Συγκριτικός χάρτης για το εύρος της κλιμάκωσης των τουρκικών διεκδικήσεων τα τελευταία 50 χρόνια | Υπουργείο Εξωτερικών
Επικαιρότητα

Aπάντηση με στοιχεία στον Ερντογάν: Οι 16 χάρτες του τουρκικού αναθεωρητισμού

Ξεκινώντας από τις Συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων, το υπουργείο Εξωτερικών παρουσιάζει με απτές αποδείξεις όλες τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας και τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από το 1973 μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα το δόγμα της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας» και τη θεωρία περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, με σκοπό την ανατροπή του status quo
Protagon Team

Μετά την επιστολή στα Ηνωμένα Εθνη με τις ενδελεχείς απαντήσεις σε όλες τις ανεδαφικές αξιώσεις των Τούρκων για τα ελληνικά νησιά στο ανατολικό Αιγαίο (βλ. αποστρατιωτικοποίηση – ζήτημα κυριαρχίας) το υπουργείο Εξωτερικών επανέρχεται με 16 χάρτες  για το ξεμπρόστιασμα του τουρκικού αναθεωρητισμού με συγκεκριμένες, απτές αποδείξεις.

Οπως υπογραμμίζεται στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, πρόκειται για χάρτες (δείτε τους κάτω) που τεκμηριώνουν την έκταση του τουρκικού αναθεωρητισμού με σκοπό την ανατροπή του status quo, παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, απειλώντας την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή μας.

Χάρτης 1 Χάρτης 5 Χάρτης 9 Χάρτης 13
Χάρτης 2 Χάρτης 6 Χάρτης 10 Χάρτης 14
Χάρτης 3 Χάρτης 7 Χάρτης 11 Χάρτης 15
Χάρτης 4 Χάρτης 8 Χάρτης 12 Χάρτης 16

Στην προσπάθεια βαθύτερης κατανόησης από το ευρύτερο κοινό του τουρκικού αναθεωρητισμού, οι συνημμένοι χάρτες απεικονίζουν, με παραστατικό και αδιάψευστο τρόπο, τις τουρκικές παράνομες, μονομερείς ενέργειες και αιτιάσεις, σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Οι χάρτες -περιγράφεται- ξεκινούν από το status quo που είχε κατοχυρωθεί με τις Συνθήκες της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947). Στη συνέχεια προβάλλονται οι τουρκικές αξιώσεις, όπως αυτές ξεκίνησαν με τις παράνομες αδειοδοτήσεις της κρατικής τουρκικής εταιρίας πετρελαίου (ΤΡΑΟ) για εξερεύνηση κοιτασμάτων πετρελαίου σε περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Βόρειο Αιγαίο το 1973, συμπεριλαμβάνουν την προσπάθεια υφαρπαγής από την Ελλάδα της ευθύνης για έρευνα και διάσωση στο μισό Αιγαίο τη δεκαετία του ‘80, τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» τη δεκαετία του ‘90, την κλιμάκωση με νέες άδειες στην Ανατολική Μεσόγειο, την αποδοχή ως επισήμου δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», το «τουρκο-λιβυκό μνημόνιο» και φθάνουν μέχρι την τουρκική θεωρία περί του καθεστώτος αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.