Το «θέμα Πολάκη» επανέρχεται στην επικαιρότητα. Αυτή την φορά όμως όχι μέσω κάποιας από τις γνωστές προκλητικές αναρτήσεις του, αλλά με πρωτοβουλία της νυν πλειοψηφίας η οποία τον παραπέμπει στην Ολομέλεια της Βουλής προτείνοντας την άρση της βουλευτικής ασυλίας του για τις δυο υποθέσεις που σχετίζονται με:
- ·Την διαμάχη με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα σχετικά με την υπόθεση της ενδεχόμενης καταγραφής της τηλεφωνικής συνομιλίας τους χωρίς την συγκατάθεσή του (ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη)
- Και την διαμάχη με τον πρώην πρόεδρο των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ Σταμάτη Πουλή ο οποίος είχε υποβάλλει μήνυση εις βάρος του για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης (τον έχει κατηγορήσει ως «κλέφτη») .
Πέρα από την νομική διάσταση του θέματος, δηλαδή αν έπρεπε να παραπεμφθεί με το νόμο περί ευθύνης υπουργών σε επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης, επιχείρημα που επικαλέστηκε ο ίδιος στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησής του, ή να αρθεί η βουλευτική ασυλία του και να αποφανθεί η τακτική Δικαιοσύνη, όπως εισηγήθηκε η επιτροπή, προκύπτει και η πολιτική διάσταση.
Επιβεβαιώνεται ότι παρά το ήπιο κλίμα χωρίς πόλωση και ακρότητες που κυριάρχησε στην συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν ξεχνιέται τίποτα από όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν και στιγμάτισαν την πολιτική ζωή του τόπου. Το είχε προαναγγείλει ο Άδωνις Γεωργιάδης στην Βουλή: «Όλο αυτό το πολιτισμένο κλίμα και αυτή η ιδέα μιας νέας μεταπολίτευσης που τραβάμε μία κόκκινη γραμμή στην κρίση και μας πηγαίνει όλους μπροστά και ο πολιτικός πολιτισμός που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση, δεν θέλω να περάσει στο μυαλό κανενός από εσάς ότι σημαίνει ότι ξεχνάμε τι έγινε σε αυτή τη χώρα». Ο ίδιος, που ήταν στο «κάδρο» των πολιτικών προσώπων που ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποίησε -δυο πρώην πρωθυπουργούς και οκτώ πρώην υπουργούς!-στην πολύκροτη υπόθεση της Novartis, είχε δηλώσει ότι «όλες οι δεσμεύσεις μας για να ερευνηθούν οι σκευωρίες του παρελθόντος και όλες οι προσπάθειες που στήσατε –όχι όλοι σας, αλλά προφανώς ορισμένοι από εσάς, για να πλήξετε με λάσπη και με ψέματα τους πολιτικούς αντιπάλους- σας διαβεβαιώ θα διερευνηθούν μέχρι τελευταίας κεραίας».
Επιβεβαιώνεται ότι η «γραμμή άμυνας» του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν η επίκληση ρεβανσιστικών διαθέσεων εκ μέρους της ΝΔ για να καλύψει τις πομπές του πρώην κυβερνητικού στελέχους του που, προς έκπληξη πολλών στο κόμμα του, έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα, παρά το γεγονός ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις του αλλοίωναν το «αριστερό» αφήγημα και δημιουργούσαν πολιτικό και επικοινωνιακό πρόβλημα για την εικόνα της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν η επίθεση -μέσω facebook πάντα- κατά του υποψήφιου τότε ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιου Κυμπουρόπουλου, που οδήγησε την κυβέρνηση Τσίπρα σε μια απίστευτη περιπέτεια λίγο πριν τις ευρωεκλογές με την πρόταση μομφής της ΝΔ κατά Πολάκη την οποία ο Αλέξης Τσίπρας μετέτρεψε σε παροχή ψήφου εμπιστοσύνης με «δανεικούς» βουλευτές.
Επιβεβαιώνεται ακόμη ότι με θεσμικά «παιχνίδια» και παρεμβάσεις δεν καταπολεμάται η διαφθορά, η διαχρονική γάγγραινα του ελληνικού κράτους. Και κυρίως αποδεικνύεται ότι οι βαρύγδουπες διακηρύξεις περί διαλεύκανσης των σκανδαλωδών υποθέσεων (το γνωστό …«όλα στο φως») δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως όχημα για να πλήξεις τους πολιτικούς σου αντιπάλους. Κάτι τέτοιο μόνο να δηλητηριάσει τον δημόσιο βίο μπορεί, όπως κι έγινε, και παράλληλα να ζημιώσει την όποια προσπάθεια να φωτιστούν οι «γκρίζες» υποθέσεις, ζήτημα άλλωστε που είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και κανενός αυτόκλητου τιμητή. Απόδειξη ότι παρά τα παχιά λόγια, η έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας για το 2018 κατέτασσε την Ελλάδα μεταξύ των 180 χωρών της λίστας -«Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς» (CPI)- στην 67η θέση, οκτώ θέσεις πιο κάτω απ’ ότι ήταν το 2017, ισοβαθμώντας την με την Σενεγάλη και το Μαυροβούνιο. Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ διαρρήγνυε τα ιμάτιά του για τις παραπάνω υποθέσεις, οργίαζαν οι αποκαλύψεις για την εμπλοκή προσώπων του περιβάλλοντος του Μεγάρου Μαξίμου σε υποθέσεις όπως το σκάνδαλο Πετσίτη και ΔΕΠΑ-ELFE για την οποία δεν έχουν ακόμη δοθεί επαρκείς εξηγήσεις.