Δύο δημοσιεύματα –στο Politico Europe και στο Linkiesta– θέλουν τον 68χρονο γάλλο πολιτικό (και διαπραγματευτή του Brexit για λογαριασμό της ΕΕ) Μισέλ Μπαρνιέ να κατακτά την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων ηγετών και, έτσι, να τοποθετείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρόεδρος της Κομισιόν στη θέση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. (Ως γνωστόν, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαρτίζουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαίκής Ενωσης.)
Οι πληροφορίες ότι ο Μπαρνιέ ίσως καταλήξει στη θέση του Γιούνκερ ενισχύονται από το γεγονός ότι ο ίδιος περιοδεύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ και εκφωνεί λόγους υπέρ των κατευθυντηρίων γραμμών της Ενωσης στα κορυφαία θέματα (Μεταναστευτικό, Νομισματο-οικονομικό, κ.λπ.), συναντώντας κιόλας ηγέτες-μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για ζυμώσεις. Δηλαδή, πρόκειται για άτυπη εκστρατεία με στόχο το ανώτατο πόστο της ΕΕ.
Υπέρ της επιλογής Μπαρνιέ συνηγορούν και οι εκτιμήσεις ότι η νέα ευρωβουλή θα συνιστά ένα κατακερματισμένο τοπίο, με το Λαϊκό Κόμμα σε υποχώρηση. Επιπροσθέτως, ο εκλεκτός του ΕΛΚ για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, ο Μάνφρεντ Βέμπερ, δεν είναι και εκλεκτός του Εμανουέλ Μακρόν: ο γάλλος πρόεδρος για τον θώκο της Κομισιόν προωθεί τον Μπαρνιέ ως «συμβιβαστική λύση», αν και ανήκει και αυτός στο ΕΛΚ. Ο Μπαρνιέ δε, φροντίζει να ανταποδίδει τις «γαλατικές αβρότητες» με δηλώσεις υπέρ των θέσεων του Μακρόν.
Το ίδιο το «περιβάλλον Μπαρνιέ» θεωρεί ότι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών θα αποδυναμώσει την αξίωση κάθε ευρωομάδας (και ειδικά του ΕΛΚ) να διεκδικήσει για τον εαυτό της την κατηγορηματική και αδιαμφισβήτητη νίκη. Ετσι θα καταλήξουμε στην τοποθέτηση προέδρου της Κομισιόν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Γενικώς πάντως ισχύει ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Μισέλ Μπαρνιέ έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούν καλά να συνεργαστούν στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Σε αντίθεση με τον Μάνφρεντ Βέμπερ, ο Μπαρνιέ έχει μεγάλη εμπειρία σε πόστα διακυβέρνησης, αφού υπήρξε υπουργός στη Γαλλία και επίτροπος στις Βρυξέλλες.
Βέβαια, αν εξαιρέσει κανείς τους Βρετανούς ίσως, ο Μπαρνιέ δεν είναι και τόσο γνωστός στους υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες. Ομως θα τους κυβερνήσει από τις Βρυξέλλες και χωρίς να τον γνωρίζουν, αφού στα σαράντα χρόνια πολιτικής καριέρας του έχει δημιουργήσει το απαιτούμενο δίκτυο γνωριμιών και επαφών, το τόσο κρίσιμο και καθοριστικό για την υπόθεση της επιλογής του στον θώκο του προέδρου της Κομισιόν, ως αντικαταστάτη του Γιούνκερ. Ετσι ο Μπαρνιέ κατά κάποιον τρόπο θα εκδικηθεί και για την ήττα του στην κούρσα του 2014, όταν έχασε την προεδρία από τον νυν πρόεδρο της Επιτροπής.
Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ο διορισμός του θεωρείται σχεδόν δεδομένος από τους αρθρογράφους και αναλυτές των ευρωπαϊκών πραγμάτων.
Στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις 9 Μαΐου, στο Σίμπιου της Ρουμανίας, οι 27 ευρωπαίοι ηγέτες μάλλον κατέστησαν σαφές ότι δεν θα λάβουν υπόψη τα ονόματα των υποτιθέμενων «υποψηφίων» που επέλεξαν οι κύριες ευρωπαϊκές πολιτικές ευρωομάδες.
Μάλιστα ο Εμανουέλ Μακρόν χαρακτήρισε τους Βέμπερ και Τίμερμανς «τεχνικούς υποψηφίους», προσθέτοντας ότι θα αγωνιστεί για «τον καλύτερο υποψήφιο, τον ικανότερο, που θα προσδώσει προστιθέμενη αξία στο ευρωπαϊκό σχέδιο». Το οποίον μεταφράζεται σε καθαρή υποστήριξη προς τον Μπαρνιέ…