Οι καλές εμφανίσεις και οι νίκες της Λίβερπουλ έχουν κάνει τους απαιτητικούς οπαδούς της να βλέπουν τον Σλοτ «με άλλο μάτι» | REUTERS/Molly Darlington
Επικαιρότητα

Λίβερπουλ: Μπορεί ο Σλοτ να γίνει… Κλοπ;

Ο θρίαμβος της Λίβερπουλ επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ιστορικός. Η «βασιλεία» του νέου της προπονητή, Αρνε Σλοτ, άρχισε, ουσιαστικά, την Κυριακή στο «Ολντ Τράφορντ». Πλέον, οι οπαδοί της βλέπουν τον 46χρονο Ολλανδό με άλλο μάτι. Και δείχνουν να συμφιλιώνονται με την απουσία του αγαπημένου τους, Γιούργκεν Κλοπ
Sportscaster

Το «απόλυτο ντέρμπι» του αγγλικού πρωταθλήματος εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι πολλοί περίμεναν. Δεν έμοιαζε, καν, με ντέρμπι. Η Λίβερπουλ νίκησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 3-0, σε ένα ματς που θα μπορούσε να έχει λήξει με 6-0. Το παραδέχτηκε στο Sky Sports και ο Ρόι Κιν, ο οποίος κατέκτησε 17 τρόπαια με τους «Κόκκινους Διαβόλους» την εποχή της παντοδυναμίας τους.

Καθώς ο κυριακάτικος αγώνας πλησίαζε προς το τέλος του, μόνο η εξέδρα των οπαδών της Λίβερπουλ ακουγόταν στο «Ολντ Τράφορντ». Με συνθήματα και τραγούδια αποθέωναν τους παίκτες της ομάδας τους και τον νέο της προπονητή, Αρνε Σλοτ, που κάποια στιγμή «απάντησε» υψώνοντας θριαμβευτικά τη δεξιά του γροθιά. Οπως συνήθιζε να κάνει ο προκάτοχός του, Γιούργκεν Κλοπ.

Τα τρία πρώτα παιχνίδια του 46χρονου Ολλανδού στην Πρέμιερ Λιγκ ήταν βγαλμένα από τα πιο τρελά του όνειρα. Τρία ματς, τρεις νίκες με συνολικό σκορ 7-0. Για πρώτη φορά εδώ και 131 χρόνια η Λίβερπουλ πέτυχε το «τρία στα τρία» χωρίς να δεχθεί γκολ. Οι νίκες της απέναντι στην Ιπσουϊτς και την Μπρέντφορντ, έκαναν τους οπαδούς της να δουν τον Σλοτ «με άλλο μάτι». Αλλά η χθεσινή, τον έβαλε στις καρδιές τους.

Οι παίκτες της Λίβερπουλ κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο

Ο τελευταίος προπονητής της Λίβερπουλ που είχε κερδίσει το πρώτο του ματς εναντίον της Γιουνάιτεντ ήταν ο θρυλικός Μπομπ Πέισλι πριν από (σχεδόν) μισό αιώνα. Και ο τελευταίος που το είχε κατορθώσει στο «σπίτι» της μεγάλης αντιπάλου της, ο Τζορτζ Κέι πριν από 88 χρόνια: τον Νοέμβριο του 1936. Ο Σλοτ πέτυχε κάτι που δεν κατάφεραν στο παρελθόν μυθικές μορφές του συλλόγου: ο Μπιλ Σάνκλι, ο Τζο Φάγκαν, ο Κένι Νταλγκλίς, ο Γκρέιαμ Σούνες, ο Κλοπ… Οπως σχολιάζει το Athletic, η «βασιλεία» του στο Λίβερπουλ άρχισε, ουσιαστικά, με αυτόν τον θρίαμβο. Που γέννησε εμπιστοσύνη και προσδοκίες. Για πρώτη φορά οι «Reds» άρχισαν να συμφιλιώνονται με την απουσία του «Κλόπο».

Είναι δύσκολο για κάθε ομάδα να αναπληρώσει το κενό, όταν ένας επιτυχημένος και δημοφιλής ηγέτης αποχωρεί. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που εδώ και μια δεκαετία δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει την απώλεια του σερ Αλεξ Φέργκιουσον, το γνωρίζει καλά. Για τη Λίβερπουλ, το «στοίχημα» φαινόταν ακόμη πιο δύσκολο.

Ο Τσάμπι Αλόνσο, τον οποίο οι οπαδοί της ήθελαν για διάδοχο του Κλοπ, αποφάσισε να παραμείνει στη Λεβερκούζεν. Η ανακοίνωση της πρόσληψης του Σλοτ, δεν τους είχε ενθουσιάσει. Μεταγραφές, δεν έγιναν. Μόνον ο Κιέζα προστέθηκε στο ρόστερ, ενώ το deal για την απόκτηση του γκολκίπερ Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι θα ενεργοποιηθεί το 2025. Επιπλέον, μαζί με τον Κλοπ έφυγαν όλοι οι συνεργάτες του, και προσλήφθηκε νέο τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό. Αλλαξαν τα πάντα στην ομάδα, εκτός από τους παίκτες. Και κάποιοι από αυτούς, όπως ο Μοχάμεντ Σαλάχ, ο Βίρχιλ φαν Ντάικ και ο Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ, φαίνεται να αναζητούν τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους.

Ο Σαλάχ πανηγυρίζει το τρίτο γκολ της ομάδας του

Κι όμως, οι πρώτες καλές εμφανίσεις της «νέας» Λίβερπουλ έχουν προκαλέσει ενθουσιασμό. «Οι Reds δεν έχουν χρήματα, αλλά θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα», τραγουδούσαν στο «Ολντ Τράφορντ» οι οπαδοί της, μεθυσμένοι από το κυριαρχικό της παιχνίδι στο γήπεδο στο οποίο την περασμένη σεζόν άρχισε να χάνει τις ελπίδες της για τον τίτλο (2-2). Το ερώτημα είναι, αν η Λίβερπουλ θα καταφέρει να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα απόδοσης όταν θα προστεθεί στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις το Τσάμπιονς Λιγκ, αργότερα μέσα στον μήνα.

Συνήθως, σημειώνουν οι λονδρέζικοι Times, οι oλλανδοί προπονητές δεν τα καταφέρνουν στην Αγγλία. Από όλους όσοι εργάστηκαν στην Πρέμιερ Λιγκ, μόνο δυο έκαναν καλή δουλειά: ο Γκους Χίντινκ στην Τσέλσι και ο Μάρτιν Γιόλ στην Τότεναμ. Οι υπόλοιποι -ο Ρούουντ Γκούλιτ, που έκανε την αρχή πριν από 25 χρόνια, ο Φρανκ ντε Μπουρ, ο Ντικ Αντβοκαατ, ο Ρόναλντ Κούμαν και ο Λουίς φαν Χάαλ- απέτυχαν. Κάποιοι από αυτούς, παταγωδώς.

Ο Ερικ τεν Χαγκ, που βρίσκεται στο τιμόνι της Γιουνάιτεντ για τρίτη διαδοχική σεζόν, βλέπει την κλεψύδρα του να αδειάζει. Αρχισε με μια (δύσκολη) νίκη επί της Φούλαμ, ήττα από την Μπράιτον και ταπείνωση από τη Λίβερπουλ. Οι αποδοκιμασίες που ακούγονταν χθες από τις εξέδρες σε κάθε του αλλαγή, δεν είχαν στόχο τους παίκτες που έμπαιναν ή έβγαιναν από το τερέν, αλλά τον ίδιο. «Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ», δικαιολογήθηκε μετά τον αγώνα, όμως οι συγκρίσεις με τη Λίβερπουλ που παρουσίασε ο Σλοτ, ο οποίος ανέλαβε την ομάδα μόλις πριν από τρεις μήνες, είναι αναπόφευκτες.

Μπορεί ο Σλοτ να γίνει… Κλοπ; Να κάνει τους οπαδούς να τον λατρέψουν από την πρώτη, κιόλας, σεζόν; Οι ποδοσφαιρικοί αναλυτές στη Βρετανία απαντούν καταφατικά. Επειδή έχει καλές ιδέες, όπως όλοι οι Ολλανδοί προπονητές. Και γιατί δεν είναι εγωιστής και ξεροκέφαλος, όπως όλοι οι Ολλανδοί προπονητές.