Σύμφωνα με διαχρονική έρευνα στην οποία συμμετείχαν περίπου ένα εκατομμύριο Δανοί και των δύο φύλων, εκείνοι που έχασαν πρόσφατα τον σύντροφό τους (κυρίως σύζυγο) διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο ανακοπής. Πιο ευάλωτοι ήταν όσοι ανήκαν στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 60 ετών και οι σύντροφοί τους είχαν αποβιώσει εντελώς ξαφνικά.
Ο κίνδυνος κορυφωνόταν 8-14 ημέρες μετά την απώλεια του αγαπημένου προσώπου και στη συνέχεια αποκλιμακωνόταν εντυπωσιακά. «Ενα χρόνο μετά την απώλεια ο κίνδυνος ανακοπής ήταν σχεδόν ο ίδιος με αυτόν που διέτρεχαν εκείνοι που δεν είχαν βιώσει παρόμοια απώλεια» επισημαίνει η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην έγκυρη online επιθεώρηση Open Heart.
Ωστόσο το πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό δεν είναι ξεκαθαρισμένο, επισημαίνει η Guardian. Στην έρευνα που διενεργήθηκε στη Δανία μεταξύ 1995 και 2014 συμμετείχαν 88.612 άτομα που είχαν μόλις διαγνωσθεί με κολπική μαρμαρυγή και 886.120 που δεν εμφάνιζαν προβλήματα υγείας.
Οπως επισημαίνει η έρευνα, που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Ααρχους υπό την εποπτεία του Σίμον Γκραφ, ο κίνδυνος εμφάνισης αρρυθμιών μεταξύ εκείνων που πολύ πρόσφατα είχαν χάσει τον σύντροφό τους ήταν 41% μεγαλύτερος σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν βιώσει μια τέτοια εμπειρία.
Οι νεότεροι στην ηλικία -κάτω των 60 ετών- είχαν δύο φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιολογικά προβλήματα και εκείνοι των οποίων οι σύντροφοι ήταν σχετικά υγιείς τις τελευταίες ημέρες της ζωής τους και δεν περίμεναν πως θα πεθάνουν, διέτρεχαν 57% μεγαλύτερο κίνδυνο.
Η ομάδα των ερευνητών επισήμανε πως δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν συμπεράσματα για τα ακριβή αίτια όλων αυτών, καθώς η έρευνα που είχε χαρακτήρα παρατήρησης αποσκοπούσε κυρίως να συσχετίσει γεγονότα και να εντοπίσει αλληλεξαρτήσεις.
Και βέβαια δεν λάμβανε υπόψη της άλλες παραμέτρους που προκαλούν καρδιακά προβλήματα, όπως η διατροφή, η σωματική άσκηση και η γενετική προδιάθεση. Γεγονός παραμένει πάντως -και επιβεβαιώνεται αναντίρρητα από την έρευνα στη Δανία- πως η απώλεια ενός συντρόφου είναι από τα πιο στρεσογόνα γεγονότα στη ζωή ενός ατόμου.
Και μπορεί εκτός των άλλων να οδηγήσει σε ψυχικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη, ωθώντας κάποιον που πενθεί να χάσει τον ύπνο και την όρεξή του αλλά και να αναζητήσει διέξοδο στο ποτό. Γεγονότα που πυροδοτούν με τρόπο καταλυτικό το φαύλο κύκλο πένθους-νοσηρότητας.