Το «πράσινο φως» για την αναστήλωση του Παρθενώνα έδωσε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, που ενέκρινε την αποκατάσταση, αρχικά, του βόρειου τοίχου του σηκού του ναού και στη συνέχεια και του νότιου. Ετσι, όταν ολοκληρωθούν τα έργα, που θα διαρκέσουν τουλάχιστον 15 χρόνια, ο ναός θα πλησιάσει πιο κοντά στην αρχική του μορφή.
Στους αρχαίους ελληνικούς ναούς, σηκός ονομαζόταν ο κύριος εσωτερικός χώρος όπου φυλασσόταν το άγαλμα του θεού ή της θεάς, όπου ήταν αφιερωμένος. Στην περίπτωση του Παρθενώνα, στο μέρος αυτό φυλασσόταν το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου, που φιλοτέχνησε ο Φειδίας και είχε κολοσσιαίες διαστάσεις.
Η αναστήλωση θα γίνει με την επανατοποθέτηση 360 αρχαίων λίθων που βρίσκονται διάσπαρτοι πάνω στον ιερό βράχο και την προσθήκη 90 καινούργιων, από μάρμαρο που θα προέλθει από τον Διόνυσο και μοιάζει με το πεντελικό.
Στόχος της είναι να αναδειχθεί το όριο διατήρησης του τοίχου όπως διαμορφώθηκε μετά τον βομβαρδισμό του Μοροζίνι το 1687 και πριν από την πολιορκία της Ακρόπολης το 1822, όταν οι Τούρκοι έσπασαν τις αρχαίες πέτρες για να αφαιρέσουν το μολύβι. «Το τμήμα που διατηρήθηκε ως το 1822 ακέραιο, διαλύθηκε μέσα σε έναν μήνα για να ληφθεί ο μόλυβδος και οι πέτρες έμειναν εκεί. Κανείς δεν ήθελε τις πέτρες, τον μόλυβδο ήθελαν», δήλωσε καθηγητής Μανόλης Κορρές, πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως, που έχει συνδεθεί όσο λίγοι με τα αναστηλωτικά έργα στην Ακρόπολη. «Οι Τούρκοι με βαριά κατέστρεψαν 500 λίθους. Πεντακόσιους βαριά “τραυματίες” άφησαν πίσω τους, επειδή ήταν βιαστικοί. Θα μπορούσαν να είχαν καταστρέψει 50 και οι 450 να ήταν “υγιείς”», είπε χαρακτηριστικά.
Η αποκατάσταση και των δυο μακρών τοίχων του σηκού (του βόρειου και του νότιου) εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί σε περίπου 15 χρόνια. Στο δυτικό τμήμα του βόρειου σηκού, το οποίο θα συμπληρωθεί κυρίως με αυθεντικό υλικό, το ύψος της αναστήλωσης δεν θα υπερβαίνει τα 4,5 μέτρα, ενώ το ανατολικό τμήμα θα φτάσει περίπου τα 10 μ. Σε επόμενη φάση, όταν η αποκατάσταση θα συμπεριλάβει και το τμήμα όπου βρισκόταν η ζωφόρος και το επιστύλιο (τα οποία καταστράφηκαν κατά την αρπαγή του Ελγιν και την πολιορκία του 1822) το ύψος θα είναι περίπου 13 μέτρα.
Δύο μέλη του ΚΑΣ διατύπωσαν τις επιφυλάξεις τους ζητώντας περαιτέρω διερεύνηση ώστε να αποφευχθεί, όσο γίνεται, η χρήση νέου υλικού.
Η απόφαση «είναι πολύ μεγάλης σημασίας γιατί μέσα από την υλοποίηση των μελετών που αφορούν την αποκατάσταση του σηκού θα έχουμε ανασύσταση των όψεων, ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τη νεότερη ιστορία του Παρθενώνα», σημειώθηκε από την αρμόδια Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων. Αυτό σημαίνει ότι μετά την ολοκλήρωση του έργου (δηλαδή, όταν αναστηλωθούν και οι δυο μακριές πλευρές του σηκού, δηλαδή η βόρεια και η νότια), η γεωμετρία του κτιρίου θα αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό, «θα φανεί η ταυτότητα και η ιστορία του μνημείου, ενώ ο μέσος επισκέπτης θα έχει αντίληψη της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του», όπως ειπώθηκε από μέλος του ΚΑΣ.
«Η μελέτη επιχειρεί την επαναφορά πλήθους λίθων που βρίσκονται κάτω στη γη, περίπου 250, και ενδεχομένως η πρόταση που θα εγκριθεί να έχει επιπτώσεις στην αναστήλωση των μνημείων στη χώρα», ειπώθηκε από την αρμόδια διεύθυνση.
Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι η πρόταση στην οποία στηρίχτηκε η συγκεκριμένη μελέτη φέρει την υπογραφή του αείμνηστου Χαράλαμπου Μπούρα, αρχιτέκτονα και πρώην προέδρου της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ), με τεράστιο έργο στην αναστήλωση των μνημείων και δη της Ακρόπολης.
«Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την Ακρόπολη και ειδικά για το κορυφαίο μνημείο του Παρθενώνα», δήλωσε η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Μαρία Ανδρεαδάκη Βλαζάκη.
Η μελέτη σκοπεύει να αξιοποιήσει το πλούσιο υλικό και την τεράστια γνώση που συγκεντρώθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων 40 χρόνων. Η αναστήλωση συνεχίζει το μνημειώδες έργο που ξεκίνησε το 1975 με την σύσταση της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως, με στόχο να φέρει τα μνημεία του ιερού βράχου, όσο γίνεται πιο κοντά στην αρχική τους μορφή, αποκαθιστώντας παράλληλα όλες τις βλάβες που έχουν υποστεί από τον χρόνο, την ατμοσφαιρική ρύπανση και τις ανθρώπινες παρεμβάσεις.