Οταν ακούς «Χιούστον» να τρέχεις. Ο Ντόναλντ Τραμπ, εθισμένος από τις τελευταίες νίκες του, είχε την αίσθηση ότι αυτό το σερί θα συνεχιζόταν στο διηνεκές. Ε, συμβαίνει να υπάρχουν στη ζωή και οι ήττες. Μια τέτοια (καταφανέστατη) υπέστη ο πολυεκατομμυριούχος διεκδικητής του ρεπουμπλικανικού χρίσματος στο ντιμπέιτ της Πέμπτης στη μεγαλούπολη του Τέξας. Φαίνεται πως ο Τεντ Κρουζ, αλλά κυρίως ο Μάρκο Ρούμπιο βρήκαν το τρωτό σημείο του και καρπώθηκαν το μεγάλο μέρος της υποστήριξης του κοινού που παρακολουθούσε τους τρεις υποψήφιους να κονταροχτυπιούνται.
Κατά τον αμερικανικό ιστότοπο Atlantic, αυτή ήταν η χειρότερη επίδοση του Τραμπ σε ντιμπέιτ. Ο οιονεί «βασιλιάς» φάνηκε γυμνός ειδικά στο θέμα της υγειονομικής ασφάλισης.
Ολοι οι υποψήφιοι υποσχέθηκαν ότι θα ανατρέψουν τις μεταρρυθμίσεις του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά μόνο ο Τραμπ απέτυχε να αναπτύξει ένα επαρκές εναλλακτικό σχέδιο. Εκ των πραγμάτων αναγκάστηκε να εκπέσει στα γνωστά σλόγκαν του, τα οποία καυτηρίασε έντονα ο Ρούμπιο τραβώντας πάνω του όλα τα φώτα.
Λάθος. Δεν ήταν ο μοναδικός στο ντιμπέιτ του CNN που βρέθηκε στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Κάπου στο βάθος της αίθουσας, ανάμεσα σε άλλους θεατές της τηλεμαχίας, βρέθηκε και μια οικεία φιγούρα στους Αμερικανούς. Ηταν ο 41ος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, με τη γυναίκα του Μπάρμπαρα. Χαλαρός και ευδιάθετος, ο Μπους χαιρέτησε τον κόσμο, έδειξε ότι παραμένει ακμαίος, καίτοι παροπλισμένος, και σίγουρα ήταν φανερό πως είχε αποβάλει το άγχος για το πώς θα τα πάει ο γιος Τζεμπ Μπους.
Πολύ απλά, ο Τζεμπ δεν μπορεί να τα… πάει, καθώς δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τη στιγμή που αναγκάστηκε να αποχωρήσει με κατεβασμένο το κεφάλι από τον προεκλογικό μαραθώνιο, αντιλαμβανόμενος ότι η σχέση του με το αμερικανικό κοινό είναι αναιμική.
Αυτή η πρόωρη αποχώρηση είναι σημαίνουσα διότι έχει πολλαπλές επιπτώσεις. Πρώτα και κυρία οικονομικές. Μπορεί όλοι οι υποψήφιοι να δέχονται νόμιμα «δώρα» από χορηγούς για την προεκλογική τους εκστρατεία (άρα δεν επιστρατεύουν τις οικονομίες τους), εντούτοις το να χάνεις μονομιάς 150 εκατ. δολάρια δεν είναι λίγο πράγμα. Σύμφωνα με τον ιστότοπο Politico τόσα είναι τα χρήματα που χάθηκαν σε αυτήν την ατελέσφορη προεκλογική εκστρατεία του αδελφού του 43ου προέδρου των ΗΠΑ και γιου του 41ου.
Θα πρέπει να τα πληρώσει από την τσέπη του; Προφανώς και όχι, ωστόσο το μέγεθος της αποτυχίας αποκτάει και μια υλική διάσταση. Δεν είναι, όμως, η πλέον σημαντική. Ο Τζεμπ Μπους δεν είναι ένας τυχαίος υποψήφιος που ήρθε, είδε, απέτυχε και απήλθε. Είναι μέλος μιας πολιτικής δυναστείας από τις πλέον σεπτές στην αμερικανική κοινωνία που λόγω και των συντηρητικών αντανακλαστικών της έχει πάντα ως κορωνίδα της δημοκρατίας την έννοια της οικογένειας – πολιτικής ή μη.
Ισως να είχε δίκιο η Μπάρμπαρα Μπους που το 2013 σε μια τηλεοπτική συνέντευξή της είχε εκφράσει απερίφραστα την αντίθεσή της με την πιθανότητα (τότε) να δει τον γιο της να κατεβαίνει στην προεκλογική μάχη. Η βρετανική εφημερίδα Telegraph θυμίζει μια περικοπή εκείνης της συνέντευξης, στην οποία η Μπάρμπαρα λέει πως «υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που μπορούν να βάλουν υποψηφιότητα. Αρκετά με τους Μπους». Ο Τζεμπ αγνόησε τη μητρική συμβουλή και ιδού τα αποτελέσματα.
Η ήττα του στη Νότια Καρολίνα ήταν εκκωφαντική. Εχασε με μεγάλη διαφορά σε ένα από τα παραδοσιακά προπύργια της δυναστείας των Μπους, αποσπώντας μόλις το 7,9% των ψήφων.
Τα προβλήματα που αντιμετώπισε ήταν αρκετά: ο πρώην κυβερνήτης της Φλόριντα δεν κατάφερε να «παίξει» ποτέ με το κοινό και να το εμπνεύσει. Οσες φορές προσπάθησε να λειτουργήσει με τους νόμους του zeitgeist (το πνεύμα των ημερών), έκανε γκάφες και τελικά αυτό που δεν μπόρεσε ποτέ να διαχειριστεί ήταν το όνομά του και το βάρος που αυτό κουβαλάει.
Χρειάστηκε πολλές φορές να αντιπαλέψει τις σφοδρές επιθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ κατά του πατέρα του για τον πόλεμο στο Ιράκ, αλλά και του αδελφού του Τζορτζ Μπους του νεώτερουγια την 11η Σεπτεμβρίου. Το κακό είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί έχουν συνδέσει την οικογένεια Μπους με τα ελλείμματα και την πιστωτική κρίση, σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς που στο πρόσωπο της Χίλαρι Κλίντον βλέπουν τα θαυμαστά 90’s, όταν στην εξουσία βρισκόταν ο άνδρας της, Μπιλ.
Το θέμα είναι αν η οικογένεια Μπους, εν συνόλω, μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις και να ανατρέψει τα δεδομένα που αυτή τη στιγμή κινούνται με ευνοϊκό τρόπο στο γήπεδο του Τραμπ.
Η δύναμη της πολιτικής δυναστείας των Μπους είναι δεδομένη, όπως και η επιρροή που μπορεί να ασκήσει σε κέντρα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Από την άλλη, όμως, ο Ντόναλντ Τραμπ, παρά την ήττα στο ντιμπέιτ του Χιούστον, μοιάζει πλέον με άλογο κούρσας που δύσκολα μπορεί να διακοπεί η φόρα του. Μπορεί να ανακοπεί στιγμιαία, αλλά όχι και να μπλοκαριστεί.
Σύμφωνα με την ανάλυση του αμερικανικού ιστότοπου Vox, εσωτερικά το Ρεπουμπλικανικό κόμμα δείχνει κομματιασμένο. Και σε αυτή την εξέλιξη έχει βάλει το χεράκι του ο Τραμπ. Τα παραδοσιακά μέλη δεν του έδωσαν σημασία στην αρχή θεωρώντας πως είναι καταδικασμένος να χάσει και τώρα που άρχισε να «ανθεί» ουδείς μπορεί να τον βγάλει από τη μέση. Θα είναι οι Μπους οι πιθανοί «εξολοθρευτές» του από το παρασκήνιο; Αν οι επιδόσεις τους είναι ανάλογες με εκείνες του Τζεμπ, μάλλον θα πρέπει από τώρα να δώσουμε όλα τα «παράσημα» στον Τραμπ.
Αλλωστε η δυναστεία ήδη φιλοτεχνεί το πολιτικό προφίλ της επόμενης γενιάς. Υπάρχει ο Τζορτζ Πρέσκοτ Μπους, ο 40χρονος γιος του Τζεμπ, ανιψιός του Τζορτζ Μπους του νεότερου, εγγονός του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου και δισέγγονος του γερουσιαστή Πρέσκοτ Μπους, ο οποίος ήδη έχει ξεκινήσει μια καριέρα σε δημόσια αξιώματα στο Τέξας και φαίνεται να έχει όλο το πακέτο: «Νέος, ρεαλιστής, ισπανόφωνος: αυτό που χρειάζονται οι Ρεπουμπλικάνοι» είχε γράψει το Time, που προ ετών τον είχε κατατάξει στους «40 Αμερικανούς κάτω των 40» που θα απασχολήσουν τη χώρα στο προσεχές μέλλον.
Με μητέρα με καταγωγή από το Μεξικό, μια από τις πιο κρίσιμες μάζες ψηφοφόρων πια στις ΗΠΑ, και θητεία στην εμπόλεμη ζώνη του Αφγανιστάν, ο Τζορτζ Π. Μπους είναι τώρα η μεγάλη ελπίδα της δυναστείας. Το κυριότερο ατού του άλλωστε είναι το επώνυμό του – ασχέτως αν στο Αφγανιστάν υπηρέτησε με άλλο όνομα για λόγους ασφαλείας…