Ηταν από τους αθόρυβους καρατερίστες της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος –και έτσι θα έμενε, μάλλον, αν δεν πετύχαινε τον ρόλο του «Πόλι» σε ένα σενάριο για μια ταινία που και αυτή δεν φαινόταν να έχει πολλή τύχη, αλλά τελικά έφτασε να θριαμβεύσει στα Οσκαρ και να γίνει μια κινηματογραφική σειρά με απίστευτες εισπράξεις και αναγνωρισιμότητα. Αλλά και ο θάνατός του ήταν κάπως έτσι:
Ο Μπαρτ Γιανγκ, κατά κόσμον Τζέραλντ Τομάσο ΝτεΛουίς, πέθανε στις 8 Οκτωβρίου στο Λος Αντζελες, αλλά η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή δέκα ημέρες μετά, όταν τον αποχαιρέτησε με μια ανάρτηση στο Instagram, ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο «γαμπρός» του στο κινηματογραφικό σύμπαν του πρωτοπυγμάχου «Ρόκι Μπαλμπόα».
Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε στους New York Times, η κόρη του, Αν Μόρεα Στάινγκιζερ.
Ο Γιανγκ, ιταλικής καταγωγής Νεοϋορκέζος, ο οποίος μετά τη θητεία του στο Σώμα Πεζοναυτών –όπου πυγμαχούσε σε αγώνες– σπούδασε στο περίφημο Actors Studio με δάσκαλο τον θρυλικό Λι Στράσμπεργκ, είχε καταφέρει να έχει κάποια μικρά, αλλά χαρακτηριστικά, περάσματα από διάσημα φιλμ όπως το «Chinatown» (1974) και το «The Gambler» (1974).
Η τύχη όμως ήθελε να πάρει τον ρόλο του κουνιάδου του Ρόκι στο «Rocky» (1976), μια παρουσία που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό και αγαπητό, του χάρισε μια υποψηφιότητα για Οσκαρ και του άνοιξε τον δρόμο για πολλές άλλες ταινίες στις οποίες θα επαναλάμβανε τον χαρακτήρα του σύνθετου και συχνά ευαίσθητου σκληρού άντρα.
Η καριέρα του Γιανγκ κράτησε δεκαετίες, με χαρακτηριστικές εμφανίσεις στο σινεμά, στην τηλεόραση και στο θέατρο. Αγαπούσε επίσης τη συγγραφή και τη ζωγραφική. Ηταν ένας σπουδαίος τύπος, όπως είπε ο Σταλόνε όταν έμαθε ότι τον έχασε…