Μετά από διεθνείς πιέσεις πολλών εβδομάδων, ο Ολαφ Σολτς ενέδωσε και ανακοίνωσε ότι θα παραδώσει προηγμένα τανκς Leopard στην Ουκρανία, έστω και μόνο 14.
Τι ήταν αυτό που σταματούσε τόσο καιρό τον γερμανό καγκελάριο, ενώ το Κίεβο και κάποιοι σύμμαχοι τόνιζαν πόσο αναγκαία είναι τα προηγμένα άρματα μάχης για την αντίσταση των Ουκρανών απέναντι στους ρώσους εισβολείς;
Ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου γράφει σχετικά στο περιοδικό New Statesman, σε άρθρο με τίτλο «Η Γερμανία είναι απομονωμένη για άλλη μια φορά και κανείς δεν εμπιστεύεται πλέον τον Ολαφ Σολτς»:
«Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Σολτς υποστηρίζει κρυφά τη Ρωσία ενώ προσποιείται ότι υποστηρίζει την Ουκρανία. Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι τι συμβαίνει στο κεφάλι του Σολτς . Δεν ξέρουμε αν λέει ψέματα, αν ακολουθεί μια κρυφή ατζέντα ή αν είναι απλώς αδύναμος και ασυνεπής. Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι ότι είναι ένας αναξιόπιστος σύμμαχος».
Παρά την απόφασή του τελικά για αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία, ο δισταγμός του γερμανού καγκελάριου έχει ήδη βλάψει τη συνοχή της ΕΕ, τη δυτική συμμαχία και τις σχέσεις της Γερμανίας με την Ανατολική Ευρώπη, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, σχολιάζει ο Μίνχαου.
Στο εσωτερικό της Γερμανίας, τα γεγονότα που εκτυλίσσονται, παρουσιάζονται διαφορετικά. Τα γερμανικά ΜΜΕ αναγνωρίζουν ότι ο Σολτς έχει πρόβλημα επικοινωνίας, αλλά δεν γράφουν πολλά για τη διπλωματική απομόνωση της Γερμανίας, σημειώνει ο ίδιος.
Η Γερμανία έχει μακρά ιστορία διατήρησης αποστάσεων σε διεθνείς συγκρούσεις, που χρονολογείται από τον Ψυχρό Πόλεμο. Δεν πρόκειται απλώς για πολιτική προτίμηση. Είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο, προσθέτει και εξηγεί:
«Ο Σολτς και το γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είναι οι κύριοι εκπρόσωποι του “νεομερκαντιλιστικού μοντέλου” που επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τα πλεονάσματα των εξαγωγών. Πολλές γερμανικές εταιρείες έχουν κάνει στρατηγικές επενδύσεις στη Ρωσία και έχουν δημιουργήσει προσωπικές σχέσεις με Ρώσους.
»Κάποιοι φαίνεται ότι πιέζουν τον Σολτς και για μια ειρηνευτική συμφωνία Ρωσίας – Ουκρανίας με κάθε τίμημα. Το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι να κερδίσει η Ουκρανία τον πόλεμο με τη βοήθεια των γερμανικών όπλων. Θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι με μια “βρώμικη” συμφωνία που επαναφέρει τις γερμανο-ρωσικές σχέσεις στο status quo ante το οποίο θα τους αποφέρει επικερδείς εμπορικές συμφωνίες για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας».
Σύμφωνα με τη «διαχρονική παράδοση», οι Γερμανοί θέλουν να συναλλάσσονται και με τις δύο πλευρές, όπως έκαναν στο παρελθόν. Το πρόβλημα είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν είναι αρκετά ισχυρή ώστε να αποφασίσει την έκβαση του πολέμου, ανέφερε.
Ο Μίνχαου κάποτε είχε αποκαλέσει τη γερμανο-ρωσική σχέση την «πιο στρατηγική» από οποιαδήποτε άλλη διμερή σχέση εντός ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης αυτής μεταξύ της Γερμανίας και της Γαλλίας. Οι γερμανο-ρωσικές σχέσεις έχουν πολύ μεγάλη ιστορία. «Πολιτισμικά, το Βερολίνο αισθάνεται πιο κοντά στη Μόσχα παρά στο Λονδίνο ή το Παρίσι», γράφει.
Οι εμπορικοί δεσμοί των δύο χωρών ενισχύθηκαν κατά τη μακρά περίοδο της θητείας της Μέρκελ, κυρίως μέσω των δύο αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream και πολλών διμερών συμφωνιών. Το Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης ήταν μια ετήσια εκδήλωση τύπου Νταβός για τη γερμανική και τη ρωσική επιχειρηματική και πολιτική ελίτ.
Ολα αυτά τελείωσαν όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Σε απάντηση, ο Σολτς ακύρωσε τον αγωγό Nord Stream 2 και υποσχέθηκε μια νέα εποχή στη γερμανική πολιτική ασφαλείας.
Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος αναφέρεται στις σχέσεις με ΗΠΑ και Γαλλία, κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, για ρήγμα στις γαλλογερμανικές διπλωματικές σχέσεις και καταλήγει υπογραμμίζοντας ότι η κληρονομιά του πρώτου έτους του Σολτς στην εξουσία είναι «μια σειρά από αθετημένες υποσχέσεις και διαταραγμένες σχέσεις με συνέπεια κανείς να μην τον εμπιστεύεται πλέον».
Η Ιndependent πάντως, δεν συμφωνεί με τον Μίνχαου και παρουσιάζει μία διαφορετική οπτική για την υπόθεση, συγχαίροντας τον Σολτς για την απόφασή του να στείλει τα άρματα στο Κίεβο.
«Η υπόσχεση Γερμανίας και ΗΠΑ για προμήθεια τανκς στην Ουκρανία εκπληρώνει την υποχρέωσή τους για ειρήνη», αναφέρει σε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα και κάνει λόγο για μια «γενναία απόφαση» από πλευράς Βερολίνου.
Μετά από μια περίοδο όπου το ΝΑΤΟ διχάστηκε στο ζήτημα προμήθειας νέου υλικού, «για άλλη μια φορά η Συμμαχία συσπειρώθηκε για την υπεράσπιση ενός μικρού έθνους που αγωνίζεται για την ελευθερία του», σημείωσε.
Ο Σολτς και οι συνέταιροί του αξίζουν τις ευχαριστίες όλων για τη συμβολή τους στην ασφάλεια των ανεξάρτητων εθνών παντού, σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα και προσθέτει ότι η Γερμανία έχει ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση για την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια, «αν και ήταν πράγματι ένα σοκ για το Βερολίνο να ανατρέψει την εξωτερική πολιτική μισού και πλέον αιώνα που είχε στόχο την επανόρθωση και τη συμφιλίωση με τη Ρωσία».
Η Γερμανία αντιμετωπίζει πολλές οικονομικές δυσκολίες με την απώλεια του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού και την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία. «Χωρίς αμφιβολία, όταν έρθει η ώρα, η Γερμανία μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στη διαμεσολάβηση για μια ειρηνευτική διευθέτηση», καταλήγει το άρθρο.