επιχειρήσει να εκτρέψει τον αστεροειδή από την τροχιά του, οπότε είναι υποχρεωμένες να αποδεχθούν το μοιραίο της σύγκρουσης και να οργανώσουν κάποια αντίδραση, όπως η μαζική εκκένωση μιας τεράστιας περιοχής.
Τι γίνεται όμως αν όλα αυτά δεν σταθούν αρκετά για να σώσουν την ανθρωπότητα από την βέβαιη καταστροφή;
Ο αμερικανός δικηγόρος Τζέιμς Γκριν, σε εκτενές άρθρο του στον ιστότοπο Conversation, σημειώνει πως, με τα παρόντα δεδομένα, ίσως δεν θα έπρεπε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μιας απάντησης… πυρηνικού χαρακτήρα.
Δηλαδή… «Nuk’ em», όπως λέει κάποιος στο «Αρμαγεδδών».
Κάτι που, όπως τονίζει ωστόσο, απαγορεύεται ρητά, καθώς «διάφορες συνθήκες που υπογράφηκαν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου φαίνεται να αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο πλανητικής άμυνας διαμέσου της πυρηνικής ενέργειας. Η νομική εικόνα δεν είναι ξεκάθαρη – αν όμως εντοπιστεί ένας αστεροειδής σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη, μια ενδεχόμενη πυρηνική απάντηση είναι πολύ πιθανό να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο».
Ο Γκριν φέρνει για παράδειγμα το άρθρο IV της Συνθήκης για το Διάστημα του 1967, το οποίο απαγορεύει την τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στο Διάστημα, γεγονός που αποκλείει προφανώς το ενδεχόμενο να χτυπηθεί ο αστεροειδής με πυρηνικά από εκεί -αντί, για παράδειγμα, με πυρηνικά που θα εκτοξεύονταν από μια βάση πάνω στον πλανήτη μας.
«Αν όμως είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα μεταξύ νομικών… αβροτήτων και της σωτηρίας της ανθρωπότητας από την εξαφάνιση, η επιλογή θα ήταν ξεκάθαρη και η συμμόρφωση με έναν… αρχαίο νόμο ίσως να αποτελούσε την συντομότερη οδό προς την μαζική αυτοκτονία. Για το λόγο αυτό και ήδη μια πυρηνική δύναμη, η Ρωσία, έχει δηλώσει ότι αν εμφανιστεί αυτός ο αστεροειδής πιθανότατα θα επιλέξει να εκτοξεύσει πρώτα τα πυρηνικά και κατόπιν να εμπλακεί σε νομικό διάλογο», επισημαίνει ο Γκριν.
Ο νομικός λοιπόν, προτείνει την άμεση αναθεώρηση των παρόντων (ψυχροπολεμικών) συνθηκών ή την θέσπιση νέων νόμων, διεθνούς χαρακτήρα, για το ενδεχόμενο ενός (πιθανού ή απίθανου) Αρμαγεδδόνα.
«Και πάντα έχοντας υπόψη μας πως κάποιες πυρηνικές δυνάμεις ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν την αόριστη απειλή των αστεροειδών ως ένα πρόσχημα για την ανάπτυξη νέων πυρηνικών κεφαλών ή ακόμη και για την εκτόξευση πυρηνικών στο διάστημα», καταλήγει με νόημα ο νομικός.