Ο Βλαντίμιρ Πούτιν εξαπολύει διπλωματική επίθεση για να προσελκύσει τις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, όμως την τρέχουσα περίοδο ο Ρώσος αξιοποιεί στο έπακρον την απογοήτευση του Παγκόσμιου Νότου, που κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό της, έγραψε η Corriere della Sera.
Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Πούτιν, το Κρεμλίνο πρότεινε «την ιδέα της δημιουργίας μιας νέας ευρασιατικής αρχιτεκτονικής συνεργασίας, αδιαίρετης ασφάλειας και ανάπτυξης». Στην πρόσφατη ομιλία του στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης είπε: «Αυτό το νέο πλαίσιο πρέπει να αντικαταστήσει τα απηρχαιωμένα ευρωκεντρικά και ευρωατλαντικά μοντέλα, που εγγυώνται μονομερή πλεονεκτήματα σε ορισμένα κράτη».
Η Κίνα κερδίζει επίσης ολοένα μεγαλύτερη υποστήριξη στον Παγκόσμιο Νότο. Αυτό επιβεβαιώνεται από έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 34 χώρες από το Pew Research Center. Η έρευνα διαπίστωσε ότι κατά μέσον όρο το 56% των ερωτηθέντων σε 17 χώρες μεσαίου εισοδήματος στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στην Ασία έχουν μια συνολικά θετική εικόνα για την Κίνα. Η πεποίθηση ότι η οικονομική επίδραση της Κίνας έχει παγιωθεί παγκοσμίως είναι πλέον εδραία: σε 10 από 13 χώρες οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες απάντησαν ότι η Κίνα έχει «μεγάλο αντίκτυπο» στην οικονομία της χώρας τους, ενώ οι μισοί τον χαρακτήρισαν θετικό.
Από τότε που ξεκίνησε την πέμπτη προεδρική του θητεία, τον περασμένο Μάιο, ο Πούτιν έχει αρχίσει να ταξιδεύει πολύ περισσότερο, με στόχο να εξασφαλίσει την υποστήριξη αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων χωρών, συνεργαζόμενος με την Κίνα, ώστε να αναδιαμορφώσει την ισορροπία της παγκόσμιας ισχύος.
Τον προσεχή Οκτώβριο η Μόσχα θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), στην οποία προστέθηκαν τέσσερα νέα μέλη: η Αιθιοπία, η Αίγυπτος, το Ιράν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η Ταϊλάνδη και η Μαλαισία περιλαμβάνονται στις χώρες που έχουν ζητήσει να ενταχθούν στο κλαμπ και είναι καμιά τριανταριά. Μεταξύ αυτών φιγουράρει και η ΝΑΤΟϊκή Τουρκία.
Οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ιαπωνία άργησαν να απαντήσουν σε αυτές τις κινήσεις της Ρωσίας και της Κίνας. Αν και καθοδήγησαν τη μεταψυχροπολεμική τάξη μέσω δομών όπως οι G7 και το ΝΑΤΟ, υστέρησαν στο θέμα του Παγκόσμιου Νότου. Οι αναδυόμενες χώρες απογοητεύτηκαν από τη Δύση, κυρίως λόγω του μεριδίου των προηγμένων οικονομιών στον παγκόσμιο πλούτο, λόγω του τρόπου αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, κ.ά.
Οι αφρικανικές και ασιατικές χώρες βλέπουν το ΝΑΤΟ με σκεπτικισμό και δυσπιστία, κατηγορώντας το για υποκρισία και για διπλά μέτρα και σταθμά. Το Ουκρανικό, δε, προκάλεσε ρήγμα στη σχέση της Δύσης με τον Παγκόσμιο Νότο. Αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Ινδία ή η Νότια Αφρική, αλλά και άλλες, μικρότερες χώρες, αρνούνται πεισματικά να διακόψουν τους δεσμούς τους με τη Ρωσία.