Υπάρχει κάποιος να βάλει φρένο στον Ντόναλντ Τραμπ τους δύο μήνες που απομένουν μέχρι να παραδώσει την εξουσία στον Τζο Μπάιντεν;
Ηδη, στις 17 ημέρες που έχουν μεσολαβήσει από τις εκλογές, έχει καρατομήσει τον υπουργό Αμυνας, έχει αντικαταστήσει υψηλόβαθμα στελέχη στο Πεντάγωνο, έχει απολύσει τον επικεφαλής της κυβερνοασφάλειας και ετοιμάζει νομοσχέδια και διατάγματα που θα βλάψουν το περιβάλλον και θα αφήσουν μεγάλες δυσκολίες στον διάδοχό του σε ζητήματα εθνικής ασφαλείας, ενώ θέλει να αποσύρει νωρίτερα και τα αμερικανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν και το Ιράκ και να εφαρμόσει νέα αυστηρότερα μέτρα κατά της Κίνας.
Με λίγα λόγια, προλαβαίνει να κάνει –κι άλλη– μεγάλη ζημιά στις ΗΠΑ. «Μπορεί κάποιος να τον σταματήσει;», αναρωτιέται η Telegraph.
Το πρώτο ανάχωμα είναι ο νόμος. Τα νέα νομοσχέδια πρέπει να ψηφιστούν από το Κογκρέσο, όπως και η διάθεση κονδυλίων για οποιοδήποτε θέμα, κάτι που περιορίζει τη δυνατότητα του προέδρου να προβεί σε δραστικές αλλαγές στο εσωτερικό της χώρας.
Οι Δημοκρατικοί έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων και μπορούν να θέσουν βέτο σε οποιοδήποτε νομοσχέδιο επιχειρήσει να περάσει ο πρόεδρος.
Ο Τραμπ, βέβαια, μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να υπογράψει προεδρικά διατάγματα, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν.
Με αυτά, για παράδειγμα, ο Τραμπ προσπέρασε τις αντιρρήσεις του Κογκρέσου για να διοχετεύσει κονδύλια στην κατασκευή του τείχους στα σύνορα με το Μεξικό.
Αυτά τα διατάγματα, όμως, είναι ανοιχτά σε νομικές προσφυγές. Ομοσπονδιακοί δικαστές μπορούν να σταματήσουν προσωρινά τις αλλαγές που θεωρούν αμφιλεγόμενες, καθυστερώντας τες έως ότου φτάσει η υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Οσον αφορά το εξωτερικό, ο Τραμπ έχει περισσότερες ελευθερίες. Είναι ο επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων και μπορεί να διατάξει στρατιωτικές κινήσεις για όλα τα σώματα.
Εδώ μπαίνει το δεύτερο ανάχωμα, σύμφωνα με την εφημερίδα: το προσωπικό. Ο Τραμπ μπορεί να διατάξει π.χ. βομβαρδισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράν (του πέρασε από το μυαλό), αλλά οι στρατηγοί θα ακολουθήσουν τις διαταγές του;
Μπορεί να φαίνεται απίθανο, αλλά δεν είναι. Ο Μαρκ Μάιλι, επικεφαλής των αρχηγών των γενικών επιτελείων των ενόπλων δυνάμεων, είχε δηλώσει πριν από τις εκλογές στους διευθυντές των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών ότι ο αμερικανικός στρατός δεν πρόκειται να αναλάβει κανέναν ρόλο σε περίπτωση που κάποιος αμφισβητήσει το αποτέλεσμα.
Επίσης, οι στρατιωτικοί είχαν εκδηλώσει την αντίθεσή τους στις απειλές Τραμπ να κατεβάσει στρατό στους δρόμους κατά των διαδηλωτών μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, το καλοκαίρι.
Και τέλος, υπάρχει το τρίτο ανάχωμα: το πολιτικό.
Ο Τραμπ ναι μεν έχασε, αλλά έχει ήδη πει ότι θα κατέβει ξανά υποψήφιος σε τέσσερα χρόνια. Για αυτό και δεν μπορεί να κάνει «ό,τι του καπνίσει» αψηφώντας τη βούληση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων.
Από την άλλη, βέβαια, σημειώνει η εφημερίδα, με τον Τραμπ ποτέ δεν ξέρει κανείς. Ισως θέλει να δείξει σε όσους τον ψήφισαν ότι δουλεύει για λογαριασμό τους μέχρι την τελευταία μέρα του στον Λευκό Οίκο.