Ολη τους την προσοχή στους ασθενείς που πάσχουν από τον κορονοϊό δείχνουν οι γιατροί στα νοσοκομεία της Γουχάν, της κινεζικής πόλης όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά η φονική επιδημία. Δεν θα αδικούσε κανένας το ιατρικό προσωπικό για αυτό.
Αλλά τα νοσοκομεία είχαν και πάντα θα έχουν ασθενείς που έχουν τα δικά τους σοβαρά προβλήματα. Αυτοί όμως στη Γουχάν είναι σχεδόν παραμελημένοι από την ημέρα που ξέσπασε η επιδημία.
Το ρεπορτάζ της South China Morning Post καταγράφει το δράμα των ασθενών που απλώς περιμένουν τη σειρά τους για να ασχοληθεί κάποιος με το δικό τους πρόβλημα.
Η Γουάν Ρουγί, μόλις 21 ετών, διαγνώστηκε πριν από μήνες με οξείας μορφής λευχαιμία. Χρειάζεται επειγόντως μεταμόσχευση μυελού των οστών, γιατί η τελευταία χημειοθεραπεία στην οποία υποβλήθηκε δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη.
Από το νοσοκομείο είπαν στην οικογένεια της φοιτήτριας ότι δεν μπορεί να γίνει η μεταμόσχευση, γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί ή προϊόντα αίματος. Δεν τους άφησαν ούτε να μετακινηθούν σε άλλο νοσοκομείο μέσα στην επαρχία Χουμπέι.
Σε μια άλλη περίπτωση, ένας άνδρας 81 ετών δεν μπορεί να κάνει πια τις ενέσεις που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τη θρόμβωση από την οποία πάσχει. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μείνει στο σπίτι του, υποφέροντας στο κρεβάτι του. Αν πήγαινε στο νοσοκομείο, θα κινδύνευε από τον ιό.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι οι ασθενείς που δεν πάσχουν από τον κορονοϊό πρέπει να έχουν και αυτοί την ίδια φροντίδα. Πολύ περισσότερο, είναι λάθος να πέφτει όλο το βάρος σε αυτούς. Ως τώρα όμως το σύστημα υγείας στη Γουχάν –και ίσως σε όλη τη χώρα– δείχνει ότι αδιαφορεί για το πρόβλημά τους.