Η Πυραμίδα του Χέοπα (επίσης γνωστή ως η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας ή Μεγάλη Πυραμίδα) είναι η αρχαιότερη και η μεγαλύτερη από τις τρεις πυραμίδες της Νεκρόπολης της Γκίζας, η οποία συνορεύει με τη σύγχρονη πόλη της Γκίζας στην Αίγυπτο. Είναι το αρχαιότερο από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ταυτόχρονα, είναι και το μόνο που σώζεται στις ημέρες μας. Με ύψος σχεδόν 147 μέτρα ήταν η μεγαλύτερη από όλες τις πυραμίδες και μάλιστα, μέχρι τον Μεσαίωνα, ήταν το μεγαλύτερο οικοδόμημα όλης της ανθρωπότητας.
Πιστεύεται ότι η πυραμίδα χτίστηκε ως τάφος για τον Φαραώ Χέοπα της 4ης δυναστείας της αρχαίας Αιγύπτου, σε ένα χρονικό διάστημα 20 ετών. Ο βεζίρης του Χέοπα Χεμιούνου πιστεύεται από κάποιους πως είναι ο αρχιτέκτονας αυτής της Μεγάλης Πυραμίδας.
Σε κάθε περίπτωση, η κατασκευή του αποτελούσε για τους επιστήμονες και τους ερευνητές ένα μεγάλο αίνιγμα: πώς οι Αιγύπτιοι, με τα ελάχιστα τεχνικά μέσα, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν αυτά τα οικοδομήματα;
Σύμφωνα με τον Independent, σήμερα oι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, περίπου το 2.600 π.Χ., μετέφεραν χιλιάδες τόνους πέτρες από ασβεστόλιθο και γρανίτη σε απόσταση 500 μιλίων, ώστε να χτίσουν την Πυραμίδα του Χέοπα.
«Φως» στην κατασκευή αυτού του αρχαίου οικοδομήματος έδωσε η ανακάλυψη ενός αρχαίου παπύρου, ενός τελετουργικού σκάφους και ενός έξυπνου συστήματος υδραυλικών.
Η λεπτομερής αρχαιολογική ανάλυση έδειξε ότι χιλιάδες εργάτες μετέφεραν 170.000 τόνους ασβεστόλιθου κατά μήκος του Νείλου, μέσα σε ξύλινες βάρκες, που ήταν μεταξύ τους δεμένες με σκοινιά, διαμέσου ενός ειδικά κατασκευασμένου συστήματος καναλιών, σε ένα επίσης ειδικά κατασκευασμένο «λιμάνι», ελάχιστα μέτρα μακριά από τις Πυραμίδες.
Ο Πιερ Τέιλ ξόδεψε τέσσερα χρόνια αποκρυπτογραφώντας προσεκτικά αυτόν τον πάπυρο, το οποίο είχε γράψει επόπτης που εργαζόταν στην κατασκευή της πυραμίδας. Ο ερευνητής μίλησε σχετικά με αυτό το θέμα στο πλαίσιο του νέου ντοκιμαντέρ «Egypt’s Great Pyramid: The New Evidence» του Channel 4. «Από την πρώτη κιόλας μέρα της ανακάλυψης ήταν αρκετά ολοφάνερο πως είχαμε τον παλαιότερο πάπυρο που βρέθηκε ποτέ στον κόσμο», δήλωσε. Ο επόπτης, ο επιστάτης -περίπου 40 εργατών ειδικών ικανοτήτων- ο οποίος φέρεται ως ο συγγραφέας του παπύρου, ονομαζόταν Μερέρ και αυτό είναι το μόνο γραπτό ντοκουμέντο της διαδικασίας μεταφοράς του ασβεστόλιθου από την Τούρα στην Γκίζα.
Στον ίδιο πάπυρο περιγράφεται ακόμα ότι οι εργάτες του απασχολήθηκαν και στη διαμόρφωση του τοπίου ανοίγοντας γιγαντιαία αναχώματα για να εκτρέψουν το νερό από τον Νείλο και να το διοχετεύσουν προς την Πυραμίδα, μέσω επίσης κατασκευασμένων καναλιών.
Αρχαιολόγοι που εργάζονται στην Γκίζα άλλωστε εντόπισαν ίχνη αυτών των αρχαίων καναλιών που ήταν το «κλειδί» για τη μεταφορά των ογκόλιθων, ενώ με τη βοήθεια ειδικών ακτίνων λέιζερ μπόρεσαν να προσομοιάσουν τα αρχαία σκάφη των Αιγυπτίων και να διαπιστώσουν πώς ακριβώς έγινε η μεταφορά.
Μετά τη συλλογή των υλικών, οι εργάτες τα έφερναν σε ένα σημείο που απείχε λίγα μέτρα από τη βάση της Πυραμίδας. Συνολικά, μέσα σε δύο δεκαετίες μεταφέρθηκαν -μέσω πλοίων, στη στεριά- σχεδόν 2,3 εκατομμύρια λίθοι.
Ο αμερικανός αρχαιολόγος Μαρκ Λένερ, ο οποίος είναι «παλιός» και μετρά περισσότερα από 30 χρόνια εμπειρίας στις ανασκαφές της Αιγύπτου, δήλωσε: «Εχουμε σκιαγραφήσει την κεντρική λεκάνη απορροής του καναλιού, η οποία πιστεύουμε πως ήταν η βασική περιοχή παράδοσης στους πρόποδες του λόφου της Γκίζας.
Ολο αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικό μάθημα για τον σύγχρονο άνθρωπο: μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα, ακόμα κι εάν δεν διαθέτεις ούτε καν τα απαραίτητα τεχνικά μέσα. Αρκεί να χρησιμοποιείς το μυαλό σου, το οποίο είναι το πιο δυνατό εργαλείο που διαθέτεις.
Ευχαριστούμε, Αιγύπτιοι…