Ο νεαρός Ρόμπερτ Ντε Νίρο του «The Irishman» δεν είναι ο ίδιος ηθοποιός που υποδύθηκε τον Τράβις Μπικλ στον «Ταξιτζή» ή τον Αλφρέντο Μπερλινγκιέρι στο «1900». Κυρίως γιατί δεν διαθέτει τη νευρώδη γοητεία ενός ηθοποιού ηλικίας 33 ετών. Ενδέχεται, ωστόσο, ο Μάρτιν Σκορσέζε να ήθελε για τις ανάγκες της νέας του ταινίας, μια πιο στιβαρή και σοβαρή εκδοχή του εμβληματικού ηθοποιού σε νεαρή ηλικία, ούτως ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στον χαρακτήρα που υποδύεται, τον Φρανκ Σίραν, παλαίμαχο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και εκτελεστή της Μαφίας, η ζωή του οποίου αναπαράγεται μέσω αναδρομών σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του.
Πάντως σίγουρα ο Σκορσέζε δεν θέλησε να αξιοποιήσει νεότερους ηθοποιούς, οι ερμηνείες των οποίων θα αποτελούσαν τη βάση πάνω στις οποίες θα πατούσε ο Ντε Νίρο, για να ολοκληρώσει τις σκηνές στις οποίες εμφανίζεται νεότερος, αλλά επέλεξε να εργαστεί κατά το στάδιο της μεταπαραγωγής απευθείας πάνω στην ερμηνεία του 76χρονου ηθοποιού, γνωρίζοντας πως πλέον υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα για να τον αναζωογονήσει στην κυριολεξία.
«Την πρώτη φορά που ο Μάρτι και εγώ συζητήσαμε το πώς θα καταστήσουμε νεότερους τους ηθοποιούς, εκείνος ήταν ανήσυχος και μου είπε πως “ο Μπομπ είναι ένας πραγματικός ηθοποιός, ούτε αυτός, ούτε ο Πατσίνο ούτε ο Πέσι θα φορέσουν στο κεφάλι τους ένα κράνος με δύο κάμερες και δεν θα δεχτούν να σχεδιάσουμε στο πρόσωπό τους σημεία για την καταγραφή της κίνησης”», ανέφερε ο διάσημος αργεντίνος ειδικός στα οπτικά εφέ Πάμπλο Χέλμαν, σύμβουλος της Industrial Light & Magic, της εταιρείας οπτικών εφέ που ίδρυσε ο Τζορτζ Λούκας το 1975. «Οπότε, εφεύραμε ένα σύστημα από κάμερες και λογισμικά ικανό να συλλαμβάνει τις εκφράσεις του προσώπου των ηθοποιών και να τους αναζωογονεί, χρησιμοποιώντας τις ψηφιοποιημένες τρισδιάστατες εκδοχές τους», εξήγησε.
Ομως οι αναζωογονημένοι αστέρες του Χόλιγουντ που συμμετέχουν στην τελευταία ταινία του επίσης 76χρονου Σκορσέζε είναι οι τελευταίοι που επωφελούνται από έναν ιδιαίτερο κλάδο της βιομηχανίας των οπτικών εφέ στον κινηματογράφο, οι εκπρόσωποι της οποίας εργάζονται για να προσφέρουν την αιώνια νεότητα στους αστέρες του Χόλιγουντ.
Πριν από έντεκα χρόνια ο Μπραντ Πιτ ο οποίος μέρα με τη μέρα γινόταν νεότερος στην «Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» συνέβαλε με την ερμηνεία του στο να κερδίσει η ταινία το Οσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ. Πριν από λίγους μήνες, όταν ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είδε τον εαυτό του νέο στο «The Irishman», είπε στον Πάμπλο Χέλμαν: «μόλις μου έδωσες ακόμα 30 χρόνια καριέρας».
Και την φετινή χρονιά, αναφέρει η Repubblica, οι ηθοποιοί που εμφανίστηκαν στη μεγάλη οθόνη κατά πολύ νεότεροι είναι αξιοσημείωτα πολλοί. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται ο 70χρονος Σάμιουελ Τζάκσον στο «Captain Marvel», ο 54χρονος Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ στο Avengers: Endgame, ο 72χρονος Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, μαζί με την 63χρονη Λίντα Χάμιλτον, στο «Terminator: Dark Fate».
Ο πραγματικός, ηλικίας πλέον 51 ετών, Γουίλ Σμιθ κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον 23χρονο εαυτό του στο «Gemini Man» του Ανγκ Λι. Στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του διάσημου σκηνοθέτη από την Ταϊβάν, οι υπεύθυνοι των οπτικών εφέ δεν κατέφυγαν στην τεχνολογία της αποκαλούμενης «ψηφιακής απο-γήρανσης» (digital de-aging) αλλά έφτιαξαν μια νεανική ψηφιακή μάσκα του Σμιθ, χρησιμοποιώντας λήψεις από παλιότερες ταινίες του, και την προσάρμοσαν μετά στο πρόσωπο και το σώμα του.
Αλλά ο πιο φιλόδοξος στόχος που έχουν θέσει οι ειδικοί των οπτικών εφέ είναι να ξεπεράσουν τον ίδιο τον θάνατο. Εως πρόσφατα αυτό είχε συμβεί μόνον για ηθοποιούς που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όπως ο Ολιβερ Ριντ στον «Μονομάχο» και ο Μπράντον Λι στο «The Crow». Αλλά από τη στιγμή που μπορούμε, γιατί να μην επαναφέρουμε στη ζωή κινηματογραφικούς αστέρες του παρελθόντος; – διερωτώνται όλο και περισσότεροι παραγωγοί.
Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και τη συμβολή δύο νεαρών ηθοποιών, ο Πίτερ Κάσινγκ, για παράδειγμα, επέστρεψε, περισσότερα από είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του, ως Γουίλχαφ Τάρκιν, μαζί με την Πριγκίπισσα Λέια Οργκάνα (Κάρι Φίσερ) στο «Rogue One». Πάντως ο σκηνοθέτης και παραγωγός Τζέι Τζέι Αμπραμς ξεκαθάρισε πως στο επικείμενο «Star Wars: The Rise of Skywalker», έπειτα από υπόδειξη των συγγενών της Κάρι Φίσερ, δεν θα υπάρχει καμιά συνθετική εκδοχή της Λέια, αλλά θα χρησιμοποιηθούν σκηνές από παλιότερες συμμετοχές της.
Και την προσφάτως αποκαλύφθηκε πως οι απόγονοι του Τζέιμς Ντιν έδωσαν την έγκρισή τους, ώστε εξήντα τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του, να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη με το «Finding Jack», μια ταινία που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και πραγματεύεται τα θέματα της αγάπης και της φιλίας κάτω από το βάρος της απελπισίας.
Η εξαιρετική πρόοδος της τεχνολογίας, ωστόσο, παρότι επιτρέπει, πλέον, την αναζωογόνηση, ακόμα και τη νεκρανάσταση των αστέρων του Χόλιγουντ, εγείρει, συγχρόνως, και κάποια σοβαρά ερωτήματα: Θα δεχόταν ο Τζέιμς Ντιν να συμμετάσχει στην εν λόγω ταινία; Μπορεί ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο να επιλέξει τα σενάρια ταινιών στις οποίες θα πρωταγωνιστεί για τα επόμενα πενήντα χρόνια; Πόσοι και πόσες ηθοποιοί θα έχουν την τύχη της Ρόμπιν Ράιτ στο «The Congress», μια ηθοποιό, που έχοντας αρχίσει να γερνάει, αναγκάστηκε να πουλήσει μια ψηφιακή εκδοχή του εαυτού της σε μια κορυφαία εταιρεία παραγωγής ταινιών;