Σε ομοβροντίες κατά του σχεδίου του Αλέξη Τσίπρα για το άνοιγμα προς ένα νέο κόμμα, χωρίς τόσο τα «αριστερά» και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιδοθεί η λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση. Και αν η παρέμβαση του Ευκλείδη Τσακαλώτου από την «Αυγή» ήταν κάπως μετριοπαθής και χωρίς αιχμές –αν και δεν απέφυγε τις γλαφυρές αναφορές σε «μυρμήγκια» (εδώ)–, το κείμενο της «Εποχής» που εκφράζει την κίνηση των «53+» ήταν όχι μόνο αιχμηρή αλλά κλιμάκωσε και την κριτική της προς τους σχεδιασμούς του προέδρου: απαίτησε από τον κ. Τσίπρα να μην μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα-σούπερ μάρκετ, όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, ενώ επιτέθηκε και σε άτομα στο περιβάλλον του τέως Πρωθυπουργού.
Το κείμενο στην «Εποχή» υπογράφεται από τον Πάνο Λάμπρου, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και καταγράφεται τις παραμονές μιας κρίσιμης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος (26 και 27 Σεπτεμβρίου) και λίγο προτού ανοίξει η ηλεκτρονική πλατφόρμα e-SYRIZA για προσέλκυση νέων μελών. Και όλα αυτά με φόντο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που προγραμματίζεται για τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο του 2020.
«Να βάλουμε φρένο σε φαινόμενα παραγοντισμού, προσωπικής πολιτικής, φαινόμενα που μας πλήγωσαν. Να αλλάξουμε λογικές -που δυστυχώς υπήρξαν- κλειστών γραφείων, έπαρσης, ενίοτε αλαζονείας. Ναι, αυτά πρέπει να τα αλλάξουμε. Να κλείσουμε την πόρτα στο λαϊκισμό, τις κραυγές, τον δήθεν πολιτικό τσαμπουκά ορισμένων, που αναμφίβολα μας κόστισε και που ουδεμίαν σχέση με την αναγκαία μαχητικότητα, αλλά και με την κουλτούρα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς», αναφέρεται σε ένα σημείο στο άρθρο του κ. Λάμπρου, ο οποίος κατ’ ουσίαν περιγράφει συμπεριφορές όπως του πρώην αν. υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη, ο οποίος αποτελούσε ήδη από τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πρόβλημα για τους «53+». Τα περί «κλειστών γραφείων» πάντως παραπέμπει και προς τον άλλον «προεδρικό», τον Νίκο Παππά.
Παράλληλα οι «53+» φαίνεται να διαφωνούν τόσο με τα σχέδια περί αλλαγής του ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και γενικότερα με την κατεύθυνση της πολυδιαφημισμένης «προοδευτικής συμμαχίας».
Αναφέρονται χαρακτηριστικά τρία σημεία:
«1. Δεν αλλάζουμε την κοινωνική και ταξική μας μεροληψία· την υπεράσπιση των εργασιακών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων· τις αρχές, το αξιακό και ιδεολογικό μας φορτίο· τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα της ριζοσπαστικής αριστεράς· την αντικαπιταλιστική προοπτική και το στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία· τη συμμετοχική διαδικασία, την αυτοπρόσωπη συμμετοχή των μελών που δημιουργεί τις προϋποθέσεις να μην γίνουν απλοί εκλέκτορες. Και φυσικά το όνομα μας: ΣΥΡΙΖΑ!
» 2. Το κόμμα μας -και ασφαλώς όχι “παράταξη”- είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι όποιες αναζητήσεις για αλλαγή ονόματος ή η συμπλήρωσή του για να… χωρέσει τους συμμάχους μπορεί να δημιουργήσει συγχύσεις. Για παράδειγμα το προτεινόμενο “ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία” ή “Προοδευτική Παράταξη” παραπέμπει ευθέως σε συμμαχικό σχήμα και όχι σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό, όπως ορθά αποφασίσαμε στο 1ο συνέδριό μας.
»3. Η σχηματοποίηση του ανοίγματος, μονοσήμαντα στην Προοδευτική Συμμαχία, είναι σοβαρό πολιτικό λάθος. Αν υιοθετηθεί μια τέτοια αντίληψη, είναι σαν να αγνοούμε την τεράστια δυναμική της νεολαίας, που ουδεμία σχέση έχει με ιστορικά πολιτικά εγχειρήματα (για παράδειγμα με το ΠΑΣΟΚ) και που προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για άλλους λόγους».
Στο κείμενο εκφράζεται και προβληματισμός για το σχέδιο του e-SYRIZA, την πλατφόρμα με την οποία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί να προσελκύσει νέα μέλη και στελέχη παρακάμπτοντας τις κομματικές οργανώσεις.
«Τους ανθρώπους που καλούμε να γίνουν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τους θέλουμε εικονικούς μας φίλους, τους θέλουμε συμμέτοχους σε μια πορεία δύσβατη, αλλά ταυτόχρονα απελευθερωτική. Δεν θέλουμε ανθρώπους που δεν θα γνωρίσουμε ποτέ από κοντά. Η αυτοπρόσωπη, λοιπόν, παρουσία είναι ασφαλώς αναγκαία», σημειώνει στο άρθρο του ο κ. Λάμπρου, θέτοντας συγκεκριμένους όρους για τη λειτουργία του e-SYRIZA.
Ισως η πιο ενδιαφέρουσα παρέμβαση ωστόσο είναι η αναφορά στον κίνδυνο δημιουργίας ενός κόμματος «σούπερ μάρκετ». Την περασμένη άνοιξη ο κ. Τσακαλώτος –ο οποίος ενίοτε διεκδικεί ρόλο άτυπου ηγέτη των «53+» και άλλοτε σφυρίζει αδιάφορα– είχε προειδοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να γίνει κόμμα-σούπα (εδώ). Τώρα η φρασεολογία κλιμακώνεται.
«Θα διατηρήσει την ταυτότητά του, τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά ή ο “νέος” ΣΥΡΙΖΑ, θα χωράει πολλές ταυτότητες, πολλές φυσιογνωμίες, κάτι σαν σούπερ μάρκετ, που διαθέτει τα πάντα; Τρίτο: Θα ενισχυθεί ο ρόλος του μέλους ως προς τη συζήτηση και λήψη των αποφάσεων ή το νέο μοντέλο παραπέμπει στη λογική του μέλους-εκλέκτορα;».