Παλαιστίνιοι, μέλη της οργάνωσης «Τζιχάντ» ποζάρουν με τη φωτογραφία του «εχθρού Μακρόν» | CreativeProtagon
Επικαιρότητα

Ανάλυση: Οι τζιχαντιστές είναι τα… νόθα παιδιά της Δύσης

Η λεγόμενη «σύγκρουση των πολιτισμών» είναι φενάκη, δεν ερμηνεύει την όξυνση του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Αυτός γεννήθηκε στους ανίερους «γάμους» των ΗΠΑ με μουσουλμανικές χώρες, όταν η Δύση έπαιξε τα πολεμικά παιχνίδια της: η άποψη του αριστερού ιταλού διανοητή Αλμπέρτο Νέγκρι για όσα συμβαίνουν εσχάτως
Protagon Team

Δεν πρόκειται για «σύγκρουση πολιτισμών» όπως θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά για συμφέροντα τα οποία κάποτε ήταν συγκλίνοντα και τώρα είναι αποκλίνοντα. Ο ισλαμικός εξτρεμισμός προέκυψε από την κρίση των μουσουλμανικών κοσμικών καθεστώτων που συνδέονται με τη Δύση και τροφοδοτήθηκε από τους πολέμους των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή. Η «Νίκαια», με τους ειδεχθείς φόνους μέσα στην εκκλησία, ήταν το αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης.

Η ανάλυση του γνωστού ιταλού αριστερού δημοσιογράφου και συγγραφέα Αλμπέρτο Νέγκρι για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, για τις ισλαμιστικές επιθέσεις στη Γαλλία και για την αντιπαράθεση Μακρόν – Ερντογάν είναι ρασιοναλιστική, αφού στηρίζεται στα γεγονότα.

Ολοι γνωρίζουμε ότι η Γαλλία έχει μεγάλο πρόβλημα, γράφει ο Νέγκρι στο σάιτ της εφημερίδας  Il Manifesto που αυτοχαρακτηρίζεται «κομμουνιστικό». Το 2018 στη Γαλλία υπήρχαν 26.000 άτομα που θεωρούνταν απειλή για την εθνική ασφάλεια, εκ των οποίων τα 10.000 κρίνονταν ριζοσπαστικά ή επικίνδυνα. Για να σταματήσει το κακό εκεί απαιτείται «αμερόληπτη ανασκόπηση της πρόσφατης ιστορίας», επισημαίνει, «ανάληψη ευθύνης και από τη Γαλλία». Πάντως «το να ζητάμε σήμερα από την Τουρκία και από τον Ερντογάν να αναλάβουν την ευθύνη, αυτό είναι καθαρή αυταπάτη».

Για τον ιταλό δημοσιογράφο είναι σαφές ότι δεν μπορεί κανείς να πει ότι ο Ερντογάν ενέπνευσε τις επιθέσεις στη Νίκαια, ωστόσο «είναι ξεκάθαρο ότι, στοχεύοντας τη Γαλλία και προσβάλλοντας τον Μακρόν, έβαλε φωτιά στον μουσουλμανικό κόσμο, με απρόβλεπτες συνέπειες». Το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει εδώ και καιρό, και τώρα η αντίθεση Δύσης και μουσουλμανικού κόσμου προσφέρεται για εκμετάλλευση κάθε είδους.

Στην παρούσα φάση τα οικονομικά «ανοίγματα» της Τουρκίας στο εξωτερικό (και στην ΕΕ), ύψους 330 δισ. δολαρίων, και η οικονομική δυσπραγία στο εσωτερικό της προσφέρονται για γεωπολιτικές περιπέτειες σε τρία πολιτικά μέτωπα λέει ο Νέγκρι: και στη Λιβύη και στη Συρία και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ενώ επιπλέον υπάρχει και η «εκρηκτική κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο». Ο Νέγκρι θυμίζει ότι και ο Σαντάμ Χουσεΐν εισέβαλε στο Κουβέιτ όταν αποφάσισε να σταματήσει να πληρώνει τα χρέη του στις μοναρχίες του Κόλπου και στις δυτικές τράπεζες (χρέη που είχαν συσσωρευτεί από τον πόλεμο μεταξύ Ιράκ και Ιράν).

Το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγει ο Νέγκρι από τα τελευταία γεγονότα στα οποία εμπλέκονται οι τζιχαντιστές, η Γαλλία και η Τουρκία είναι το εξής: τον τζιχαντισμό γέννησε η κρίση των κοσμικών καθεστώτων που ήταν σύμμαχοι της Δύσης και τον τροφοδότησαν περαιτέρω οι πολεμικές επιχειρήσεις ΗΠΑ και Δυτικών στη Μέση Ανατολή. Θυμίζει την πτώση του Σάχη στην Περσία και την εμφάνιση των μουλάδων. Τις «πλάτες» που έκανε η Δύση στους Ταλιμπάν όταν οι Σοβιετικοί είχαν εισβάλει στο Αφγανιστάν. Την ανατροπή του μπααθικού καθεστώτος στο Ιράκ.

Κατόπιν, οι λεγόμενες «αραβικές ανοίξεις» είναι για τον Νέγκρι άλλη μία απόδειξη ότι η Δύση και ο αραβομουσουλμναικός κόσμος έχουν εκμεταλλευτεί τον τζιχαντισμό. Οι ΗΠΑ, επί Χίλαρι Κλίντον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έδωσαν στον Ερντογάν «λευκή επιταγή» ώστε να ανατρέψει το καθεστώς Ασαντ στη Συρία. Και «πριν από το 2015, οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και οι Γάλλοι είχαν συμφωνήσει να εκδιώξουν τον Ασαντ με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και με τους ισλαμιστές σαν πολιορκητικό κριό», ενώ νωρίτερα «πάλι η Γαλλία, μαζί με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία είχαν σκοτώσει τον Καντάφι στη Λιβύη». Κατόπιν όλων αυτών, «όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες». Βέβαια, «το αίμα που χύνεται πάντα είναι των πολιτών, όπως τώρα στη Νίκαια».